พลาดอ่ะ ลืมวางโต๊ะกาแฟเลย --" >>มิน (คนทำ)

แล้วจะรีบมาต่อตอน 2 ให้นะจ๊ะ
อยากบอกว่าเรื่องนี้ทำยากมากๆ

ตอนเดียวนั่งทำตั้ง 3 วันแหน่ะ
--"

นิยายเรื่องนี้เราเคยอ่านแล้ว สนุกมากๆเลย
เหมือนในนี้เลยอ่ะ
แล้วจะติดตามชมนะคะ

ฮิฮิ อัพตอนสองเร็วๆนะ

แนะนำตัวละครเพิ่มจ้า
หนุ่มๆเหล่านี้จะปรากฏตัวในตอนที่ 2 นะจ๊ะ

ฝากหนุ่มๆกลุ่ม Rebellion ด้วยนะจ๊ะ
อ้อ!ชูก้าร์เองก็อยู่กลุ่มนี้เหมือนกันนะ

กรี๊ดกร๊าด ก็ว่าชื่อมันคุ้นๆ ก็พระเอกนิยายนี้มันชื่อชูการ์นี่ค่ะะะะะะะ ><! พี่สาวชื่อเนย และ เพื่อน ชื่อ เจ้า ซีลอน กรี๊ดดด เราอ่านแล้วๆๆ

ชอบๆๆๆๆ

เอาใจช่วยนะค่ะ
ไงก็แต่เรื่องให้ครบทั้ง 5 คนเลยยิ่งดีนะค่ะ
อยากดูมากเลยค่ะว่าจะสนุกเหมือนอ่านเป็นเล่มอ่ะเปล่า
สู้ๆ ๆ นะค่ะ

สู้ๆนะจ๊ะ ชอบเรื่องนี้มากๆเหมือนกัน จะติดตามเรื่อยๆน้าา

ถ้าจะทำให้ครบเช็ท
ละก้อยากเหมือนกันนะ
เราอ่านหมดแล้ว
ครบทุคู่เลย
ช่วยทำเรื่องของกลุ่ม sg
ให้หน่อยได้มั้ยอ่ะ
ไงก้อสู้ๆๆๆๆๆๆ
นะแร้วจะรอดู

สนุกดีค่ะ ><

มีเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยนะจ๊ะ

คือว่ามินปรับปรุงร้าน Evening Cafe ใหม่น่ะ
บรรยากาศอาจดูแปลกจากเดิมไปหน่อยนะ ไม่ว่ากันนะจ๊ะ

Ep.2 สมัครงาน

ชื่อของฉันคือปั้นชา มันอาจฟังแปลกหูสำหรับคนที่ไม่เคยได้ยิน แต่ปั้นชาเป็นชื่อที่ใช้เรียกกาน้ำดินเผาที่ผลิตขึ้นเพื่อใช้ชงชา มันคือชื่อที่แม่ตั้ง
ให้ฉันตามความฝันอันยิ่งใหญ่ของแม่



แต่เพราะความฝันอันยิ่งใหญ่ของแม่นั่นแหละที่ทำให้พ่อของฉันหลอนได้ทุกวันแบบนี้





เฮ้อ เถียงกับพ่อตัวเองด้วยเรื่องประมาณนี้ได้ทุกเช้า
.
.
.

พอไปถึงโรงเรียน เพลงขลุ่ยกับรุ้งก็จะเข้ามาถามไถ่เรื่องร้านน้ำชาของแม่ทุกที



พอมาถึงโรงเรียน ฉันก็เล่าเรื่องที่พ่ออยากให้ฉันไปเรียนชงชาซะเลย แล้วเพลงขลุ่ยกับรุ้งก็ได้แต่หัวเราะแห้งๆ

ฉันก็อยากจะช่วยพ่อเหมือนกันนะ อยากช่วยร้านของแม่ด้วย...แต่ทำยังไงฉันก็ไม่เคยชงชาได้อร่อยแบบแม่ แถมฉันยังไม่รู้ความแตกต่างของ
ชาอีกต่างหาก เดี๋ยวชาร้อนเดี๋ยวชาเย็น แล้วไอ้ใบชาก็มีสารพัดยี่ห้อ ทั้งอัสสัม ดาร์จีลิงค์ เอิร์ลเกรย์ ซีลอน...ใครมันจะไปจำได้กัน ชาหลายรส
หลายแบบ รสชาติก็ต่างกันไปอีกด้วยนะ



อืม...แต่บางทีมันก็ไม่แน่นา ถ้าฉันไปสมัครงานที่ Evening Cafe จริงๆฉันก็อาจจะได้เรียนรู้สูตรความอร่อยทั้งหลายมาบ้างก็ได้ แถมฉันยังได้
เงินค่าขนมจากการทำงานพิเศษอีกต่างหาก



ฉันเปิดกระเป๋าสตางค์และหยิบนามบัตรที่ได้มาจากอีตาหัวส้มเมื่อวานมาดู แล้วก็พบว่านามบัตรนั้นไม่ได้เขียนอะไรมากไปกว่าชื่อร้านกับเบอร์
โทรเท่านั้น

Ceylon...นี่มันชื่อชาซีลอนนี่นา แล้วเกี่ยวอะไรกับอีตาหัวส้มนั่นหรือว่าหมอนั่นชื่อซีลอน งั้นในโลกนี้นอกจากฉันที่มีชื่อประหลาดๆแล้วก็ยังมีหมอ
นั่นอีกคนที่ชื่อประหลาดแบบคนตั้งคลั่งน้ำชาเหมือนกัน

สนุกๆ น่าติดตามสู้ๆนะค่ะเป็นกำลังใจให้

มันก็ดีอ่ะนะ แต่ฉันไม่รู้เลยว่าไอ้งานเด็กเสิร์ฟที่ว่านี่ต้องเริ่มงานกี่โมง แล้วแบบนี้เกิดเวลาไม่พอดีกัน ฉันไม่ต้องโดดเรียนไปทำงานพิเศษที่ว่า
หรือไง





เฮอะ! ฉันก็ว่าแล้วว่าทำไมรุ้งถึงได้ส่งเสริมนัก ที่แท้ก็เพราะเหตุผลส่วนตัวแบบนี้นี่เอง สักวันความแตกเมื่อไหร่ หัวงูของรุ้งคงได้กระเด็นหลุด
จากบ่าเพราะฝีมือนายดรัมแน่ๆ
.
.
.
ฉันไม่ได้โทรไปหานายหัวส้มนั่นตามนามบัตร แล้วฉันก็ไม่แน่ใจว่าไอ้ซีลอนอะไรนั่นคือชื่อของเขาจริงๆหรือแค่ฉายา ดังนั้น...ตอนเย็นฉันก็เลย
ตัดสินใจโผล่ไปที่ร้านเลย

เพราะบางทีฉันอาจจะตัดสินใจไม่สมัครก็ได้นะ



และแค่เปิดประตูเข้าร้านไป อีตาหัวส้มก็เดินเข้ามาทักทายฉันก่อนผู้ใด

สนุกดีคะ จะติดตามๆ

แบบว่ายังไม่ได้ตัดสินใจอะไรเลยสักอย่างมากกว่า



แล้วจะมาทำเป็นเสียดายทำไมกันยะ





ฉันควรจะบอกหมอนี่อีกครั้งว่าฉันไม่ได้อยากใส่ชุดนี้ หรือฉันควรจะหาอะไรเคาะกะโหลกหมอนี่ให้เข้าใจฉันง่ายๆแทนดี

อ่านเป็นการ์ตูนซิมลายตามากเราไปหาซื้อหนังสือมาอ่านแล้วก็ดูการ์ตูนซิมไปด้วยน่าจะหนุกกว่านี้

ภาพสวยนักอสดงดูดีค่ะชอบ