บทคำสั่งที่: 1
quote :
กลุ่มที่ 1
ใน ตัวเมืองที่ดูเหมือนจะไม่สงบ อคารบ้านเรือนมีเสียง ไซเรน ดังไปทั่ว
ข่าวจากจอทีวี: 'ใน ขณะนี้เกิดเหตุการณ์วิกฤติร้ายแรง ทางชีวภาพ ทางกองฝ่ายวิทยาการของเมืองได้ขอทำการประกาศให้ชาวเมืองอพยพด่วน'
แฮ๊คส์: เกิดอะไรขึ้นกันอีกนะ....
ภายในร้านแห่งหนึ่งของเมืองดูเหมือนจะสงบนิ่ง แต่คงอีกไม่นาน
เจ้าของร้าน: แหม ปาย วันนี้ทำงานได้ดีเหมือนเดิมเลยนะ ฮ่ะฮ่า!
ปาย: ขอบคุณคะ คุณลุง สบายดีมั้ยคะ?
เจ้าของร้าน: ก็เรื่อยๆ ละนะแล้วเธอละ?
ปาย: ....เอิ่ม....ข้างนอกดูเหมือนจะมีอะไรกันนะคะ?!
เจ้าของร้าน: งั้นหรอ อย่าไปสนใจเลยไม่ใช่เรื่องของเรา ฮ่ะฮ่าฮ่าฮ่า
ปาย: อ่อ คะ
ภายในร้านที่มีผู้คนเริ่มออกไปเื่รื่อยๆ เหลือเพียงแต่เหล่าผู้คนที่ยังรู้สึกมีลางสังหรณ์แปลกๆ
ปาย: ทำไม...เสียงไซเรนยังไม่ดับนะ? (ในระหว่างที่เดิน) ว้ายๆๆๆ! (เพล็ง) โถ่ไม่นะแตกหมดเลย
วา: ระวังหน่อยนะ เธอนะ
ปาย: อ๊า...ขอโทษคะ
วา: เป็นไรไป แพรว?
แพรว: อ่อ ไม่มีไรมากหรอกแค่รู้สึกเกร็งๆ นิดๆ
วา: คิดมั้ยว่ามันจะเกิดขึ้นอีก
แพรว: ก็เพราะงี้ละ ถึงเกร็งอยุ่นี่ไง
วา: อย่าคิดมาก เราไปกันเถอะ พรุ่งนี้เราต้องออกเดินทางกันอีก
แพรว: โอเค งั้นแปปนะ
ปาย: อ้ายยย!!
แพรว: อะไรน่ะ เธอ! ฮ่....ะ ฮ่ะ!
นอกร้านมีฝูงผู้คนที่รุมกัดกินเองอย่างน่าสะพรึงกลัว ผู้คนที่อยู่ในร้านที่เหลือ เพียง 4 คนต่างก็ไม่ได้ตั้งหลัก
แฮ๊คส์: เกิดไรเนี่ย!
วา: ถ้อยไปก่อน ทุกคน!
แพรว: เธออกมาห่างกระจกเร็วเข้า
ปาย: อ๊าาาา~! ขอโทษคะๆๆ
แฮ๊คส์: เอาอะไรกั้นประตูไว้ดีมั้ย?!
วา: ไม่รุ้สิ ก่อนอื่นตั้งสติดีๆ ก่อน
เสียงประตูกำลังดังขึ้นเพราะแรงกระแทกจากฝูงผีดิบพวกนั่น!!
*ออกคำสั่งต่อจากบทนี้เช่น การกระทำต่าง ในทุกอิริยาบถของการเป็นมนุษย์ในบทของผู้รอดชีวิต quote :
กลุ่มที่ 2
ใน ตัวเมืองที่ดูเหมือนจะไม่สงบ อคารบ้านเรือนมีเสียง ไซเรน ดังไปทั่ว
ข่าวจากจอทีวี: 'ใน ขณะนี้เกิดเหตุการณ์วิกฤติร้ายแรง ทางชีวภาพ ทางกองฝ่ายวิทยาการของเมืองได้ขอทำการประกาศให้ชาวเมืองอพยพด่วน'
ปอนด์: โห้ววว เกิดไรกันอีกละนั่น ฮ่ะ!!??
ภายในร้านแห่งหนึ่งของเมืองดูเหมือนจะสงบนิ่ง แต่คงอีกไม่นาน
กวาง: ทำไมฉัน ถึงไม่ได้คิวข่าวที่จะพูดครั้งนี้ละเนี่ย เหอะ! เจ็บใจชมัดเลย
พนักงานเสริฟ: ดื่มน้ำหน่อยมั้ยครับ?
กวาง: ไม่ ไม่เป็นไรคะ...
พนักงานเสริฟ: อ่อ ครับๆ
กวาง: ......
เจ้าของร้าน: แหม เฟรม วันนี้ทำงานได้ดีเหมือนเดิมเลยนะ ฮ่ะฮ่า!
เฟรม: ขอบคุณคะ คุณลุง สบายดีมั้ยคะ?
เจ้าของร้าน: ก็เรื่อยๆ ละนะแล้วเธอละ?
เฟรม: ....เอิ่ม....ข้างนอกดูเหมือนจะมีอะไรกันนะคะ?!
เจ้าของร้าน: งั้นหรอ อย่าไปสนใจเลยไม่ใช่เรื่องของเรา ฮ่ะฮ่าฮ่าฮ่า
เฟรม: อ่อ คะ
ในห้องน้ำชายของร้านแถวชานเมือง
อ๊อฟ: ทุกอย่างเตรียมพร้อมไว้แล้ว จัดยาตามที่ผมกำหนดนะครับ
พยาบาล: ตามนั่นเลยคะ
อ๊อฟ: อ่อ คุณครับเดี่ยวช่วยจัดเอกสารบนโต๊ะทำงานผมด้วยนะครับพอดีผมจะรีบกลับบ้าน
พยาบาล: ได้เลยคะ แค่นี้นะคะ
อ๊อฟ: ครับ (ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด วางสาย)
เฟรม: ขอโทษนะคะคุณ ร้านจะปิดแล้วคะ
อ๊อฟ: อ่อครับ
ปอนด์: ไรว่ะเนี่ย เฮ้ยยยยยยย!!!
เฟรม: อะไรกัน?!
นอกร้านมีฝูงผู้คนที่รุมกัดกินเองอย่างน่าสะพรึงกลัว ผู้คนที่อยู่ในร้านที่เหลือ เพียง 4 คนต่างก็ไม่ได้ตั้งหลัก
เฟรม: อะไรกันเกิดอะไรขึ้น!!
อ๊อฟ: ไม่เป็นไรใช่มั้ยครับ
ปอนด์: อ่าฮ่ะ! ว่าแต่ WTF!!??
กวาง: ถ้าฉันเดาไม่ผิดต้องมาตามข่าวแน่ๆ
เฟรม: เอ่อ....
กวาง: รีบหาทางออกก่อนดีกว่าฉันว่า
ปอนด์: ได้ๆๆๆ แล้วทางไหนละ
เสียงประตูกำลังดังขึ้นเพราะแรงกระแทกจากฝูงผีดิบพวกนั่น!!
*ออกคำสั่งต่อจากบทนี้เช่น การกระทำต่าง ในทุกอิริยาบถของการเป็นมนุษย์ในบทของผู้รอดชีวิต 
เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก