เรื่องตลกๆแก้เครียดจ้า

เข้าได้ทุกคน

ตั้งกระทู้ใหม่

เข้าให้ได้

11-12-2012 - 22:16:17

#1 เข้าให้ได้ [ 11-12-2012 - 22:16:17 ]

รับได้ทุกเพศทุกวัยนะ(ซะเปล่า) มาดูเรื่องที่หนึ่งกันเบยยย

เรื่องที่ 1 ผมอยากจะบอกว่า

บ่ายวันหนึ่ง บุญเลิศขับรถยนต์เข้าไปที่อำเภอแสนสุขสันต์ ด้วยความเร่งรีบเขาจึงขับรถฝ่าไฟแดง

ตำรวจจราจรนายหนึ่งเรียกให้เขาหยุดรถ

ตำรวจ : คุณขับรถฝ่าไฟแดงได้อย่างไร ?

บุญเลิศ : คือว่า ผมมีเหตุผลครับ ผมจะบอกว่า.......

ตำรวจ : คุณไม่ต้องมาแก้ตัว ผมฟังมามากแล้ว อย่างนี้ควรจับไปขังเสียให้เข็ด

บุญเลิศ : ไม่ใช่อยากจะแก้ตัว ผมเพียงแต่อยากจะบอกว่า..............

ตำรวจ : เงียบเถอะน่า ไม่ต้องพูด ไปสงบสติอารมณ์ในห้องขังเสียหน่อยไป เดี๋ยวผู้กำกับกลับมา คุณค่อยคุยกับเขาก็แล้วกัน

ตำรวจพาคนขับไปที่สถานีตำรวจแล้วเอาเขาใส่ไว้ในห้องขัง เวลาผ่านไปสักสองชั่วโมงเห็นจะได้ ตำรวจเดินมาพูดกับคนขับ

ตำรวจ : ผู้กำกับกำลังจะมาแล้วล่ะ เดี๋ยวคุณเตรียมหาเหตุผลดีๆคุยกับเขาก็แล้วกัน แต่ผมคิดว่า

คุณโชคดีนะ วันนี้ผู้กำกับคงอารมณ์แจ่มใสดี >เพราะบ่ายวันนี้เขาไปงานแต่งของลูกสาวคนโตของเขา

บุญเลิศ : ผมอยากจะบอกว่า ผมก็จะไปงานแต่งงานเหมือนกัน "ผมเป็นเจ้าบ่าวครับ" 555+

เรื่องที่ 2 จากเท็ปสนทนาของ 191

ที่สถานีตำรวจในคืนวันหนึ่ง มีโทรศัพท์จากชายขี้เมาคนหนึ่ง
ตำรวจ : 191 ครับ แจ้งเหตุฉุกเฉินอะไร?

ขี้เมา : ผมบุญหลาย มีเหตุโจรกรรมครับ
ตำรวจ : แจ้งรายละเอียด โจรกรรมอะไร?

ขี้เมา : มีคนขโมยพวงมาลัยรถ คันเร่ง และคันเบรก ของรถผม
ตำรวจ : หา? ว่าอะไรนะ? พูดใหม่อีกทีซิ ผมได้ยินไม่ถนัด

ขี้เมา : ผมบุญหลาย บอกว่า มีคนขโมยคันเร่ง คันเบรก และพวงมาลัยรถของผมน่ะ
ตำรวจ : ช่วยบอกซิ คุณอยู่ที่ไหน?

ขี้เมา : ผมอยู่ในรถของผมครับ
ตำรวจ : ไม่ใช่ ผมถามว่ารถของคุณอยู่ที่ไหน?

ขี้เมา : อ้อ รถผมอยู่ในซอยดูดีดี
ตำรวจ : รับทราบ จะให้เจ้าหน้าที่ไปตรวจสอบ ให้รออยู่ที่นั่นก่อน

ห้านาฑีให้หลัง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีก
ตำรวจ : 191 ครับ แจ้งเหตุฉุกเฉินอะไร?

ขี้เมา : ผมบุญหลาย
ตำรวจ : มีเหตุฉุกเฉินอะไร?

ขี้เมา : ผมบุญหลาย โทรมาอีกครั้งหนึ่ง ผมพบพวงมาลัยรถ คันเร่ง และคันเบรกแล้วครับ

ตำรวจ : รับทราบ แล้วคุณยังต้องการความช่วยเหลืออยู่อีกหรือไม่
ขี้เมา : ไม่ครับ ขอบคุณ เมื่อสักครู่นี้ผมเข้าไปอยู่ที่เบาะหลังน่ะครับ

แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2012-12-11 22:19:09

We love sims 3

อุจิวะ อิทาจิ

We're all ตัยห่า

We love sims 3

We love sims 3

หน้าสมาชิก

12-12-2012 - 06:09:56

#2 We love sims 3 [ 12-12-2012 - 06:09:56 ]

ดากม้า 5555

Leonie CluB GiRl ZaA

Leonie CluB GiRl ZaA

หน้าสมาชิก

12-12-2012 - 16:21:48

#3 Leonie CluB GiRl ZaA [ 12-12-2012 - 16:21:48 ]

ฮาดี แต่พี่ไม่หายเครียด 55

คนสองคน หนึ่งใจ

คิดถึง

แตงโมสีชมพู

แตงโมสีชมพู

หน้าสมาชิก

12-12-2012 - 18:56:23

#4 แตงโมสีชมพู [ 12-12-2012 - 18:56:23 ]

ppinwpp123

ppinwpp123

หน้าสมาชิก

12-12-2012 - 19:42:38

#5 ppinwpp123 [ 12-12-2012 - 19:42:38 ]

quote : Leonie CluB GiRl ZaA

ฮาดี แต่พี่ไม่หายเครียด 55

ทำ Sims 4 ไม่ Port ลง PS4 =3=

เข้าให้ได้

เข้าให้ได้

หน้าสมาชิก

12-12-2012 - 20:20:57

#6 เข้าให้ได้ [ 12-12-2012 - 20:20:57 ]

เรื่องที่ 3
กติกาท้องถิ่น (Local rules)

ผู้จัดการสำนักทนายความพาลูกน้องไปพักผ่อนช่วงวันหยุดยาว ด้วยการยิงนกตกปลาแถวจังหวัด

กาญจนบุรี ลูกน้องส่วนใหญ่เลือกที่จะไปล่องแพและตกปลา เหลือแต่ผู้จัดการคนเดียวเลือกที่จะไปยิงนก

ผู้จัดการหยิบปืนลูกซองห้านัดออโตเมติกแล้วเดินไปริมหนองน้ำใกล้ หมู่บ้าน

เห็นนกเป็ดน้ำฝูงใหญ่กำลังหาปลากินเป็นอาหาร

หวังจะได้นกเป็ดน้ำสักหกเจ็ดตัวมาเป็นกับแกล้มเบียร์เย็นนี้

แต่นกเป็ดน้ำตกใจบินขึ้นจากหนองน้ำเสียก่อน ผู้จัดการไม่รอช้า เหนี่ยวไกปืน

เปรี้ยง ! เปรี้ยง ! เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง! ผลปรากฎว่านกเป็ดน้ำตัวหนึ่ง

ร่วงผลอยจากฟ้า ตกลงไปยังสนามหน้า

บ้านของบุญมั่นเจ้าของฟาร์มผู้กว้างขวาง

ผู้จัดการวิ่งตามวิถีที่นกเป็ดน้ำตก เห็นนกเป็ดน้ำนอน

แอ้งแม้งอยู่ที่สนามหญ้าในรั้วของเจ้าของฟาร์ม

จึงพยายามปีนรั้วเข้าไปเพื่อเอานกเป็ดน้ำ

บุญมั่น : หยุด ! นั่นใคร? เข้ามาทำไม?

ผู้จัดการ : ผมเองครับ ผู้จัดการสำนักงานทนายความ มายิงนกเป็ดน้ำ บังเอิญมันตกอยู่ที่นั่น ผมจะเข้าไปเอา

บุญมั่น : ช้าก่อน ! นี่เป็นเขตที่ดินของผม ห้ามบุกรุก

ผู้จัดการ : นกเป็ดน้ำเป็นสมบัติของผม หากไม่คืนให้ผม ผมจะฟ้องคุณในข้อหายักยอกทรัพย์สินผู้อื่น

บุญมั่น : เรื่องเล็กๆอย่างนี้ ที่นี่เขาไม่ขึ้นศาลให้เสียเวลาหรอก

ผู้จัดการ : อ้าว ! แล้วเขาตัดสินข้อพิพาทกันอย่างไรล่ะ

บุญมั่น : อ๋อ เขาใช้กติกาท้องถิ่น คือคู่พิพาทจะผลัดกันเตะซึ่งกันและกัน คนละสามที

ผู้จัดการ : แล้วเมื่อไรจะรู้แพ้ รู้ชนะกันล่ะ

บุญมั่น : ก็ไม่ยาก จนกว่าฝ่ายหนึ่งจะยอมแพ้ อีกฝ่ายหนึ่งก็จะชนะ

ผู้จัดการเห็นบุญมั่นอยู่ในวัยกลางคนรูปร่างเล็ก ส่วนตนนั้นหนุ่มกว่า รูปร่างสูงใหญ่และแข็งแรงกว่า น่าจะเอาชนะเจ้าของฟาร์มได้อย่างแน่นอน
จึงตอบตกลงที่จะใช้กติกาท้องถิ่นตามที่เจ้าของฟาร์มเสนอ

บุญมั่นจึงเริ่มด้วยการเตะผ่าหมากผู้จัดการ ด้วยรองเท้าบู๊ทที่หนาเตอะ ผู้จัดการทรุด
ลงไปกองกับพื้นทันที ในขณะที่ผู้จัดการยังซมซานอยู่นั้น
บุญมั่นก็เตะครั้งที่สองเข้าที่ซี่โครงและยังไม่ให้ตั้งตัว

บุญมั่นก็เตะครั้งที่สามเข้าที่ปลายคางของผู้จัดการถึงขั้นเกือ บสลบ แต่ด้วยความ
ที่เป็นหนุ่มแข็งแรงมาก ผู้จัดการฟื้นจากความมึนงงอย่างรวดเร็ว

ผู้จัดการ : เอาล่ะ ทีนี้เป็นตาของฉันบ้างล่ะ แกจะต้องยอมแพ้แน่นอน

บุญมั่น : โอเค โอเค ผมยอมแพ้ คุณเอานกเป็ดน้ำของคุณไปได้แล้ว

เรื่องที่ 4

เหตุเกิดที่ศรีธัญญา

ที่โรงพยาบาลศรีธัญญา บุญเปลี่ยนสามี และสายเย็นภรรยา

อยู่รักษาตัวมาหกเดือนแล้ว ทั้งคู่เป็นคนโอภาปราศรัย รักใคร่ปรองดอง

จนเป็นที่รู้จักและคุ้นเคยของบรรดาหมอและพยาบาล ทั้งคู่มักจะไปไหนมาไหนด้วยกันไม่ห่างเหิน

เช้าวันหนึ่ง ทั้งคู่เดินผ่านสระว่ายน้ำของโรงพยาบาล ทันใดนั้นโดยไม่คาดฝัน

บุญเปลี่ยนได้ กระโดดลงบริเวณส่วนลึกที่สุดของสระน้ำแล้วจมลงที่ก้นสระทันที

ด้วยความตกใจ สายเย็นก็ รีบกระโดดลงไปในน้ำ แล้วพยายามดึงบุญเปลี่ยนขึ้นมาที่ขอบสระ

หมอและพยาบาลเห็นเหตุการณ์นี้ตลอด นอกจากจะมาช่วยกันปฐมพยาบาลบุญเปลี่ยนแล้ว

ยังได้รายงานผู้อำนวยการเพื่อทราบด้วย

ผู้อำนวยการดีใจที่เห็นสายเย็นมีสติสัมปชัญญะดี
วีรกรรมเมื่อเช้านี้แสดงให้เห็นถึงสุขภาพจิตที่สมบูรณ์ จึงคิดว่าน่าที่จะออกจากโรงพยาบาลและกลับบ้านได้แล้ว

ตอนสายของวันนั้น ผู้อำนวยการเรียกสายเย็นมาพบ

ผู้อำนวยการ : สายเย็น หมอมีทั้งข่าวดีและข่าวร้ายจะบอก

สายเย็น : .................................

ผู้อำนวยการ : ข่าวดีคือ คุณหายแล้ว กลับบ้านได้แล้ว แต่ข่าวร้ายคือ
บุญเปลี่ยน สามีคุณเสียชีวิตแล้ว มีคนเห็นสามีคุณผูกคอตายด้วยผ้าปูที่นอน ที่หน้าต่างห้องพัก

สายเย็น : เขาไม่ได้ผูกคอของเขา ฉันเป็นคนผูกเขาห้อยไว้ที่นั่นเอง
ฉันเห็นตัวเขาเปียกมากจึงต้องตากเขาไว้ที่นั่นก่อนอีกนานไหมพวก เราจะกลับบ้านได้
ฉันจะเตรียมไปเก็บเขาได้แล้ว

ผู้อำนวยการ : ???????????????????????