♥บทนำ♥
(20/12/55)
“เฮ!!! อยากบอกคนดี ว่าพี่ปี 2 รักน้องปี 1 จังเลยย~”
เสียงเพลงเปิดดังสนั่นหวั่นไหว ทั้งมหาวิทยาลัยวันเดอร์กราว ซิตี้ ทุกคนในมหา’ลัย ต่างโยกย้าย ส่ายสะโพกตามเพลงกันถ้วนหน้า เว้นแต่ฉัน ! ‘ยัยลูกหมี’ คนนี้ นี่แหล่ะ ! =^= ไม่เห็นจะสนุกตรงไหนเลย รับน้องหรอ ? สนุกหรอ ? ห่วยแตกสิ้นดี! เฮ้อออ... อยากกลับไปนอนหอซะจริง ..แถมหอใหม่ที่พึ่งเข้ามาพักยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคืนนี้ต้องนอนกับใคร บู้ววว =O= เซ็งจิต ..
“ไง!! ยัยหมีน้อย ..นั่งเหม่อลอยอะไรแถวนี้ ..ไปโยกกันหน่อยมั๊ยจ๊ะ ? >O<”
“ใช่ๆ รับน้องทั้งทีนะเว้ย ! นั่งหงอยเป็นอะไรไปได้”
ยัย ‘ชมพู่’ และ ‘โดนัท’ วิ่งพลางพูดหน้าแจ้น มาแต่ไกล =__=*
“ไม่เอาอะ.. ไม่เห็นจะสนุกเลย ฉันนั่งกินอะไรเล่นๆตรงนี้ดีกว่า เชิญพวกแกไปแดนซ์เถอะย่ะ!!” ฉันตอบพลางเชิดหน้าใส่ โอยย !~ คอเคล็ดละ T___T
“แล้วแต่แกแล้วกันนะยะ ...พลาดโอกาสนี้แล้วจะเสียใจ เนอะ..ยัยนัท”
ชมพู่ทำปากเบ้ แล้วหันไปพยักหน้ากับโดนัท ..ซึ่งก็ทำหน้าไม่ค่อยพอใจด้วยกันทั้งคู่ .. จากนั้นก็หายไปในหมู่ฝูงผู้คนในมหา’ลัยนับร้อย
อืมมม...ว่าแต่ นี่มันกี่โมง กี่ยามแล้วละนี่ ..โอ๊ะ ! อีก 15 นาทีก็จะพักกลางวันแล้ว สุขใจเหลือเกิน ^O^ เบื่อมานมนาน กับการรับน้องบ้าๆบอๆของมหา’ลัย นี้ ~ รุ่นพี่อะไร ไม่ได้เรื่องเลยยย มุกก็แป้กๆ ทั้งนั้นที่เอามาเล่น ..ไม่เคยจะมีความฮาเล้ยยย ! เอาเถอะๆ ..ถ้ารีบพักกลางวันไวๆฉันอาจจะให้อภัยก็ได้ =^=
“น้องๆครับ!! เป็นไงบ้าง สนุกกันมั๊ยย ? มหา’ลัยนี้ ไม่ได้น่ากลัวหรือโหดร้ายอย่างที่น้องๆคิดเลย ใช่มั๊ยล่ะครับ ? ^O^”
“ใช่ค่า !! สนุกมากๆเลย พวกเรารักมหาวิทยาลัยวันเดอร์กราว ซิตี้ ที่สุดเลย !”
รุ่นพี่ปี 4 พูดเอาใจน้องๆปี 1 อย่างฉันด้วยถ้อยคำสุภาพและแฝงความขี้เล่นไว้ไม่น้อย ...แต่ฉันไม่หลงกลกับคำพูดพวกนี้หรอก หึๆ ^___,^ ผิดกับเพื่อนสนิทฉันทั้ง 2 คน ยัยชมพู่กับยัยโดนัทต่างคล้อยตามบทกันไปทั้งคู่ เหอะๆ
ว่าแต่..ตอนนี้ ขอบอกได้เลยว่า ‘ฉันหิวข้าวมากกกกกกก!’ ซึ่งก็ได้แค่คิดในใจ T^T ไม่สามารถเปล่งวาจาออกมาได้ เนื่องจากเพลงอันแสนกระหึ่มนั่น ทำให้ไม่(ค่อย)สามารถพูดคุย หรือสื่อสารกับใครได้สักเท่าไหร่ เฮ้อออ ~! ใครก็ได้ช่วยฉันด้วยยย ..!! ฉันหิวข้าวววว TOT
ทางด้าน ‘วินซ์’ รุ่นพี่ปี 4 ที่ต้องรับน้อง...
“วินซ์!!! ช่วยกันดูแลน้องๆมั่งสิ ! ไปนู่นกันหมดแล้ว เร็ว!” สาวน้อยแก้มอมชมพู กวักมือเรียกผมหน้าตา จริงจัง น้ำเสียงปนดุ และพร้อมที่จะตีได้ทุกเมื่อ =_=*
แต่ผมก็ยังไม่วายที่จะ...เพื่อนได้ทุกครั้ง ...ซึ่งมันก็ปนกับความเบื่อหน่ายของผมด้วย ที่ต้องมารับน้องอะไรก็ไม่รู้ ไร้สาระ !
“ว่าไง นานะ!! โทษที ฉันไม่ว่างว่ะ ..กำลังหายใจอยู่!!”
ผมตอบตะโกนไปแบบนั้นทำให้ปลายเสียงที่ฟัง ถึงกับทำหน้าเบ้ คิ้วชนกันจนจะผูกโบว์ได้อยู่แล้ว ..ก็มันน่าเบื่อนี่หน่า ทำไงได้ ^O^
“นายนี่มันจริงๆเล้ย ! แทนที่จะช่วยกันหน่อย ไม่มี!” นานะแยกเขี้ยวจากใบหน้าสวยๆตอนนี้กลายเป็นนางยักษ์ในวรรณคดีไทยเรียบร้อยแล้ว ..ฮ่าๆ ตลกจริงๆยัยเพื่อนบ๊องคนนี้ ..
ผมเดินเลี่ยงมาจากคนที่แออัดมากมาย ..เฮ้ออ พอเดินออกมาแล้วรู้สึกปลอดโปร่งอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ ^__^
หมับ !
“ไงวะ ! วินซ์ ไม่ไหวแล้วหรือยังไง นั่งหมดเรี่ยวหมดแรงตรงนี้เนี่ย?”
‘คาสม่า’หนุ่มผมสีดำขลับขัดกับสีตาเขียวชอุ่มเดินมาจับไหล่ผม ...แล้วถามด้วยถ้อยคำที่เราก็พูดกันบ่อยๆ ...เอ๊ะ! ว่าแต่ตอนที่ผมช่วยนานะรับน้องอยู่ ไอ้หมอนี่มันไปอยู่ส่วนไหนของมหา’ลัยมาวะเนี่ย ! =__=*
“อืมมม...ก็คงงั้นแหล่ะมั้ง ว่าแต่นายไปไหนมาเนี่ย ! หะ ? ฉันกับนานะเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว ..=__=” ผมใส่น้ำเสียงจริงจัง เพื่อให้ดูน่าเกรงขามมากขึ้น
แต่จู่ๆผมก็ต้องชะงักไป เมื่อเห็นรอยจูบบนคอเสื้อของไอ้คาสม่า !!! เห็นแค่นั้นแหล่ะ...มันตอบคำถามทุกอย่างในหัวผมจริงๆ !!!
แต่ก็เหมือนเจ้าตัวจะรู้ทัน รีบเอามือมาปิดแล้วหันหน้าหนีทันที ..
“แกไปม่อเด็กมาหรือไงไอ้คาสโนว่าตัวพ่อ ?” ผมถาม พลางหัวเราะในลำคอ
“เฮ้ยย ! แกก็รู้ดีนี่หว่า ..เด็กมันหลวมตัวเข้ามาหาฉันเองเว้ย! ฮ่าๆ”
ไอ้คาสม่าทำท่าดีดนิ้ว ...และกระพริบตาข้างเดียว เชื่อสิ ..! ถ้าผมเป็นผู้หญิงคงหลงเสน่ห์สุดเจ้าเล่ห์มันไปแล้ว !! แต่เสียใจด้วย ผมเป็นผู้ชาย และผู้ชายด้วยกันย่อมรู้เล่ห์เหลี่ยมของกันและกันดี ! หึๆ ^___,^
อืมมม..ทำไมผมรู้สึกคอแห้งจัง =___=* ไปหาน้ำกินสักหน่อยดีกว่า...
“เฮ้ย ! เดี๋ยวมานะ..รู้สึกคอแห้งแปลกๆว่ะ หิวน้ำใจจะขาด!”
“เออๆ เอามาเผื่อแก้วนึงด้วย ...กินเด็กมายังไม่อิ่ม ^O^” คาสม่าทำหน้าระรื่น เหมือนลืมความผิดของตัวเอง !
“ความผิดแกยังไม่ได้สะสางนะเว้ย! อย่าลืมๆ” ผมหันหน้าไปย้ำ พลางชี้หน้าไอ้คาสโนว่าเจ้าเล่ห์ !
แต่มันก็ยังไม่วายที่จะกวนประสาทกลับ โดยมันทำท่าล้วงกระเป๋า หลับตา แล้วยักไหล่ขึ้น ลง ตามจังหวะเพลงที่ทาง มหา'ลัยเปิด กวนได้กวนดีจริงๆเพื่อนผม!
“คาล ขอน้ำ 2 แก้วดิ...คอแห้งมากๆเลยว่ะ”
“เอ..? แต่แกยังไม่ได้ทำไรเลยนะ มาทำเป็นบ่นคอแห้ง =^=*”
บ๊ะ ! ไอ้นี่...รู้ทันอีก ว่าผมไม่ได้ทำอะไร จะขี้สังเกตเกินไปและ !
“เหอะน่า คนมันหิวเอาไรมากวะ?” ผมตอบแบบขอไปที
“ตลอดเลยนะแก ...เอ้า ! เอาไป กินเสร็จแล้วอย่าลืมไปช่วย นานะด้วยล่ะ”
คาลส่งน้ำใส่มือผม 2 แก้ว ตามคำขอ ...แล้วเริ่มการเทศนา =__=*
“เออๆ รู้แล้วน่า... บ่นมากเดี๋ยวก็ไม่ช่วยซะเลยนี่!” ผมทำเป็นแกล้งขู่
“เหอะ ! ไอ้ ((^&^$%$+)_(*(*()^&%#$” คำด่านับล้าน จู่โจมมาใส่ผมจังๆ แต่ก็รู้ว่า มันแค่ด่าเล่น ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ...
ผมเดินถือน้ำกินไปด้วย เดินไปด้วย (ใครเค้าสั่งเค้าสอน!) แต่ก็ต้องชะงักไป ..เมื่อผมกวาดสายตาไปรอบๆก็เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาถือว่าดีมากเลยล่ะ ปล่อยผมยาว สีน้ำตาลแดงๆขัดกับสีผิวขาวๆของเธอมาก ... นั่งทำหน้าเบ้อยู่ สงสัยเธอจะอารมณ์ไม่ดีแหะ ..อ๊ะ ! และดูเหมือนจะเป็นเด็กปี 1 ซะด้วย ..หึๆ ได้โอกาสโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษใส่สาวแล้ว ! ไอ้คาสม่า สรุปน้ำแก้วนี้แกก็อดไปแล้วกันนะเว้ย ! หึๆ ^____,^ !!!!
เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
(พระเอกชอบนางเอกก่อนหรอออออ
) 
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก