ณ. ทุ่งราบหน้าคฤหาสน์ออดิทอเร่
โนอาร์ : จะเอายังไงต่อดีล่ะ จะฆ้าผมเลยมั้ย...?
ยูยูโกะ : คนอย่างแกน่ะ มันสมควลตายตั้งแต่แรกแล้ว
โนอาร์ : ถ้าคุณคิดว่าทำได้ก็ลองดูสิ มันอาจจะไม่แน่ละมั้ง
ยูยูโกะ : งั้นก็ลงนรกไปซะ....!!!
ฉึก!!!
ยูยูโกะชักมีดที่ซ้อนอยู่ภายในพัดของยูยูโกะออกมาและปาดเข้าไปที่คอของโนอาร์จนเลือดของโนอาร์ไหลออกมาท้วมเสื้อผ้าและ
นาฬิกาทองคำที่โนอาร์ถืออยู่จนร่างของโนอาร์ล้มลงกับพื้นหิมะ
ยูยูโกะ : อืม.... คงจะจบแล้วล่ะ นายนี้คงจะบ้าแล้วล่ะ
โนอาร์ : ว่า... ใคร... บ้า... งั้นเหรอ....
ยูยูโกะ : อไรน่ะ...?!
โนอาร์ลุกขึ้นมาจากพื้นและเข้มนาฬิกาของโนอาร์ก็หมุนย้อนกลับแล้วแผลที่คอของโนอาร์ก็ค่อยๆหายไปจนเหมือนกัยไม่มีอะไร
เกิดขึ้นเลยและโนนอาร์ก็วิ่งเข้ามาเอามีดสั้นแทงใส่ยูยูโกะแต่พลาด
ยูยูโกะ : นายเป็นพวกอมตะรึไงกันนะ...?
โนอาร์ : พลังของฉันคือ ผสมผสานพลัง ยังไงล่ะ
ยูยูโกะ : เข้าใจแล้ว แกเป็นเหมือนพี่ของแกสินะ
โนอาร์ : ก็ถูก แต่ว่าพี่น่ะสามารถใช้พลังของคัมภีร์ 103,000 เล่มได้
ยูยูโกะ : สงสัยว่าแกจะไม่ได้เก่งแต่ปากสินะ
โนอาร์ : นั้นสินะ แต่ถึงเวลาตายของเธอแล้วล่ะ
ยูยูโกะ : เวลาตายของนายมากกว่านะ
แกร๊ก!!!
นาฬิกาสีทองของโนอาร์ถูกปลดออกจากข้อมือของโนอาร์แล้วล่วงลงสู้พื้นหิมะด้วยผีเสื้อมรณะเพียงไม่กี่ตัวของยูยูโกะ
โนอาร์ : แย่แล้ว...!!! ถ้าไม่มีนาฬิกานั้น
ยูยูโกะ : ดีนะเนี้ยที่นายเป็นพวกชอบหาคนคุยด้วยน่ะ
โนอาร์ : แกหรอกเพื่อถ่วงเวลางั้นสินะ
ยูยูโกะ : งั้นถึงเวลาตายของนายแล้วหล่ะ
โนอาร์ : แต่คุณก็ฆ้าผมไท่ได้หรอก
ยูยูโกะ : แล้วถ้าเพชรที่อยู่ตรงเสื้อนายแตกจะเป็นยังไงล่ะ
โนอาร์ : แก... ถ้าคิดว่ายิงโดนก็เอาสิ
ตูม !!!
ฝูงผีเสื้อมรณะของยูยูโกะรวมตัวกันเป็นเส้นตรงและพุ่งเข้าไปใส่เพชรที่ติดอยู่ตรงกระเป๋าเสื้อของโนอาร์แล้วหลังจากนั้นโนอาร์ก็
พยายามกระโดดหลบแต่ผีเสื้อมรณะของยูยูโกะพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วและเข้าใส่ตาของโนอาร์เข้าอย่างจัง
โนอาร์ : อีากกกกกกกกก...!!! ตาฉัน บ้าจริง บ้าจริงๆ
ยูยูโกะ : เป็นยังไง รู้สึกเหมือนตายทั้งเป็นรึยัง
โนอาร์ : บ้าจริง ถ้าไม่มีนาฬิกานั้นพลังการรักษาแผลของฉัน....
ยูยูโกะ : จะเอาอีกข้างมั้ยล่ะ
โนอาร์ : ฝากไว้ก่อนเถอะ.... ซักวันฉันจะเอาคืน
หลังจากนั้นโนอาร์ก็หนีกลับไปที่คฤหาสน์แล้วไปยังค่ายพยาบาลเพราะพลังการรักษาบาดแผลของโนอาร์ถูกยูยูโกะทำลายไป
พร้อมๆกับนาฬิกาทางคำและตาข้างซ้ายของโนอาร์
อีกด้านหนึ่ง ณ. ทุ่งราบส่วนที่มีการสู้เพื่อแย่งตัวเจ้าหญิงยูคิ
หลังจากที่ทหารคนที่อยู่กับเจ้าหญิงยูคิยิงปืนใส่ฟลังดร์แต่ว่าพลาด ฟลังดร์ได้พุ่งเข้าไปหาทหารคนนั้นแล้วปลดอาวุธของทหาร
คนนั้นออกแล้วถามไปว่าทหารคนนั้นเป็นใคร
ฟลังดร์ : เธอน่ะเป็นใครกันแน่
อาเรีย : ฉันมากกว่าที่ต้องถามเธอก่อน
ฟลังดร์ : นี้เเกคิดจะกวนปราสาทฉันใช่มั้ย
อาเรีย : ฉันชื่อว่า อาเรีย เป็นอดีตทหารหน่วย SS. ของฝ่ายวิทยาศาสตร์
ฟลังดร์ : แล้วตาของเธออีกข้างไปโดนอะไรมา
อาเรีย : ตอนอยู่ที่คฤหาสน์ฉันโดนเจ้าโนอาร์นั้นใช่ปากกาแทงน่ะ
ฟลังดร์ : งั้นเองเหรอ คงจะสนุกมาเลยสินะ
อาเรีย : สนุกได้ก็แปลกแล้วสิ
หลังจากนั้นอาเรียก็เปิดกระเป๋าพกที่ตัวเองเอามาจากคฤหาสน์ใช้เศษผ้าสีดำแล้วก็เหล็กชิ้นเล็กๆมาทำเป็นผ้าปิดตาแล้วมัน
ปิดตาข้างซ้ายที่เลือดยังไหลอยู่
อีกด้านหนึ่ง ณ. ทุ่งราบใกล้ๆกับจุดของยูยูโกะ
ฮิโรยาม่า : นังหนูเธอคิดเหรอว่าธนูแค่นี้จะทำอะไรฉัรได้
มาโดกะ : แกนะเป็นใครกันแน่
ฮิโรยาม่า : ฉันไม่มีความจำเป็นที่จะต้องบอกเธอ หลีกทางไปซะ
มาโดกะ : ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่ให้เธอผ่านไปหรอก
ฮิโรยาม่า : งั้นก็ช่วยไม่ได้แล้วสินะ งั้นไปนอนในหิมะซะเถอะ
ตูม !!!
ฮิโรยาม่าใช้ Evil light โจมคีใส่ภูเขาหิมะที่อยู่ไม่ห่างมานักจนทำให้หิมะในภูเขาถล่มลงมาและมุ่งมาทางฮิโรนาม่าและมาโดกะ
มาโดกะ : เธอนี้มันโหดร้ายเกินไปแล้ว
ฮิโรยาม่า : ฮ่าๆ น่าตลกจริงๆ เธอนี้น่าสนใจดี
มาโดกะ : งั้นเธอก็ไม่สมควลที่จะอยู่หรอก Light Rain Arrow
ฮิโรยาม่า : งั้นมาตัดสินกันให้รู้ไปเลย