(ข้อเสนอแนะนี้ถูกเขียนในฐานะสายตาของบุคคลที่ 3 ว่ามีข้อควรปรับปรุงตรงส่วนไหน
ผู้เข้าแข่งขันจะน้อมรับหรือไม่นั้นก็แล้วแต่วิจารณญาณอันพึงมีของท่านค่ะ
มิได้เขียนเพื่อตำหนิ แต่เขียนโดยหวังว่าจะเป็นประโยชน์ในการนำไปปรับใช้ในอนาคต
การให้คะแนนและข้อเสนอแนะ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับมุมมอง ทัศนคติ และเรื่องส่วนตัว ขอบคุณค่ะ )
assin_qt
1. บุคลิก,สีหน้า,แววตา,ท่าโพส ถึงความสอดคล้องกับคอนเซปและคำบรรยาย (16)
2. สัดส่วนของภาพ,มุมกล้อง,ฉาก และองค์ประกอบอื่นๆ (13)
3. คำบรรยายและการนำเสนอ (14)
4. ความสอดคล้องของฉาก,เครื่องแต่งกายและคอนเซป (9)
5. ความสมดุลของสีภาพและองค์ประกอบโดยรวม (12.8)
64.80 + 18.00 = 82.80
ตัวบทบรรยายของคุณสั้น ๆ ได้ใจความดีค่ะ แต่มีบางประโยคที่คำยังไม่ค่อยสอดคล้องกันสักเท่าไหร่
เวลาอ่านแล้วเลยรู้สึกว่ายังไม่ค่อยต่อเนื่องในการสื่อสารทางอารมณ์ได้มากเท่าที่ควร
ถ้าลองปรับเปลี่ยนคำบางคำ หรือลองจัดวางประโยคใหม่ก็น่าจะช่วยแก้ไขปัญหานี้ได้ค่ะ
เรื่องของการสื่อสารอารมณ์ในรูปภาพนั้นคุณทำได้ดีค่ะ เพราะเนื่องจากว่าตัวบทบรรยายของคุณนั้น
เป็นตัวบทที่ค่อนข้างจะเฉพาะเจาะจงเฉพาะเรื่อง คือเรื่องของความรัก เลยทำให้งานต่อการคุมธีมในการนำเสนอ
และธีมที่จะสื่ออารมณ์แบบไหนให้ออกมา ซึ่งตรงจุดนี้ คุณนำเสนอผ่านภาพเป็นซีน ๆ ที่เกี่ยวเนื่องกับบทบรรยายได้ดีค่ะ
นับตั้งแต่ซีนที่เคยมีความสุข ซีนที่ถูกทิ้ง ซีนที่เจ็บปวด นี่เป็นข้อดีที่หยิบยกเอาแต่ละส่วนมานำเสนอแบบชัดเจนได้ค่ะ
มาถึงส่วนของท่าโพสที่นำเสนอกันบ้าง ขอแยกเป็นรูป ๆ จะทำให้ง่ายต่อการอธิบายมากกว่าเลยขอพูดเป็นลำดับไปนะคะ
ท่าโพสของภาพแรกนั้นเป็นการสื่ออารมณ์ของความรักที่ต้องการกันและกันได้เป็นอย่างดีค่ะ
ให้อารมณ์รับรู้ถึงความปารถนาในตัวของกันและกัน แต่มีอยู่นิดหน่อยเกี่ยวกับท่าโพสที่สะดุดตาค่ะ
คือความไม่พอดีของท่าโพส ตรงมือของหญิงสาวที่ไม่พอดีกับไหล่ของชายหนุ่ม
อาจจะลองแก้ด้วยการหมุนมุมกล้องไปทางอื่น หรือใช้เป็นภาพฟรีสไตล์โดยการซูมไม่ให้เห็นมือก็ได้ค่ะ
แต่เรื่องการใช้ตัวประกอบนั้นคุณก็ทำได้ดีค่ะ ตัวประกอบยังคงไม่แย่งจุดโฟกัสไปจากตัวหลักของคุณ
และการนำผ้าม่านมาใช้ปิดบังก็เป็นไอเดียที่ดี ผ้าม่านมันยังช่วยเสริมให้จินตนาการได้ว่ามีลมพัดอ่อน ๆ ผ่านเข้ามา
แบบในบทบรรยายจริง ๆ ค่ะ
มาถึงภาพที่ 2 เรื่องการเลือกใช้ตัวประกอบและท่าโพสก็ทำได้ดีเหมือนกันค่ะ ท่าโพสของทั้ง 3 ตัวที่อยู่ร่วมเฟรมกัน
มันถ่ายทอดบทบรรยายข้างต้นได้ชัดเจน และท่าโพสของตัวหลักที่ดูเหมือนกับเหน็บหนาวข้างในจิตใจ
มันทำให้อารมณ์ของภาพสื่อออกมาจากภาพได้ค่ะ สำหรับภาพที่ 3 และ 4 ภาพที่สามนั้นฉากค่อนข้างคลุมเครือนะคะ
มองไม่ค่อยออกว่ามันคืออะไร จิตนาการว่าหมายถึงห้วงลึกในจิตใจที่กำลังโศกเศร้า
สำหรับภาพนี้ถือว่ายังสื่ออกมาไม่ค่อยได้ดีเท่าที่ควรค่ะ และภาพที่ 4 นั้น ตัวบรัชนั้นสวยนะคะเมื่อนำมาใส่กับภาพ
แต่ตัวภาพเองถ้าหากจะใช้บรัชที่เป็นกระจกแตกแบบนี้แล้ว อยากให้ลองจิตนาการระยะของภาพที่จะนำมาใช้
ควรเป็นภาพที่มีพื้นที่พอสมควรที่จะแปะบรัชลงไป ลองคิดถึงภาพของกรอบรูปที่แตกอะไรแบบนั้นดูนะคะ ถ้าทำอารมณ์ของภาพ
รูปแบบของภาพออกมาในแนวนั้นได้ ปรับระยะภาพให้ห่างอีกหน่อยก็จะดีมากขึ้นสำหรับภาพนี้ค่ะ
ในส่วนของมุมกล้องที่นำเสนอออกมานั้นโดยรวมทั้งหมดของทุกภาพนั้นทำออกมาได้ดีค่ะ อาจจะมีบางรูป บางจุดบ้าง
ที่มีการแพลนกล้อง หรือปรับระยะที่ผิดพลาดเล็กน้อย ส่วนเครื่องแต่งกาย
เนื่องจากว่าเป็นคำบรรยายร่วมสมัยเลยค่อนข้างจะเสรีสำหรับการเลือกชุด
และการจัดฉาก ก็ถือว่าเลือกจัดชุดและ acc ได้ออกมาได้ดีค่ะ
ส่วนสุดท้ายขอยกเรื่องภาพรวมแล้วกันนะคะ ภาพรวมถือว่าทำออกมาได้ดีเลยค่ะ
โดยเฉพาะการจัดวางสิ่งของและการเลือกใช้บรัชต่าง ๆ ในการแต่งภาพ ไม่ดูรกและมากจนเกินไป
แต่มีอยู่นิดหน่อยเรื่องลำแสงของภาพแรก อยากให้ลองปรับเอียงองศาของลำแสงดูอีกหนิดหน่อย
ให้ทำมุมเดียวกับหน้าต่างที่อยู่ตรงนั้นจะดูกลมกลืนกันกว่านี้ค่ะ ตัวโทนสีและการเบลอภาพนั้นก็ทำได้ดีแล้วค่ะ
แต่ถ้าหากว่าปรับภาพให้เข้มกว่านี้ในภาพที่มีฉากมืด ๆ ก็จะทำให้ภาพมีเสน่ห์มากกว่านี้
รวมไปถึงการลงเงาให้มีมิติมากกว่านี้อีกหน่อยก็จะดีมากค่ะ