ว่าแล้วว่าต้องเป็นหมอ
ไม่หลงกลหรอก

มีแต่ผู้หญิงเสียงสูงเต็มกระทู้ เค้าบอกว่าถ้าผู้หญิงทำเสียงสูงแปลว่าโกหก จริงรึปล่าว

หญิงสาวรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นแรง และเร็วไม่เป็นส่ำ เมื่อเธอเดินเข้าไปไกล้จุดที่นัดหมายกันไว้ทุกที

เธอยอมรับว่า แม้ตัวเธอเองจะเป็นผู้หญิง ที่มีความพร้อมไปทุกสิ่งเมื่อพูดกันถึงเรื่องรูปร่างหน้าตา รูปร่างสูงเพรียวได้ส่วน อกเต่งตึงที่ยิ่งเพิ่มความโดดเด่นเมื่อเทียบกับเอวที่คอดกิ่ว ผิวที่ขาวเหมือนหยวกกล้วย ซึ่งคงเป็นเพราะเธอมีสายเลือดจีนจากพ่อและแม่

แต่ถึงเธอจะเป็นผู้หญิงที่รูปร่างหน้าตา เพียบพร้อมไปทุกอย่างแบบนี้ แต่เธอเองก็ไม่เคยแบบว่าเลยสักครั้ง และนี่จะเป็นครั้งแรก ของสาวบริสุทธิ์อย่างเธอ และถ้าไม่เป็นเพราะความจำเป็นที่บังคับอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เธอคงไม่ยอมทำอะไรที่น่ากลัว และฝืนใจอย่างนี้แน่

ความคิดของเธอสะดุดลง เมื่อเธอเดินมาหยุดที่หน้าห้องห้องหนึ่ง รวบรวมความกล้า และสมาธิอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะยกมือขึ้นเคาะประตู

" ก็อก ๆ ๆ " มีเสียงเดินมาที่ประตูเบา ๆ ก่อนที่ประตูจะเปิดออก ชายหนุ่มหน้าตาดีในชุดสีขาว หน้าตาสะอาดสะอ้าน ยืนจ้องมองมาอย่างตะลึงเล็กน้อย สองสายตาประสานกันชั่วครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะเป็นฝ่ายหลบตา ด้วยความรู้สึกบางอย่าง

" ใช่คนที่นัดไว้หรือเปล่า ที่ชื่ออะไรนะพิมพลอยใช่ไหม ?" " ใช่คะ " เธอรู้สึกว่าน้ำเสียง ที่ตอบไปมันดูแหบโหย ไร้ความมั่นใจเอาเสียเลย " เข้ามาก่อนสิ นั่งรอเดี๋ยวนะขอผมทำอะไรบางอย่าง " หญิงสาวค่อย ๆ ก้าวขาที่สั่น ๆ นั้นเข้ามาในห้องอย่างว่าง่าย เสียงเขาเดินไปปิดประตู ก่อนที่จะรูดม่านปิดลง ทิ้งให้เธออยู่เพียงลำพัง ขณะที่เขาง่วนอยู่กับการหาอะไรบางอย่างข้างนอกคงเป็น !!!

เธอค่อย ๆ ทรุดตัวลงนั่งกับเก้าอี้ หลับตาลงแล้วครุ่นคิดใบหน้าของชาย คนที่เพิ่งพบหน้าก็ลอยเข้ามาในความคิด เขาเองจัดได้ว่าเป็นผู้ชายที่หน้าตาดีคนหนึ่ง ดูหล่อ และแมนดี แต่ถึงยังไงเธอกับเขา ก็ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน นี่เธอจะต้องทำอะไรกับผู้ชายคนหนึ่ง โดยที่ไม่เคยรู้จัก หรือมีความรักต่อกันมาก่อนเลยงั้นหรือ ------> การฉีดเลือดต้องพึ่งความรัก

เธอรีบสลัดความคิดนั้นทิ้งไป และยืดตัวขึ้นตั้งตรง ลำคอระหงนั้นเชิดรับกับใบหน้า ที่แสร้งทำว่าเป็นไม่กลัวอะไร เมื่อมีเสียงแหวกม่านดังขึ้น เขาคนนั้นก้าวเข้ามาพร้อมอะไรบางอย่างที่เขานำไปวางไว้ข้าง ๆ เตียง

" เป็นอะไรหน้าซีดเชียว กลัวหรือ ทำเหมือนคนไม่เคยนี่เป็นครั้งแรกใช่ไหม "

น้ำเสียงเขาเจือไปด้วยการหยอกล้อระคนขบขัน เหมือนกับว่าสิ่งที่เขา และเธอจะร่วมกันทำต่อจากนี้ไป มันเป็นเรื่องเล่น ๆ เสียเต็มประดา

" ใช่คะครั้งแรก " เธอแอบกลืนน้ำลายอย่างยากเย็นก่อนที่จะกลั้นใจตอบไป

" ไม่ต้องกลัวหรอกทำใจดี ๆ ไว้ ใคร ๆ ก็มีครั้งแรกเหมือนกันทั้งนั้นแหละ "

" ใช่สิก็คุณเป็นผู้ชายนี่ " เธอแอบเถียงอยู่ในใจ

" ขึ้นมานอนบนเตียงนี่มา " เขาออกคำสั่งเหมือนครูกำลังสั่งนักเรียน

หญิงสาวค่อยก้าวขึ้นไปยืนข้างเตียง เตียงหลังนี้ที่ผู้ชายหน้าตาดี ๆ อย่างเขาคงจะเคยทำแบบนี้ กับผู้หญิงคนอื่นมานับไม่ถ้วน

" รีบขึ้นไปนอนบนเตียงสิ จะได้เสร็จเร็ว ๆ " หญิงสาวค่อย ขยับตัวขึ้นไปนอนบนเตียง อย่างไม่รู้จะขัดขืนอย่างไร เพราะนี่คือการกระทำที่เธอเต็มใจและยินยอม

ขึ้นไปนอนหงายบนนั้น แล้วก็หลับตาแบบปลง ๆ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด

" ทำใจดี ๆ ไม่ต้องกลัวนะครับ เจ็บแค่แป๊บเดียวเอง " เขาเดินมากระซิบที่ข้างเตียง รู้สึกได้ว่าเขาเอื้อมมือมาแล้วค่อย ๆ เลิกผ้าตรงนั้นขึ้นไป อวดเนื้อสาวเนียนผ่อง

" วางมือมาตรงนี้ " เขาค่อย ๆ ประคองมือเธอให้เหยียดวางลงข้างเตียง ยัดบางสิ่งที่เป็นลำหยุ่นมือลงไป จนทำให้เธอสะดุ้งต้องแอบเผยอเปลือกตาและชำเลืองไปมอง

หัวใจเธอเต้นแรงจนแทบจะหยุดเต้น เมื่อเห็นเขาล้วงสิ่งนั้นออกมาจากกางเกง มันช่างใหญ่เหลือเกิน จนเธอต้องแอบหลับตาปี๋ด้วยความเสียว มันใหญ่เสียจนเธอรู้สึกกลัวจับใจ ถึงเธอจะเคยเห็นเจ้าสิ่งนั้นมาบ้าง จากในหนังที่แอบดูกับเพื่อน ๆ-----> ทำไมต้องแอบ???? แต่มันก็มีเพียงขนาดเล็ก ๆ ไม่ใหญ่ยาวน่ากลัวอะไรอย่างนี้

" ผมจะเริ่มละนะ " เขาเอ่ยประโยคที่เธอแทบจะกลั้นใจตายเมื่อได้ยิน นี่จะทำกันดื้อ ๆ แบบนี้เลยหรือไม่มีการปลอบประโลมก่อนหรือไร

" อาจจะเจ็บหน่อยนะ ถ้ากลัวก็ไม่ต้องมอง " ถึงแม้จะกลัวขนาดไหนในเมื่อนี่เป็นครั้งแรกของเธอ เธอก็ยังอยากจะมองเพื่อจดจำภาพเหล่านั้นไว้

เธอเพ่งสายตามองด้วยใจที่เต้นระทึกแทบหลุดออกมาจากเบ้า เมื่อเขาจ่อแท่งใหญ่ยาวนั้นมาเข้ามาใกล้

เมื่อเขาแทรกสิ่งนั้นเข้าไปในเนื้อขาว ๆ เธอก็รู้สึกเจ็บจิ๊ดจนถึงกับเผลอร้องออกมาเบา ๆ อย่างลืมตัว " อุ๊ย ! เจ็บบบ " เขาชะงักรีบเอ่ยปากอย่างละล่ำละลัก

" คุณเจ็บหรือ ผมขอโทษผมจะค่อย ๆ ทำเบา ๆ ก็แล้วกันนะ ทนเอานิดเดียวเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว "

คำว่าเดี๋ยวจากปากเขา แต่มันทำไมเนิ่นนานนักในความรู้สึกของเธอ อาการเสียวอาการเจ็บแปลก ๆ นั้น เป็นความรู้สึกที่เธอไม่เคยมาก่อนจริง ๆ เธอหลับตากัดฟันกลั้นความเจ็บปวด ที่เจ็บจนต้องเผลอบีบมือเป็นระยะ ๆ

เนิ่นนานนับสิบนาทีที่เขาทำกับหล่อน จนหล่อนรู้สึกว่าเขาได้สูบเอาบางสิ่งบางอย่างไปแทบหมดตัว จนเมื่อเขาบรรลุจุดประสงค์แล้ว เขาก็หยุดเคลื่อนไหว หายใจยาวนิ่งอยู่อย่างนั้นชั่วครู่

v
v
v
v
v
v
v
v
v
v

" ผมจะเอาออกแล้วนะ ทนเจ็บอีกครั้งนะ " เธอรู้สึกเสียวแปล๊บเมื่อเขาค่อย ๆ ถอนเจ้าสิ่งนั้นออกไปจากเนื้อขาว ๆ ของเธอ โลหิตสีแดงแห่งสาวพรหมจารีไหลกระฉูดตามออกมาจนเปรอะ เขารีบคว้าพลาสเตอร์มาปิดห้ามเลือดไว้ทันที ???????

" เรียบร้อยแล้วครับ แหมท่าทางคุณแย่ไปเลยคงจะเจ็บมาก บริจาคเลือดครั้งแรก ก็เป็นอย่างนี้ทุกคนแหละครับ อาจจะดูน่ากลัวหน่อยเพราะเข็มมันใหญ่ ใหญ่กว่าเข็มฉีดยามาก

อ้อ ! แขนเสื้อคุณที่ผมถลกขึ้นไปอย่าเพิ่งเอาลงนะครับ เดี๋ยวจะเลอะเลือด หลังจากนี้คุณก็กลับไปนอนพักผ่อนที่บ้าน ทานนมเยอะ ๆ แล้วอย่าเพิ่งทำอะไรที่เป็นการออกแรงหนัก ๆ ภายในระยะเจ็ดวันนี้

ส่วนเลือดของคุณนี่หลังจากตรวจเช็คแล้ว หมอจะรีบเอาไปเติมให้เพื่อนคุณที่ตึกโน้นเลยนะครับ เธอโชคดีมากที่เผอิญ มีเลือดกรุ๊ปเดียวกับคุณ เลือดกรุ๊ปเอบีเนี่ยเป็นกรุ๊ปที่หายากมาก ๆ เลยนะครับ ถ้าคุณไม่รังเกียจคราวหน้า อยากขอให้คุณมาบริจาคเลือดให้เราอีกนะครับ หมอจะยินดีมาก ๆ "

เธอเดินจากมาจากโรงพยาบาลแห่งนั้น พร้อมกับเสียงพูดนุ่มหูของหมอหนุ่มที่ยังติดหู

ครั้งแรก ! กับการบริจาคเลือดฟังดูน่ากลัวสำหรับคนกลัวเข็มฉีดยาอย่างเธอมาก แต่เพราะเกี่ยวกับความเป็นความตายของยายก้อยเพื่อนรัก จึงเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อทำไปแล้วก็รู้สึกสบายใจ อาจจะเจ็บนิดหน่อย แต่ก็ได้กุศลแรงไว้คราวหน้ารวบรวมความกล้าได้เมื่อไหร่ จะกลับไปให้คุณเอาเข็มแทงเนื้อสาวอีกครั้งนะเจ้าคะ พ่อหมอหนุ่มรูปหล่อ

ป.ล.การบริจาคเลือดเพื่อช่วยชีวิตเพื่อนมนุษย์ ปลอดภัยได้กุศลแรง แถมร่างกาย ยังได้ขับถ่ายหมุนเวียนเลือดอีกด้วย แล้วเลือดที่เสียไปร่างกาย ก็จะสามารถสร้างใหม่ได้ภายในเจ็ดวันเท่านั้น อย่าลืมไปบริจาคเลือดกันเยอะ ๆ นะ

หวังว่าจะไม่คิดลึก

เครดิต http://www.dek-d.com/board/view.php?id=2314485

ถ้าซำขออภัยนะครับ