ตอนใหม่มาเร็วทันใจสนุกมากมายเหมือนเดินเลยค่ะ

คุณชายเเทมุนเนี่ยหล่อใสกิ๊งจริงๆเลยนะคะ เปล่งออร่าสะบัดเลย

จะติดตามชมต่อไปค่ะ

แวะมาเชียร์จอนแทมุน อิอิ
ในที่สุดก็ได้ออกตอนแรกแล้วนะ
คุรตุ๊กตาขยันทำมากเลย
สู้ๆนะครับ อย่าหักโหม

หลังจากฉันทานข้าวเรียบร้อย เขาก็ขับรถพาฉันไปสถานที่แห่งหนึ่ง ก่อนจะจอดรถเขาก็พูดขึ้น

“หลังจากนี้ต้องเดินไป ตามมาเร็วๆล่ะ”

“เดิน????” รู้สึกว่าฉันจะไม่เคยมาแถวนี้ซะด้วยสิ




ฉันวิ่งตามเขาที่เดินอย่างเร็วผ่านทางเดินทุ่งหญ้า ลึกเข้าไปมองเห็นน้ำทะเลไกลๆ




โห ฉันพึ่งเห็นท้องฟ้าตอนกลางคืนชัดๆก็วันนี้ ตอนนี้ดวงดาวส่องประกายพร่างพราวอยู่บนฟ้าสวยงามจนแทบจะเคลิ้มไปกับบรรยากาศรอบข้าง เบื้องหน้ามีครื้นทะเลซัดไปมาตามกระแสน้ำ ลมเย็นๆปะทะร่างกายทำให้รู้สึกเย็นไปถึงหัวใจ




“......” ไม่อยากเชื่อว่าคนอย่างเขาจะรู้จักที่ๆสวยงามแบบนี้ด้วย

หลังจากเรายืนดูดวงดาวนับพันดวงบนท้องฟ้าจนอิ่มเอิบใจแล้ว เขาก็พาฉันกลับบ้านโดยไม่พูดอะไรสักคำทั้งระหว่างที่เราอยู่ที่ทะเลและอยู่บนรถก็ตาม เหมือนเขากำลังคิดอะไรอยู่คนเดียว....



หลังจากกลับมาถึงบ้านก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นพี่สาวของฉันนั่งรออยู่




“.....พี่อึนซอ....กลับมาแล้วหรอคะ” พี่สาวสุดสวยของฉัน ปกติเวลานี้ฉันจะไม่ค่อยได้เจอหล่อนนะ เพราะหล่อนมักจะนอนไม่เกินเที่ยงคืนเพื่อรักษาความงามบนใบหน้า...


“ได้สักพักแล้วล่ะ ว่าแต่เมื่อกี้ใครมาส่ง?”

“เอ่อ.....เพื่อนค่ะ” ฉันจำเป็นต้องพูดแบบนี้ก็พี่สาวของฉันเป็นโรคหวงน้องสาวเกินพิกัดน่ะสิ ตั้งแต่ฉันจำความได้ พี่สาวฉันเกลียดผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้ฉัน ( ยกเว้นพ่อคนหนึ่ง - - )


“งั้นเหรอ อืม ไปนอนได้แล้วล่ะ ดึกแล้ว”

“....ค่ะ พี่อึนซอ”


หวังว่าพี่คงจะไม่รู้เรื่องของเขานะ ไม่สบายใจเลยเรา นอนไม่หลับแหงๆ


............
.....................


พอหลังเลิกเรียน ยูมินเขาก็มารอรับฉันที่ร้านคอฟฟี่ชอปร้านเดิมที่เคยมาด้วยกันคราวก่อน





“ดูเพลียๆนะ วันนี้เรียนหนักเรอะ”

“นิดหน่อยน่ะ”

“……งั้นเรอะ”




“ทำอะไรน่ะ!!!! ปล่อยนะ”

“เฉยไว้เถอะน่า จะอุ้มไปส่งที่รถ จะได้ไม่เหนื่อย”

“อายเค้าน่ะ”




“อายก็ก้มหน้าไว้สิ ฮ่าๆ”

ฉันอยากเห็นตอนเขาหัวเราะจัง แต่ว่า ฉันอายเกินกว่าจะเงยหน้าดูเขา หรือคนรอบข้าง ทำไมเขาถึงกล้าทำแบบนี้นะ

ตาบ้านี่หน้าด้านชะมัดเลย


หลังจากนั้น เขาก็ขับรถมาส่งจนถึงหน้าบ้าน แต่แล้วเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น



...........
..................


“พี่อึนซอ”

“นี่มันหมายความว่าไง ยองฮี”

ไม่เป็นไรค่ะ เป็นความชอบส่วนตัวด้วย อีกอย่าง

พอเห็นมีคนอ่านก็มีกำลังใจลงเรื่อยๆง่ะ

(น่าอายจิงๆ) 555+

“พี่ฟังหนูก่อน!!”

พี่ฉันดูเหมือนจะไม่สนใจจะฟังคำแก้ตัวของฉันแล้วล่ะ หล่อนกำลังจ้องมายังฉันกับยูมินที่ยังยืนนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ในขณะที่ฉันตัวสั่นงึกๆ

“พี่ค่ะ…..คะ…คือ”

เธอเดินเข้ามาใกล้ๆยูมินแล้วจ้องเขาด้วยสายตาเย็นชา

ส่วนยูมินก็ไม่สะทกสะท้ายเธอเลยแม้แต่น้อย เขายังคงเฉยและแล้ว เขาก็….




“. …….สวัสดีครับ ผมชื่อ คิมยูมิน เป็นแฟนของยองฮี”


เค้ากล้าบอกแบบนี้กับพี่สาวฉันเหรอ O///O ฉันนึกว่าเค้าจะกลัวสายตาเย็นชาของพี่สาวจนพูดอะไรไม่ออกซะอีก

โอ้!!!! เขาแมนสุดๆเลย ^///^ ไม่สิ!! ตอนนี้ไม่ใช่เวลาปลื้ม - - พี่ฉันสิสำคัญ



“แหม~……เธอหล่อไม่เบานี่” << หน้ายองฮี อ๊ากกกกก!!!!!


มะ…ไม่จริง


“แล้วทำไมพวกเธอไม่เข้าไปในบ้านกันล่ะ ….มายืนอยู่หน้าบ้านแบบนี้ไม่หนาวเหรอ”

“………” << หน้ายองฮี

“ผมมาส่งยองฮี…. ตอนนี้ต้องกลับแล้วครับ”

“อึ่ม ^^ โชคดีนะจ๊ะ หนุ่มน้อย ไว้มาเที่ยวอีกนะ”

“……….” << หน้ายองฮี

“ครับ……” ยูมินเผยรอยยิ้มเล็กน้อยก่อนเดินจากไปยังรถของเขาเงียบๆ



“เป็นอะไรยองฮี เข้าบ้านไปสิ พี่จะโทรศัพท์ก่อน เดี๋ยวจะตามเข้าไป”


“ค่ะ” ฉันเลยเดินเข้าบ้านไปแบบ งงๆ ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้ หรือเพราะพี่สาวเราแพ้คนหล่อ?





~ฮัลโหล...~




~ รีบสืบมาเดี๋ยวนี้เลยว่า คนชื่อ คิมยูมิน เป็นใคร มาจากไหน!!! อืม เอาประวัติโดยละเอียด ~

.......
.....................


เช้าวันต่อมา

~ฮัลโหล~~~ ฉันรับสายแบบไม่ดูเบอร์ที่โชว์อีกตามเคย

~เธออยู่ไหนยองฮี~ ตอนแรกฉันคิดว่าเป็นยูมิน แต่ไม่ใช่
ไม่ใช่เสียงเค้านี่

~เอ๊ะ!!!~

~…ฉันมินอันเอง ตอนนี้เธออยู่ไหน~

~ฉันอยู่บ้าน...~

~ยองฮี ขอร้องล่ะ มาเจอฉันหน่อย~

~……..~

~ฉันไม่รู้จะบอกยังไงกับเธอดี…....ไอ้ยูมินมัน...~

~………เกิดอะไรขึ้นมินอัน !? ~

ฉันไม่รู้ว่ามินอันหมายความว่ายังไง แต่ดูเหมือนเค้ากำลังเครียดกับอะไรสักอย่างที่เกี่ยวกับยูมิน

~ฉันจะไปรับเธอนะ เธอรออยู่ที่บ้านนะ~

ตอนนี้ฉันอยากรู้เรื่องคิมยูมินมากๆเลย

~ฉันจะรอหน้าปากซอยละกัน~ ฉันไม่อยากให้พี่สาวเข้าใจผิดว่าฉันคบผู้ชายหน้าตาดีทีเดียวสองคน -*-

~โอเค!!~

ทันทีที่วางสายฉันก็รีบวิ่งไปหน้าปากซอยเพื่อรอเจอมินอัน



ในที่สุดเรา มินอันปรากฏตัวได้เท่เช่นเดิมในขณะที่วิ่งข้ามถนนมาอีกฟาก แต่รู้มั้ย
ฉันใจไม่ดีเลยที่เจอเขา



“อาฮ่า!! หาตัวเธอนี่ยากจังแฮะ ยองฮี ^^” เค้าฝืนยิ้ม เหมือนมีเรื่องอะไรในใจบางอย่าง






“มินอัน เกิดอะไรขึ้น?? ยูมิน เป็นอะไรกันแน่?? ”

“……” เขาอั้มอึ้งแล้วพูดขึ้นว่า

“คือ เมื่อวานหลังจากที่มันไปส่งเธอที่บ้านแล้ว…..” มินอันถอดสีหน้า



“เจ้านั่นไปถล่มพวกแก๊งชองโน”

“อะไรนะ!!!!!”

“ก็พวกเดียวกับที่มาทำร้ายเธอเมื่อวันนั้นไงล่ะ เจ้านั้น..พอรู้เรื่องนี้ก็โมโห
แต่มันคงไม่บอกเธอสินะ “

“ ….ฉะ…ฉันไม่รู้เลย”

“ มันบ้า!!!
มันไปที่นั่นตามลำพังโดยไม่บอกเรื่องนี้กับคนในแก๊งเลย….สู้กับคนในแก๊งโน้นอย่างบ้าคลั่ง……”

“….เมื่อคืน มันกลับมาด้วยสภาพดูไม่ได้เลย แต่เรื่องแบบนี้สำหรับมันคงชินซะแล้ว มันกลับมาก็เอาแต่ดื่มเหล้า เก็บตัวไม่พูดไม่จา จนไม่รู้จะทำยังไงกับมันดี”

มินอันอธิบายเรื่องราวต่างๆอย่างรวดเร็ว

“ละ…แล้ว ทำไมไม่โทรมาล่ะ ฉันไปหาเขาเองก็ได้ ”

“มันไม่อยากให้เธอรู้เรื่องนี้น่ะสิ ฉันถึงได้ขโมยเบอร์เธอมาจากมันแล้วก็มาหาเนี่ยแหละ”





“พาฉันไปหาเขาที ได้โปรด”

“ก็ตั้งใจแบบนั้นแต่แรกอยู่แล้ว.... ไปกันเถอะ”




หลังจากนั้นเขาก็พาฉันไปยังบ้านของคิมยูมิน ด้วยความรวดเร็ว

“เธอมาได้ยังไง?”







“ไม่สำคัญหรอก”

“โกรธเหรอ”

“ไม่! ทำไม่ต้องโกรธ คนที่เจ็บคือนายไม่ใช่ฉัน แล้วฉันก็ไม่ได้ห่วงนายด้วย แค่อยากรู้ว่านายตายรึยัง”



“โกรธจริงๆด้วย....”

“ฉันมีสิทธิโกรธนายด้วยเหรอ ฉันยังไม่รู้เลยว่าตกลงนายคิดยังไงกับฉันกันแน่...”




“ช่างมันเถอะ....ฉันกลับล่ะ”


“……”



“เดี๋ยว!! ยองฮี”

เขาเรียกฉันไว้ ก่อนจะพูดต่อ


“ฉันจะไม่ทำแบบนี้อีก.... ถ้าเธอบอกว่าไม่ ฉันก็จะทำตาม ขอเพียงเธออยู่เคียงข้างฉัน ฉันจะปกป้องเธอและดูแลเธอให้ดีที่สุด....”



บ้าจริง อยู่ๆก็พูดอะไรไม่รู้ ตาบ้านี่คงถูกต่อยจนสมองกระทบกระเทือนไปแล้ว



“……ร้องไห้เรอะ?”





“ฉันไม่ได้ร้องซะหน่อย….นายพักผ่อนเถอะ วันหลังฉันจะมาเยี่ยมอีก”


ฉันพูดจบก็รีบเดินหนีเขามาเลย ใครจะยอมให้เห็นน้ำตาของฉันล่ะ







“เฮ้อ..ปกติก็เห็นผู้หญิงร้องไห้ออกบ่อย แล้วครั้งนี้จะเอามาคิดมากทำไมเรา..”


....
.......





“เลิกยุ่งเกี่ยวกับ คิมยูมินได้แล้วยองฮี?”

“.....พี่อึนซอ”

“เขาไม่มีทางรักเราจริงหรอก ตัดใจจากผู้ชายคนนั้นซะเถอะ”





“ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะคะ พี่ยังไม่รู้จักเขาดีเลย”

“แล้วเราล่ะ รู้จักเขามากพอแล้วเหรอ?”

“ผู้ชายที่ไม่เคยรักใครจริง ไม่เคยมีเยื้อใยกับใคร คบผู้หญิงติดต่อกันไม่เคยขาด... ”

“……..”

ก็จริงของพี่ ก่อนหน้าที่เขาจะคบกับเรา เขาก็ทำร้ายจิตใจผู้หญิงอีกคน ดูเหมือนเขาจะไม่อาลัยอาวรณ์เธอเลยแม้แต่น้อย


“เป็นนักเลง อันธพาล ยังพอทน แต่เรื่องผู้หญิง พี่รับไม่ได้ และอยากให้เข้าใจไว้ว่าพี่เป็นห่วง ไม่อยากให้เราต้องเสียใจกับผู้ชายแบบนี้”


“……..”


“...เก็บไปคิดให้ดีละกัน..”

สนุกมากมายย อัพได้เร็วทันใจ เป็นกำลังใจให้นะคะ

เพิ่งเข้ามาอ่าน
สนุกมากๆเลย

ไม่ได้เข้าเว็ปนี้ตั้งนานมีการ์ตูนเรื่องนี้เข้ามาชอบมากกกก
จะติดตามต่อไปนะค่ะ
สู้ๆ

สนุกมากเลยค่ะ มาอ่านทีได้อ่านหลายตอนเลย

สนุกมากค่ะ

เช้าวันต่อมา...







“หายดีแล้วสินะ หน้าไม่มีรอยแผลแล้ว”

“มีพยาบาลดี แบบนี้ต้องให้รางวัล” ว่าแล้วก็ขยับหน้าเข้ามาใกล้





“บ้า!!” ฉันหันหน้าหนี เค้ายิ้มอย่างอารมณ์ดีที่แกล้งฉันได้

“อืม...นี่ก็ใกล้จะค่ำแล้ว เดี๋ยวไปส่ง”

“ไม่เป็นไร....วันนี้กลับค่ำหน่อยก็ได้ ”

“เอางั้นเรอะ”

“………” “งั้น ไปดูหนังกัน รออาบน้ำแปบ”

“จ้า” ออกไปข้างนอกด้วยกัน ก็โอเคดี ค่อยรู้สึกเหมือนได้ออกเดทด้วยกันหน่อย








“เฮ้อ~”

“หนังไม่สนุกเหรอ”

“ถ้าบอกแต่แรกว่าหนังผี จะไม่เข้าไปดูเด็ดขาด - -” ฉันเอามือปิดตาไว้ตลอดทั้งเรื่อง แล้วจะสนุกได้ยังไงล่ะ ตาบ๊อง

“….แล้วชอบหนังแนวไหนล่ะ”

“โรแมนติกสิ ผู้หญิงต้องชอบอะไรที่โรแมนติก อะไรกัน เคยมีแฟนตั้งเยอะ เรื่องแค่นี้ก็ยังไม่รู้อีก”

“ก็ไม่เคยพาใครมาดูหนัง”

“ห๊ะ ไม่อยากจะเชื่อ แล้วปกติจะพาไปไหน”







“อืม....ไม่รู้แหละดีแล้ว รู้แค่ว่าฉันไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน”

เขาพูดทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันพิเศษกว่าคนอื่นนิดหนึ่งนะ หรือเราจะคิดเข้าข้างตัวเองอีกแล้ว

“พรุ่งนี้เจอกันอีกนะ”

“พรุ่งนี้!!”

“ไม่ว่างเรอะ?”

“เอ่อ พรุ่งนี้มีธุระน่ะ”

โกหกซะแล้วเรา อยากอยู่ห่างๆเขาสักพัก บางทีการอยู่กับเขามากเกินไป

อาจทำให้เราลืมที่จะทบทวนเรื่องระหว่างเราให้มากกว่านี้







“วันนี้ดูยองฮีแปลกๆ? เป็นอะไรของเค้า”







เฮ้อ อีกหนึ่งวันที่น่าเบื่อ นอนไม่หลับเลยเมื่อคืน แล้ววันนี้จะทำอะไรดี อยู่ว่างๆคงเหงาตาย ไปเที่ยวข้างนอกดีกว่าเรา ต้องโทรไปชวนจินซองก่อน




ได้สิ กำลังว่างๆพอดี ไปว่ายน้ำกัน เจอกันที่เดิม”


......
...............





“รอใครอยู่หรือป่าวครับ...”

“…”









“อ้าว คุณนี่เอง”

“ครับ เจอกันอีกแล้วนะครับ...”

“นั่นสิคะเจอกันอีกแล้ว ไม่เคยเห็นคุณที่นี่มาก่อน ว่าแต่คุณ....”

“จอน แทมุน เรียก แทมุนเฉยๆก็ได้ครับ”





“....ฉันฮานยองฮี ค่ะ แทมุน วันนี้มาคนเดียวเหรอคะ ผู้ติดตามล่ะ”

“ผู้ติดตาม? หมายถึง บอดี้การ์ดเหรอคับ รออยู่ข้างนอกน่ะครับ”





“....บอดี้การ์ด”


….นอกจากได้แฟนแล้ว ยังได้บอดี้การ์ดไปในตัว โชคดีจริงๆเลยเรา… แย่จังอยู่ดีๆก็อดคิดถึงตอนที่อยู่กับเขาไม่ได้ คิมยูมิน






“....มาว่ายน้ำเหรอคับ ”

“ค่ะ อยากออกกำลังกายบ้าง”

ดูๆไปเขาก็น่ารักดีนะ ดูเป็นสุภาพบุรุษเต็มตัว ทั้งๆที่หน้าตาหวานซะขนาดนี้ ตรงข้ามกับ ยูมินเลย

ง่ะ คิดถึงยูมินอีกแล้ว บ้าจริงๆเลยเรา ทำไมตัดเขาออกจากสมองไม่ได้สักที

“....เอ่อ” อยู่ๆ แทมุนก็อั้มอึ้ง เราก็เอาแต่คิดอะไรเพลินๆจนไม่ได้สนใจที่เขาพูด เขามองอะไรน่ะ

.....
.....................









“???” พอหันไปข้างหลัง ฉันตกใจมากเลย ที่เห็นเขา คิมยูมิน เขาอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่







“ยูมิน!! ”

“......”


“นี่สินะ ธุระที่ว่า”

เขามองเราด้วยสายตาเย็นชาเหลือเกิน อาจไม่พอใจที่เห็นเราอยู่กับผู้ชายคนอื่น เค้าหึงเรา หรือ โกรธที่เรากันแน่นะ

ดูไม่ออกเลย ถึงเราจะรู้ว่าเขาเข้าใจผิดก็เถอะ แต่ก็พูดไม่ออก


“…ตอนนี้คงไม่มีอะไรต้องห่วงเธอแล้ว” เขาพูดแค่นั้นแล้วก็เดินจากไปเฉยๆ

ทิ้งให้ฉันงงกับคำพูดทิ้งท้ายของเขา เขาตามเรามาเพราะเป็นห่วงเราเหรอ เค้าคิดอะไรของเขากันแน่

ง่า...โกรธกันแล้ว ตอนแรกยังหวานกันอยู่เลย

หลายวันมานี้ติดต่อหาเขาไม่ได้เลย ปิดมือถือหนี ไปหาที่บ้านก็ไม่เจอ เหมือนไม่มีใครอยู่ ตกลงเขาจะทิ้งเราแบบนี้น่ะเหรอ



“....ไอ้มิน เอ่อ อยากเมาว่ะ เจอกันที่เดิม ”








“.......ตกลงตอนนี้นายพักอยู่ไหน”

“อยู่บ้านเก่าแม่ อย่าให้ใครรู้ล่ะ ไม่งั้นเอานายตายแน่”

“ ไอ้ยู คิดดีแล้วเรอะที่ทำแบบนี้ ”

“………..”

“เฮ้อ~ก็นายเองไม่ใช่เรอะที่ลากเธอเข้ามายุ่งกับชีวิตของนาย

…….ตอนแรกก็มินจี ตอนนี้ก็ยองฮี…นี่นายเห็นผู้หญิงเป็นอะไรกันแน่วะ”



“เลิกพูดมากได้แล้วว่ะ”

“………..”




      ผู้หญิงสำหรับผมเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตที่เกิดมาคู่กับผู้ชายเท่านั้น …..พวกเธอ ไม่เคยเห็นอะไรจากคนรอบข้าง นอกจากผลประโยชน์ เหมือนกับ ผู้หญิงคนแรกที่ผมรู้จัก และนั่นคือ คนที่ได้ชื่อว่า แม่คน

      ผมแทบไม่เคยได้รับความรักจาก ผู้หญิงคนนี้เลย ไม่ใช่สิ ผมไม่เคยเลยต่างหากล่ะ… เธอมีผม เพราะต้องการผูกมัดพ่อของผม ซึ่งเป็นผู้ชายที่รวยและมอบทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอต้องการได้…และนั่นทำให้ผมรู้สึกว่าผู้หญิง ไม่เคยสำคัญ และผมอยู่ได้ โดยไม่ต้องมีเขา…

..........
..............







เฮ้อ เห็นแกเป็นแบบนี้ฉันไม่สบายใจเลย ยองฮี






“หลายวันมานี้ เอาแต่เก็บตัวอยู่กับบ้าน แถมไม่พูดไม่จา จินซองพอจะรู้หรือป่าวจ๊ะว่า ยองฮีเป็นอะไร”

“ถ้าหนูเดาไม่ผิด ไม่พ้นเรื่อง พ่อคิมยูมิน สุดหล่อนั่นแหละค่ะ สงสัยโดยทิ้งซะแล้วมั้งคะ หนูก็ไม่แน่ใจ”

“หรือจะเป็นความผิดของพี่ก็ไม่รู้ที่บอกให้ยองฮีเลิกยุ่งกับนายยูมินคนนั้น”

“แล้วจะทำยังไงดีล่ะคะ หนูเป็นห่วงจัง”

“...คงปล่อยให้ซึมเศร้าแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว”






บางทีเราอาจบังคับจิตใจน้องสาวเรามากเกินไป เราไม่ควรขัดขวางความรักของยองฮี

สงสัยต้องจ้างนักสืบตามหาตัวคิมยูมินอีกครั้งแล้วสิ เฮ้อ นี่ถ้าไม่เห็นแก่ยองฮีล่ะก็ ฉันไม่ทำแบบนี้แน่ๆ









พี่สาวฉันหาที่อยู่ของคิมยูมินได้แล้ว อยากเจอเขาเร็วๆจัง ไม่รู้ตอนนี้เขาจะเป็นยังไงบ้าง





นี่เป็นบ้านอีกหลังหนึ่งของเขาเหรอ โห สวยมากๆเลย แต่ดูยังไงก็ไม่เหมาะกับผู้ชายแบบเขาเลย หวานเกินไปรึป่าวนะ

..
.......

ฉันเห็นเขานั่งเหม่อที่โซฟาคนเดียว จึงเดินเข้าไปหา เขาเห็นฉันก็เมินหน้าหนี แล้วก็พูดขึ้นว่า





“มาที่นี่ทำไม”

“คิมยูมิน คิดจะหลบหน้ากันถึงเมื่อไหร่”

“...สำคัญตัวเองผิดไปหรือป่าว”



อ้าว คนอุตส่าห์มาหา ชิส์






“ก็ใช่สิ ฉันมันคนหลงตัวเอง ชอบคิดเข้าข้างตัวเองเสมอ ไม่ได้จะมาแก้ตัวอะไรด้วย อยากคิดอะไรก็เชิญ”





....
............




ที่บ้านตระกูลฮาน




บ้าจริง กะว่าจะไปง้อเขา แต่ดันงอลเขากลับมา เรานี้ต๊องจริงๆเลย

      ตั้งแต่เริ่มแรก เขาก็ไม่ได้รู้จักเราเลย เขาก็จูบเราซะแล้ว บังคับให้เราคบเขาโดยไม่แคร์ความรู้สึกของเราแม้แต่น้อย

แม้ว่าช่วงหลังๆมานี้เขาจะดีกับเรามากแค่ไหน แต่เขาก็ไม่เคยบอกรักเราเลยสักคำ มีแต่เราที่แสดงออกว่าชอบเขาอยู่ฝ่ายเดียว...

ไม่นานถ้าเขาเบื่อเราแล้ว เราคงเป็นเหมือนผู้หญิงคนก่อนๆของเค้าที่อยากจะเลิกก็เลิก

แล้วเราในตอนนั้นจะรับเรื่องนี้ได้สักแค่ไหน .....







“เป็นยังไงบ้าง เจอนายคิมยูมินไหม”

“เจอคะ แต่ช่างมันเถอะค่ะ หนูเริ่มทำใจได้แล้ว ช่วงนี้ก็ใกล้วันหยุด หนูขอไปเยี่ยมยายได้ไหมคะ”

“นั่นสินะ ไปเที่ยวให้สบายใจขึ้นก็ดี ไปเถอะ พี่อนุญาต”





“จินซอง ฉันขอกับพี่อึนซอแล้วว่าจะไปเที่ยวบ้านยายสักพัก”

“เมื่อไหร่? ”

“อาทิตย์หน้า”

“ง่ะ แกจะทิ้งฉันเหรอ”

“ไปไม่นานหรอก แล้วค่อยกลับ”




...
....


ที่บ้านจินซอง






เอ คิดอะไรดีๆออกแล้วสิ แผนนี้แหละรับรองสองคนนั้นต้องคืนดีกันแน่ๆ

กรี๊ดดดดดดดดดด สนุกมากเลยค่ะตอนนี้

อยากรู้จังว่าจะมีเเผนการอะไร

เป็นกำลังใจให้นะคะ

“อยู่ดีๆก็เรียกมา มีอะไรวะ”

“ป่าวหรอก แค่มีข่าวเรื่องยองฮีมาบอก”

“...แล้วไง ฉันไม่อยากสนใจยัยนั่นอีกแล้ว ”

“งั้นเหรอ ก็ดีแล้วไง ไหนๆ ก็จะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว”







“นายพูดอะไร”

“อ๋อ ฉันไปเจอจินซองเพื่อนของยองฮี เมื่อวานตอนไปเรียน เขาบอกว่าครอบครัวของยองฮี จะย้ายบ้านไปอยู่นอกเมือง เข้าทางนายเลย คราวนี้ก็คงไม่ได้พบไม่ได้เจอกันตลอดกาล ดีใจใช่ไหมล่ะ”







“คราวนี้ นายก็กลับมาอยู่ที่นี่ได้อย่างสบายใจแล้ว ไปฉลองกันเถอะ ที่จะไม่ได้เจอแฟนเก่านายแล้ว”


...







“……เดี๋ยว ไอ้มิน ช่วยอะไรหน่อยได้ป่ะ”


......
...........
...
..





มินอันนัดเจอเราที่สวนสาธารณะบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย

แต่ทำไมยัยเพื่อนตัวดี ถึงต้องจับฉันแต่ตัวแบบนี้ แต่มันก็สวยดีอยู่หรอกนะ แค่ใส่ผิดโอกาสเท่านั้นแหละ



...
..
....................








ฉันมองเห็น ใครคนหนึ่งจากด้านหลัง เป็นภาพที่คุ้นตามาก

แผ่นหลังของ คิมยูมิน





ยูมิน เขามาทำไม???






และแล้วก็เหมือนเดิม ตานั่นไม่พูดไม่จา ลากฉันขึ้นรถไปที่ไหนสักแห่ง เหตุการณ์แบบนี้เจอบ่อยจนชิน






“ฮ่าๆ ไอ้ยู บ้าหรือไงฟะ ลากสาวขึ้นรถเฉยเลย มันง้อคนไม่เป็นจริงๆแหะ แบบนี้จะรอดไหมวันนี้”

สนุกมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ

รอ ร้อ รอ

สู้ๆนะค่ะ รออ่านตอนต่อไป เป็นกำลังใจให้ค่ะ

อยากให้ มินอัน ออกเยอะ

ปลื้ม เรา เป็นแฟนคลับ ลีมินอันซะแล้วตอนนี้

รออ่านตอนต่อไปน่ะค่ะ สนุกมากเลย

เขาพาฉันมาที่บ้าน ที่ฉันเคยมาตามหาเขา







“ขอโทษนะ ที่ทำอะไรงี่เง่าแบบนั้นกับเธอ ฉันไม่เคยรู้จักความรักมาก่อน แต่ตอนนี้คิดว่ารู้แล้ว ”






อยู่ๆก็พูดซึ้งๆเป็น ตาบ้านี่ชอบทำให้เราหวั่นไหวซะเรื่อยเลย ใครเค้าโกรธนายล่ะ แค่น้อยใจที่นายไม่เชื่อใจเท่านั้น





“รักเธอนะ”





มะ...ไม่อยากจะเชื่อ


เขาบอกรักฉันแล้ว เป็นครั้งแรกที่เขากล้าพูดตรงๆ จะเชื่อคำพูดของเขาดีไหม ฉันไม่รู้ว่าเขาจริงจังมากแค่ไหนแต่ว่านะ


ฉันก็รักเขา และควรจะบอกเขาตอนนี้

“ยูมิน.... ”





“...ฉันก็รักนายนะ”








......






..........






................



หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ขอหมั้นฉันกับพี่อึนซอ ตอนแรกพี่ก็ยังไม่ยอมแต่มีข้อแม้ว่า ฉันต้องเรียนจบก่อน

ส่วนยูมินก็ต้องเลิกเป็นนักเลง ที่สำคัญเลิกเจ้าชู้ด้วย





ไม่รู้ว่าเขาทำได้หรือป่าว แต่ตอนนี้เราสองคนรักกันมาก จนคิดว่าอะไรก็ไม่สำคัญ ขอเพียงเรา เชื่อใจกัน




.......



..................






........




จริงสิ!!!





จินซองเพื่อนรักฉัน ตอนนี้กำลังทุ่มเทกับการตามจีบ มินอัน เห็นยัยนั่นบอกว่า หลังจากฉันสมหวังในรัก ก็เริ่มติดต่อกับมินอัน


โดยอ้างเรื่องของฉันกับยูมินตลอด เอ่อ ให้มันได้แบบนี้สิ ไม่เป็นไร ฉันก็อยากให้จินซองมีความสุข





แต่ว่านะ หลังจากนั้น มินอันก็กลายมาเป็น หัวหน้าแก๊งเมียงดอง ต่อจากยูมิน โดยฉันพึ่งรู้ทีหลังว่า ความจริงแล้ว

มินอันเวลาฟิวส์ขาดจะน่ากลัวยิ่งกว่ายูมินซะอีก เพื่อนฉันจะเอาคนอย่างเขาอยู่รึป่าวนะ




......


.............





พี่สาวสุดสวยของฉัน หลังจากขึ้นคาน เอ้ย!! เหงามานาน ก็เริ่มคบหากับใครบางคน แล้วรู้ไหมว่าคนๆนั้นเป็นใคร…?


..




........................



...........









สุดหล่อหน้าหวาน คุณชายแทมุน จริงๆผู้ชายคนนี้เป็นผู้ชายในอุดมคติของฉัน แต่ทำไงได้ล่ะ


ความฝันกับความเป็นจริงมันต่างกัน ใครจะรู้ล่ะว่า ฉันได้แฟนเป็นปีศาจแห่งโซล..