Helena Fiona

22 ปี


ถ้าจะถามความรู้สึกของฉันว่าเป็นยังไงที่เกิดมีเป็นตยผิดเผือก ไม่สิเผือกทั้งตัว

ฉันจะขอตอบแบบตามตรงว่า ฉันไม่ชอบหรอกค่ะ ฉันไม่ต้องการเป็นแบบนี้ มีผิวเส้นผมดวงตาเป็นสีเผือก แต่มันก็เลือกเกิดไม่ได้ใช่ไหมคะ

เวลาไปไหนก็ต้องคอยหลบแดดหลบฝนลมแรงๆยังโดนไม่ได้เลย เพราะร่างกายอ่อนแอมาก

ตั้งแต่เด็กมันทำให้ฉันถูกล้อทุกครั้งเวลาไปโรงเรียน และบางครั้งมันก็เกิดเป็นปมด้อยเล็กๆจนบางทีก็ซัดหน้าเพื่อนร่วมชั้นไป

แต่ก็มีคุณแม่ที่เป็นคนปลอบใจ ท่านบอกฉันว่า ' ไม่ต้องไปใส่ใจอะไรกับสิ่งที่เขาพูดหรอกลูก เพราะพวกเขาเหล่านั้น

ไม่เข้าใจถึงความทรมารและไม่เคยเป็นแบบลูก ลูกเป็นดองไม้สีขาวที่อยู่บนทุ่งหิมะที่ใครๆก็อยากได้ ลูกเป็นสีขาวบริสุทธิ.. แม่รักลูกนะ '

นี่ล่ะค่ะคำพูดที่คุณแม่ของฉันพูดกับฉันในตอนเด็กเปรียบเทียบสะสวยงามเชียว

ฉะนั้นถึงฉันจะไม่ชอบที่ตัวเองเผือกทั้งตัว แต่ฉันก็ยอมรับในตัวของมันอย่างที่คุณแม่ของฉันบอก