นึกครึ้มยังไงไม่รู้มาตั้งกระทู้นี้ อยู่ดีๆก็รู้สึกปลงๆซะงั้น
แถมยังเจอเพลงเพราะๆในสมัยเก่าก่อน(ฟังแล้วเพราะอยู่เดียวในบอร์ดหรือเปล่าเนี่ย)
บอร์ดนี้เด็กๆเยอะ คงจะไม่ถูกใจในบทเพลงเท่าไหร่
แต่มันให้ข้อคิดดีๆตั้งเยอะแน่ะ ก็เลยอยากจะให้คนที่ไม่เคยฟังได้ฟังกัน ถ้าคุณพ่อคุณแม่ใครได้ยินต้องรู้จักแน่ๆ(ก็มันเพลงเก่าก่อนนี่นะ)
ภาพซิมส์ก็คือ คนแก่ๆ2คนเล่นหมากรุกกัน แสดงให้เห็นถึงวิถีชีวิตธรรมดาๆของคนแก่ๆ
คนนึงธรรมดา อีกคนแต่งตัวเป็นคุณนาย และภาพสุดท้าย สุสาน
ชี้ให้เห็นว่า จะรวยหรือจน จะเป็นยังไงก็ไม่มีทางพ้นความตาย
คือไม่ได้อยากทำเป็นสตอรี่มากมายอะไร แค่ซิมส์แก่ๆที่คงไม่มีใครนั่งปั้นขึ้นมาโชว์มาอวดกัน เพราะมันเหี่ยว มันไม่สวยงาม
ไม่เหมือนซิมส์หนุ่มๆสาวๆ ที่พวกเราชอบเล่นกัน แต่คงไม่ลืมสินะ ว่าซิมส์ยังมีวันแก่ มีวันตาย คนเราก็เหมือนกัน
เกิด แก่ เจ็บ ตาย จะตายวันไหนไม่รู้ แต่ที่รู้ๆวันนี้ทำดีหรือยัง(ทุกอย่างมันอยู่ในเนื้อเพลงหมดแล้ว)
แถมยังเจอเพลงเพราะๆในสมัยเก่าก่อน(ฟังแล้วเพราะอยู่เดียวในบอร์ดหรือเปล่าเนี่ย)
บอร์ดนี้เด็กๆเยอะ คงจะไม่ถูกใจในบทเพลงเท่าไหร่
แต่มันให้ข้อคิดดีๆตั้งเยอะแน่ะ ก็เลยอยากจะให้คนที่ไม่เคยฟังได้ฟังกัน ถ้าคุณพ่อคุณแม่ใครได้ยินต้องรู้จักแน่ๆ(ก็มันเพลงเก่าก่อนนี่นะ)
ภาพซิมส์ก็คือ คนแก่ๆ2คนเล่นหมากรุกกัน แสดงให้เห็นถึงวิถีชีวิตธรรมดาๆของคนแก่ๆ
คนนึงธรรมดา อีกคนแต่งตัวเป็นคุณนาย และภาพสุดท้าย สุสาน
ชี้ให้เห็นว่า จะรวยหรือจน จะเป็นยังไงก็ไม่มีทางพ้นความตาย
คือไม่ได้อยากทำเป็นสตอรี่มากมายอะไร แค่ซิมส์แก่ๆที่คงไม่มีใครนั่งปั้นขึ้นมาโชว์มาอวดกัน เพราะมันเหี่ยว มันไม่สวยงาม
ไม่เหมือนซิมส์หนุ่มๆสาวๆ ที่พวกเราชอบเล่นกัน แต่คงไม่ลืมสินะ ว่าซิมส์ยังมีวันแก่ มีวันตาย คนเราก็เหมือนกัน
เกิด แก่ เจ็บ ตาย จะตายวันไหนไม่รู้ แต่ที่รู้ๆวันนี้ทำดีหรือยัง(ทุกอย่างมันอยู่ในเนื้อเพลงหมดแล้ว)
เนื้อเพลง
อันความหมุนเวียนผลัดเปลี่ยนที่ในโลกเรา
ทั้งเขาทั้งเราก็คงจะเห็นทั่วกัน
ไม่เที่ยงไม่แท้ปรวนแปรทุกวัน
ต่างเปลี่ยนแปรผันยิ่งนานนับวันมากหน
โลกเราทุกวันผลัดเปลี่ยนแปรผันง่ายดาย
ทั้งหญิงทั้งชายมีดีมีร้ายเจือปน
แต่ก่อนเศรษฐีเดี๋ยวนี้ซิจน ผลัดเปลี่ยนเวียนวนจะแน่ไฉนกับโชคโลกเรา
โลกเรานี่ก็เหมือนเวทีที่กว้างใหญ่
เราเกิดมาเพื่อใช้กรรมเก่า
ต่างมีกรรมทุกผู้ทุกหมู่เหล่า
เพราะว่าเขากับเราเกิดมาแสดงละครกัน
ละครของโลกมีโศกมีทุกข์สุขปน
คลุกเคล้าระคนชั่วดีเจ็ดหนปนกัน
อยู่อยู่ก็ร้ายแล้วหายไปพลัน
กลับเปลี่ยนแปรผัน ความดีเลวนั้นช่างกลับช่างกลาย
โลกเราผันแปรเกิดแก่เจ็บตายว่ายวน
คนเราทุกคนไม่มีใครพ้นความตาย
เมื่อเกิดมาแล้วไม่แคล้วสักราย
บทบาทสุดท้ายไม่มีแคล้วตายเพื่อนเอ๋ย
เป็นคนทั้งทีรีบก่อความดีให้สม
ทุกทุกสังคมจะได้นิยมชมเชย
เมื่อพลาดเพลี่ยงพล้ำอย่าซ้ำนักเลย
ไม่ช่วยก็เฉยโปรดเถิดอย่าเย้ยผ่อนหนักผ่อนเบา
ชีพยังอยู่ให้เขาชื่นชูประเสริฐกว่า
ไยจะมาอิจฉากันเล่า
อย่าเป็นคนเสียทีที่เกิดเปล่า
เพราะว่าเขากับเราไม่วายใกล้ตายทุกเวลา
ยามชีวิตยังจะฝากจะฝังอะไร
ครั้นถึงตายไปโลกเราจะได้บูชา
ด้วยเหตุฉะนี้ความดีนานา
อุตส่าห์ใฝ่หาประเสริฐหนักหนายิ่งกว่าอะไร