How to play 'Chapter'
ระหว่างที่ตัวละครผู้เล่นดำเนินเรื่องจะมี Question ให้ตอบคำถามเพื่อดำเนินเรื่องต่อไปตามเนื้อเรื่อง
ณ ชานชะลารถไฟเขตการปกรองทั้ง 12 เมื่อ 15 ชม. ก่อน Candice Swanpeol: เธอว่ามั้ยอาเดรียน่า การแข่งขันครั้งนี้สนุกแน่?
Adriana Lima: ที่เธอพูดหมายความว่ายังไงมิทราบ?
Candice Swanpeol: นั้นก็เพราะทุกเขต เขาส่งตัวแทนที่มีฝีมือมีความสามารถในการเข้าสู่เกมล่าชีวิตครั้งนี้ไงละ...
Adriana Lima: นั้นสิ แต่แปลกอีกอย่าง ปกติเขาจะให้ผู้ชายคู่กับผู้หญิง แต่กลายเป็นว่า...
Candice Swanpeol: ผู้หญิงด้วยกันก็ได้?
Adriana Lima: ใช่...ชั้นไม่คิดว่าการอาสาเพื่อเป็นตัวแทนเล่นๆ จะได้เข้ามาโชว์ออฟในการแข่งจริงๆ
Candice Swanpeol: ในเมื่อถูกเลือกโดยไม่มีเงื่อนไข ก็ไม่มีความจำเป็นอะไรจะต้องคิดให้เคืองหัว
Adriana Lima: เธอพูดถูกแคนดิส หึหึ ชั้นดีใจนะที่ได้ร่วมงานกับเธอสาวผิวแทนยื่นมือสานความสัมพันธ์ระหว่างเธอและแคนดิส
Candice Swanpeol: แน่นอนว่าเป็นการดีที่ได้ร่วมมือกันจ้ะ
Adriana Lima: รอยยิ้มแบบนี้ถึงจะดูไม่เต็มใจ แต่ชั้นก็ขอรับไว้นะ หึ...
Candice Swanpeol: เอาละมาดูแลตัวเองกันหน่อย ก่อนที่จะขึ้นโชว์ของจริง
Adriana Lima: แต่งหน้าหรอ? อารมณ์แบบนี้เธอยังกล้าโบะอีกนะ หึหึระหว่างที่พวกเธอกำลังคุยกันตามประสาผู้หญิงด้วยกัน เจ้าหน้าที่หน่วยงานแคปิตอล ตัวแทนจากสปอนเซอร์เข้ามาหาพวกเธอ
Alexander Wickle: เอาละพวกเธอมีเวลาไม่มาก
Candice Swanpeol: ทำไมคะ ต้องแต่งหน้าให้เร็วกว่านี้หรอ?
Alexander Wickle: ประเด็นอยู่ที่ว่าพวกเธอจะทำอย่างไรในอีก 5 นาทีที่จะถึงนี้ ที่จะต้องเจอชาวเมืองแคปปิตอลอีก (Question?)Candice Swanpeol: ไม่รู้สิ?
Adriana Lima: แล้วทำไมเราต้องรู้ด้วยละ? ความเงียบในรถไฟ ทริคเคต แอร์ลิ้ง สายเขต 1 ทำให้ความสงสัยเข้ามาแทนที่...
Clementine Lee: .........
Miranda Kerr: เอ่อ...ไม่เป็นไรใช่มั้ยหนูน้อย
Clementine Lee: คิดว่า....
Miranda Kerr: อืม...เธออยากทานไรมั้ยจ้ะ?
Clementine Lee: ไม่คะ ขอบคุณ...ความเงียบในรถไฟ ทริคเคต แอร์ลิ้ง สายเขต 2 ที่ตามมาติดๆ บ่งบอกได้ว่าบรรยากาศเต็มไปด้วยความเศร้า...
Miranda Kerr: ชั้นชื่อ มิแรนด้า..แล้วเธอละจ้ะชื่ออะไร?
Clementine Lee: ..........
Miranda Kerr: ถ้าไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไรจ้ะ...ชั้นเข้าใจ
Clementine Lee: คลี...คลีเมนไทน์ นั้นชื่อชั้น....
Miranda Kerr: ว้าว...เป็นชื่อแปลกดีนะ เพราะดีด้วย ชั้นว่า...
Clementine Lee: เธอจะเก็บความรู้สึกแบบนี้อีกนานมั้ย?
Miranda Kerr: หมายความว่ายังไง?
Clementine Lee: เธอก็เสียใจที่ต้องจากบ้านมาตายแบบนี้...แต่หนู..ทำใจไว้แล้วละ เห้อ...
Miranda Kerr: โถ่...อย่าเศร้าไปเลยนะชั้นคิดว่าพวกเราต้องชนะแน่นอน!
Clementine Lee: จริงหรอ..ใครๆก็พูดแบบนั้นตั้งแต่ชั้นยังเล็กๆ พวกเขาพูดแบบนี้..แต่พวกเขาก็ไม่กลับมา...
Miranda Kerr: ไม่เป็นไรนะ มีชั้นอยู่..ชั้นจะปกป้องเธอเอง
Clementine Lee: .....ฮึกๆ..ฮือ..ขอบคุณคะ..มิแรนด้า...ฮืออเสียงร้องไห้กับหยาดน้ำตาของสาวน้อยวัยเด็ก ทำให้บรรยากาศโดยรอบดูซึมไปโดยปริยาย
Trinket Airlink: ทางเราจะเปิดจอมอนิเตอร์เพื่อคุยกับที่ปรึกษาของพวกเธอ...
Susan Hourus: สวัสดีคะ เหล่าผู้กล้าเครื่องบรรณาการ ชั้นซูซาน เป็นที่ปรึกษาของพวกเธอจอมอนิเตอร์เผยให้เห็นร่างแสง 3D โผล่ออกมาร่วมสนทนา
Susan Hourus: ดูเหมือนปีนี้จะมีเด็กน้อยนะคะ...
Miranda Kerr: เธอยังขวัญอ่อนอยู่คะ
Clementine Lee: ไม่เป็นไรคะ หนูพร้อมแล้วคะ
Susan Hourus: ดีมากจ้ะ ต่อไปนี้ในอีก 7 นาทีสิ่งที่พวกเธอต้องทำก่อนถึง แคปิตอล คืออะไรแล้วพวกเธอจะทำอะไรต่อไป
(Question?) .................................................................................
Marzia Bisognin: ไง?!
Deborah Harper: ว่าไง?
Marzia Bisognin: ชั้นเห็นเธอทำหน้าเครียดเลยอยากชวนคุยกันสักหน่อย
Deborah Harper: ขอบใจแต่ชั้นพอทำใจ ปล่อยวางได้บ้างแล้วละ
Marzia Bisognin: ไม่ต้องห่วงนะชั้นพอรู้อะไรมาอยู่บ้าง สงสัยถามชั้นได้เลยนะ!
Deborah Harper: ขอบใจจ้ะ ว่าแต่เธอชื่อไรละ ตั้งแต่ถูกเลือกเป็นเครื่องบรรณาการเราก็พึ้งจะคุยกัน?
Marzia Bisognin: มาร์เซีย แล้วเธอละชื่ออะไร?
Deborah Harper: เดโบราห์จ้ะ
Marzia Bisognin: อ้อ เธอพอทำอะไรได้บ้างละ?
Deborah Harper: ก็...ไม่แน่ใจนะต้องดูของจริงก่อน แต่ถ้าถึงตอนนั้นชั้นอาจจะตายก่อนก็ได้...
Marzia Bisognin: อย่าพูดงั้นสิ เธอต้องพยายามอยู่รอดให้ได้นะ!
Deborah Harper: ขอบใจที่คอยให้กำลังใจนะ...ระหว่างการสนทนาของพวกเธอที่กำลังราบเรียบ เสียงส้นสูงเดินเข้ามาเป็นจังหวะทำให้พวกเธอต้องลองมองตาม
Alexis Knap: ไง ไม่ได้เจอกันนานนะพวกเครื่องบรรณาการเนี่ย?
Marzia Bisognin: ไงสวัสดี
Deborah Harper: สวัสดีจ้ะ...
Alexis Knap: ชั้นถามอะไรหน่อยนะ ก่อนที่จะถึงจุดหมายปลายทาง เธอคิดว่าการเอาชีวิตรอดให้คนดูผ่านหน้าจอทีวีเงี้ยมันน่า
สนใจตรงไหนชั้นไม่เข้าใจ (Question?)Marzia Bisognin: ไม่แน่ใจสิคะ... คำถามถูกถามดังขึ้นในขบวนรถไฟสายเขต 5 ถัดมาจากนี้จะเป็นสายเขต 6 7 และ 8...
Cally Collins: คิดว่าอีกนานมั้ย?
Valerie Gillard: ไม่แน่ใจ แต่คงใกล้แล้วละเสียงของผู้หญิงที่รอลุ้นการมาเยือนเมือง แคปิตอล อย่างใจจดใจจ่อ
Cally Collins: ชั้น คาลลี่ เธอละ?
Valerie Gillard: เวลรี่ ยินดีที่ได้รู้จักคาลลี่
Cally Collins: เช่นกันเธอมาครั้งแรกหรอ?
Valerie Gillard: ใช่...ดูเหมือนพวกเราก็จะมากันเป็นครั้งแรกนะ?
Cally Collins: คงจะอย่างนั้นละนะ...
Valerie Gillard: แล้วไหนโฮสต์ของเราละ?พวกเธอกำลังมองหาใครบางคนที่พอจะเป็นตัวช่วยให้พวกเธอได้ และดูเหมือนพวกเธอจะรู้ว่าเขาเป็นใคร
Valerie Gillard: สตีฟ เสร็จรึยัง?
Steave Auland: สวัสดีครับๆๆ เหอะๆ พอดีผมมัวแต่ทำงานของตัวเองน่ะครับ
Cally Collins: ไหวเปล่าเนี่ยคุณน่ะ?
Valerie Gillard: ใช่ชั้นว่าคุณต้องพักสมองมาช่วยพวกเราบ้างนะ..
Steave Auland: งั้นอย่างแรกเลยคุณช่วยบอกผมที วิธีที่คุณจะได้แรงบันดาลใจในการต่อสู้เพื่อเรียกสปอนเซอร์
คุณต้องทำยังไง? (Question?)Cally Collins: ลองบอกมาสิ? การสนทนาของพวกเขากำลังไปได้ด้วยดี โดยที่วันข้างหน้ายังไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น...
ถัดมาจากขบวนรถไฟนอกสถานที่ เขตปกครอง เขต 12...
Quartz Valentine: คุณจะไม่พูดอะไรหน่อยหรอ?
Katnis Everdeen: ไม่ละ ชั้นไม่มีอารมณ์...
Quartz Valentine: นิดนึงก็ยังดี ผมเห็นคุณเมื่อปีที่แล้วผมรู้สึกชอบคุณขึ้นมาทันทีเลยละ...
Katnis Everdeen: ว่าไงนะ?
Quartz Valentine: เปล่าๆ คือผมหมายถึงคุณทำให้ผมยอมเปิดอกเผชิญกับปัญหาได้
Katnis Everdeen: หรอก็ดีนิ...ดีใจด้วยที่นายทำได้
Quartz Valentine: ผม ควอตซ์ วาเลนไทน์...คุณก็ แคตนิส เอเวอร์ดีน ใช่มั้ย?
Katnis Everdeen: รู้แล้วจะถามทำไม?
Haymitch Abernathy: อย่ามัวแต่เถียงกันเลยนะ หนุ่มสาว เหอะๆ!ชายหนุ่มวัยกลางคนเข้ามาขัดการสนทนาชั่วคราว
Haymitch Abernathy: เธอนะ แคตนิส เธอต้องกลับเข้าสู่บทบาทเกมล่าชีวิตอีกครั้ง
Quartz Valentine: ผมก็อยู่ด้วยนะ...
Katnis Everdeen: ชั้นรู้ และรู้ดี
Haymitch Abernathy: ถ้าเธอรู้ เธอต้องตอบได้ว่าการจะทำให้ตัวเองรอดชีวิตนั้นนอกจากจะดิ้นรนแล้วต้องทำอย่างไร!(Question?)ไหนลองตอบทั้งคู่เลย........................................................................
รถไฟที่ดำเนินเครื่องไปเรื่อยๆ เพื่อจะเข้าสู่เมือง Capitol ท้ายสุดแล้วพวกเขาจะจัดการกับชะตาชีวิตพวกเขาอย่างไร...
End Chapter 1: Train to Capitol