คอมเม้นต์หน่อย

ไม่เคยไปชะอำ

เรื่องมันตั้งนานแล้ว ตั้งแต่พึ่งเข้าโรงเรียนมัธยม เทอมแรก เข้าได้2อาทิตย์
ในห้องสมุดในคาบเรียนอาจารย์ไม่อยู่ และในงานทำเงียบๆ แต่กลุ่มเค้าเป็นคนชอบคุยกันมากๆ และชอบขำ ขำจนต้องแยกกันนั่ง
เรากับเพื่อนอีก1คนแยกไปนั่ง หมวดหนังสือ600-1000 เป็นโต๊ะที่นั่งได้เพียง2คน ปกติ 6คน เป็นโต๊ะที่ใกล้หนังสือเลยเงียบที่สุด เรากับเพื่อนไม่หยุดขำสักที พอไม่หยุดขำก็มีเสียงหัวเราะ หึหึ เราเลยก้มตัวไปดูใต้โต๊ะ เรานึกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่ ไม่มีคนเลย อึ้งกริ๊ดไม่ออก วิ่งได้อย่างเดียว จะอยู่ทำไมล่ะคะ วิ่งสิ !!หนังสือเต็มมือเลย ถามเพื่อนว่าได้ยินไหม ได้คำตอบน่าภูมิใจว่า ได้ยิน ขนลุกเลย

ตอนนั้นไปชะอำกัน ไปกัน4ครอบครัวมีตายาย ครอบครัวของน้าอีก2คนและก็ครอบครัวเราทีนี้ก็มีเต้นท์5เต้นท์ นอนกันคนละเต้นท์ ส่วนเด็กๆนอนเต้นท์เดียวกันทุกคนหลับหมดแล้วหรือแต่เด็กๆก็เลยนั่งเล่นกัน แล้วเราก็เห็นคนเดินผ่านเป็นเงาผ่านเต้นท์ไป เราก็ไม่สนใจแล้วก็ได้ยินรถขายปลาหมึกบีบแตรดังปรี๊นๆก็ออกมาซื้อและก็ปูเสื่อนั่งกินปลาหมึกกันแต่แล้วสิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอยู่ดีๆตรงทรายก็มีรอยเท้าคนเดินมาแล้วก็เสื่อก็ยุบเหมือนมีคนมานั่งเท่านั้นแหละวงแตกเลย

สระบุรีค่าย อะไรอ่ะ จำไม่ได้แล้ว มีทั้งสามีภรรยาฆ่ากันตาย เด็กจมน้ำก็มี เยอะ...

เราไปชะอำบ่อยอยู่นะแต่ไม่เคยเจอ(ไม่เจออะดีละ)
แต่เคยเจอที่ร.ร.ค่ะ(ได้ยินแต่เสียงนะ)
คือตอนนั้นครูบอกให้ห้องเราไปห้องพระไปไหว้พระแล้วพอไหว้เสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน. แล้วกลุ่มของเราจะมีกัน5คน แล้วตอนนั้นเราเดินลงบันไดเราอยู่กับเพื่อนอีก2คนรวมเราก็เป็น3 และอีก2คนเดินนำไปก่อนแล้วกลุ่มเราทำอะไรช้าก็เลยเดินลงมาจากตึกเป็นกลุ่มสุดท้ายแล้วพอเรากะเพื่อนเดินลงมาถึงขั้นสุดท้ายเรา3คนก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินตามลงมา(ลืมบอกไปบันไดเป็นบันไดไม้นะคะเพราะตึกนั่นเก่าแก่ที่สุดในโรงเรียนแล้ว)พอพวกเราได้ยินกันก็พร้อมใจกันหันหลังไปดูว่าใครเพราะเสียงมันดังมากแต่พอหันไปดูไม่เจอใครสักคนพวกเราเลยกรี้ดแล้ววิ่งหนีกระเจิดกระเจิงกันหมดเลยแล้วมารวมตัวกันใหม่กันที่หน้าตึกแล้วก็เลยถามเพื่ิอน2คนที่เดินนำมาก่อนว่าได้ยินเสียงเหมือนมีคนลงบันไดดังๆมั๊ย
แต่เพื่อน2คนนั้นบอกว่าไม่ได้ยินได้ยินแต่เสียงพวกเรากรี้ดกันแล้วเสียงนั้นมันมาจากไหน

ปล.เราเจอเป็นครั้งแรกเลยด้วย