ตอนที่ 1
เหตุการณ์น่าขนลุก
เห้ย!!มึงดูคนที่ใส่ชุดวันพีชกะบิกินีสีขาวดิ น่าฟัดวะ"
"เออช่าย...แต่คุณมึงช่วยพูดเบาๆได้ไหม - - เขาได้ยินกันน่ะนั่น"
"เออครับ ไอ้คุณเพื่อน"
อี๋? สองคนนั้นพูดกันสะดังจนสยองเลยอะTOT';; นินทาฉันกับสไปรท์แบบเงียบๆไม่ได้เหรอพวกเธอว์ ขนลุกโว้ยยย
แล้วไหนจะสายตาที่เป็นแบบนี้ (+ +) ของผู้ชายแต่ละคนที่ส่งมาอีกT^T อร๊ายย สยอง อยากถามจริงๆเลยว่าเกิดมาไม่เคยเห็นผู้หญิงใส่ชุดว่ายน้ำรึไงกันยะ โถ่ มองอยู่ได้
"นี่เปรี้ยว...ทำไมชั้นรู้สึกขนลุกตงิดๆวะ"สไปรท์กล่าวขึ้น
"ฉันก็เหมือนกันแหละ แล้วไอ้ ฟ้า ฝน ทราย มันหายไปไหนกันเนี่ย!!"ไม่มีไม้กันหมาไว้ป้องกันเลย- -
"- - เอ่อ....พวกนั้นขอแยกกับเราตั้งแต่ออกมาจากห้องน้ำแล้วน่ะ จำไม่ได้รึไง ยัยบื้อ ยัยสมองทึบ"
โดนด่าตึบเลยฉัน แง ว่ากันแรงแล้วนะ(T.Tถึงจะเป็นแบบนั้นก็เถอะนะ แหะๆ)
"ขอโทษละกันยะTOT..ไม่ต้องตอกย้ำขนาดนั้นก็ได้"ฉันว่าพลางแล้วเดินคอตก
ยัยฟ้าจ๋า มาช่วยชีวิตของไอ้เปรี้ยวคนนี้ที ขนลุกจนไม่รู้ว่าจะลุกแบบไหนแล้วเนี่ย เอ๊ะ!เดี๋ยวฉันรู้สึกถึงรังสีอำมหิตกลุ่มหนึ่งส่งมาให้ฉันกับสไปรท์นะ หลังจากนั้นฉันก็หันขวาก็พบว่า กลุ่มผู้หญิงประมาณ 3-4 คน มองเราสองคนเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อกัน ยึย- -;'' หนึ่งในนั้นเดินเข้ามาหาสไปรท์ จู่ๆก็โพล่งขึ้นมาว่า
"นี่!พวกเธอมาจากที่ไหนเนี่ย ช่างกล้าแย่งรัศมีของพวกเราไปได้ไง!"โอ้ววว เสียงแหลมปรี๊ดดด
"อะไรของเธอ- -^ พวกฉันก็เดินกันธรรมดา ไม่ได้เดินไปกะดี๊กะด๊าไปแบบพวกเธอซักหน่อย"นั่นไง - -
"กะ...กรี๊ดดดดดด แก!กล้าดียังไงมาว่าพวกฉัน พวกเราจัดการมัน" เห้ย!!เรื่องแค่นี้ถึงกับชวนตีเลยหรอ ยัยเปรี้ยวคนนี้ต้องออกโรงสักหน่อยแล้ว
"เห้ย!!..เรื่องแค่นี้ถึงกับชวนตีเลยรึไง? ปัญญาอ่อนกันหรอ สัตว์ก็อยู่ส่วนสัตว์เซ่ มายุ่งอะไรกับคนละ"
"กรี๊ดดดดด นี่แก ยัยเอวคอด แกด่าพวกฉันว่าชะนีเหรอ!!" หนึ่งในนั้นโพล่งมา ต๊กกะใจเล้ยนิ= ='' แต่เอ๊ะ!เอวคอดหรอ??-O-
"อะไร??ฉันยังไม่ได้ว่าพวกเธอเลยว่าเป็นชะนี อย่าร้อนตัวได้ป่ะ?" หึๆสะใจ
"หึ๊ย ฝากไว้ก่อนเถอะ" ว่าแล้วก็พากันสะบัดตูดพากันกลับสู่ธรรมชาติ
"เฮ้อออ.."จู่ๆสไปรท์ก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา
"เป็นอะไรแก?"
"โอ๊ะเปล่า พอดีหนักใจกับฝูงชะนีตะกี้นี้น่ะ ไม่รู้ว่ามีปัญญากันรึเปล่า นิสงสารจริ๊ง"สไปรท์ว่า
"เห็นด้วย"ฉันสมทบ
ณ บ้านพักตากอากาศ // 18.35น.
ภายในห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่นั้น มีกลุ่มสาวสวยหมวยน่ารักอยู่ 5 คน
"นี่ๆพวกแก ตอนที่เราแยกกันน่ะ ฉันเห็นรินทร์หนุ่มฮอตของโรงเรียนเรากับพีชด้วยแหละ เนอะ ทราย ฟ้า"จู่ๆไอ้ฝนก็พูดถึงตอนที่แยกกันไปคนละฝั่งของชายหาด - - อึยย นึกถึงแล้วขนลุก
"ใช่ๆสองคนนั้น ซิคแพ็กน่าลูบมากอร๊ายย เชื่อมั๊ย ผู้หญิงลุมตรึมเลยแหละ>////<!"ฟ้าว่า
"เหรอ...ขนาดนั้นเลยเหรอ"คำตอบแบบนี้ไม่มีใครเป็นไปได้นอกจาก ไอ้เปรี้ยวสุดสวย(แหวะ!หลงตัวเอง)
"ย่ะ!!."
หึ!!ยัยพวกบ้าผู้ชาย-^- ฉันตัดสินใจเดินออกไปตรงระเบียงเพื่อสูดอากาศเย็นสบายยามค่ำคืน ฉันหันไปขวามือของตัวเองซึ่งมีบ้านพักตากอากาศถัดจากบ้านที่ฉันพักอยู่ประมาณ 4-5หลัง และสายตาซึ่งเป็นเจ้ากรรมนายเวรของฉันนั้นเหลือบไปเห็นคู่หนุ่มสาวกำลัง เอ่อ....-///- กอดจูบลูบคล้ำกันอย่างเมามัน ซึ่งฉันก็พยายามเพ่งสายตาเข้าไป พยายามมองหน้าฝ่ายชายไว้ เพราะมันคุ้นสะเหลือเกิน เอ๊ะ!! ผมสีดำประกายทองนี้คุ้นๆนะ ลองเพ่งดูอีกทีสิ + + เห้ย!!! รินทร์!=[]=! ซวยแล้ววว หันมาทางนี้แล้ว เมื่อรินทร์เห็นหน้าฉัน จึงลุกและพลางชี้หน้าฉัน มองตาดุเหมือนกับว่าฉันไปเห็นความลับของเขาเอาไว้งั้นแหละ หลังจากนั้นฉันก็เลิกลักไปได้ซักพักว่าจะไปหลบอยู่ตรงไหนดี จึงกระโดดเข้าไปในห้องนั่งเล่นอีกครั้ง ตายแล้ว=//=';
ปึก ปักๆ
"เป็นอะไรของแกเปรี้ยว ถึงพรวดพราดเข้ามาสะแรงขนาดนั้น - -;; ใจหายรู้ป่ะ นึกว่าขโมย" ยัยฟ้านี่ก็ขี้สงสัยจริง
"ช่างฉันเถอะ"ฉันว่า แล้วรีบวิ่งขึ้นห้องทันที เมื่อมาถึงห้อง ฉันก็ชะเง้อดูว่าพวกนั้นไปรึยัง สรุปว่า "ยังไม่ไป"- -^ หึ้ยย ยังมีอารมณ์กันอยู่อีกหรอฟ่ะ!! แต่ว่าเจ้าชายรินทร์ผู้แสนดี(ซึ่งเป็นฉากกำบังตัวตน)นี่เพลย์บอยใช่ย่อย หึๆ-,.-
"เปรี้ยววววว ลงมากินข้าวได้แล้วววโว้ยยยย"จู่ๆเสียงอันทรงพลังของไอ้ทรายก็โพล่งออก จนฉันสะดุ้งแทบตกหน้าต่างกันเลยทีเดียวเชียว- -"
"ค่า คุณแม่!!!"
"ฉันไม่มีลูกแบบแกหรอกยะ!!" อ้าว- -"
ห้องรับประทานอาหาร
"หูยย น่ากินวะ สไปรท์ฝีมือแกนี่ดีขึ้นนะเนี่ย"จู่ๆก็มีเสียงนกแก้วชมยัยไปรท์สุดสวยนั่นก็คือ ฉันพูดเองแหละ- -"
"แหม ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ยะ " ถ่อมตัวมั่งก็ได้แม่คุณ
และวันแรกที่อยู่ทะเลก็จบไป แต่ฉันสงกะสัยว่า "จะเป็นตากุ้งยิงไหมนิ" ???
เช้าวันต่อมา (06:15น.)
ตุ้บ!!!
"อ๊ากกก เจ็บๆ นี่ฉันนอนดิ้นขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย-O-;; อูย" อะไรเนี่ย นอนตกเตียงได้เยี่ยงไร ดีนะไม่มีคนมานอนด้วย ไม่งั้นอายจนไม่กล้ามองหน้าหมาแน่ เอแต่นี่กี่มองแล้วเนี่ย
ขวับ(หันไปมองนาฬิกา)
''-O- 06:18น. อืมม เห้ย O_o!! ไอ้เราก็นึกว่า 7 โมงแล้ว TOT"
= =โอเค ยอมรับ ฉันพึ่งเคยตื่นเช้าขนาดนี้ตั้งแต่ขึ้น เกรด 10 เหอๆ ไปอาบน้ำแปรงฟัน แล้วค่อยเดินออกไปสูดอากาศข้างนอกดีกว่า
ตึก ๆ(เสียงลงบันได)
"อ้าว?เปรี้ยวตื่นแล้วเหรอ?" สไปรท์นี่เธอต้องพยายามตื่นขึ้นมาแหกขี้ตามาทำอาหารตอนเช้าๆแบบนี้อีกหรอเนี่ย เฮ้ออ สงสารคนทำอาหารเก่ง
"อือ....พอดีตื่นเพราะตกเตียงน่ะ"
"อะไรของเธอ ฮ่าๆ โตแล้วน๊าไม่ใช่เด็กๆ นอนตกเตียงน่ะ คิๆ>w<! ไปๆไปอาบน้ำไป ชิ่วๆ" แนะมีขำ
"ไม่ต้องขำหรอกยะ- - สงสัยไม่ชินกับเตียงมั้ง ไปล่ะ" ฉันว่าแล้วเดินไปที่ประตูห้องน้ำ
"เตียงออกจะนุ่ม"สไปรท์ตะโกนตามหลังมา ก็จริง เตียงมันนุ่ม(มาก)-..-
หลังจากอาบน้ำเสร็จ
ตึกๆ แอด....
"จะไปไหนน่ะเปรี้ยว??" สไปรท์ถามขึ้นมาหลังจากทีวีพักโฆษณา
"ไปเดินสูดอากาศข้างนอกน่ะ"
"เออ ระวังมีโรคจิตฉุดกระชากลากถูเธอละ"
"นี่ ฉันเรียนเทควันโด้ด้วยนะยะ"
"ฮิๆ รู้แล้วๆ^^ไปเถอะๆ"เธอว่าแล้วดูทีวีต่อ คนสวยและน่ารักนี่ทำอะไรก็น่ารักไปสะหมดเลยเนอะ อิจฉาวะTOT
ปัง!!
อืมม...ตื่นเช้านี่ก็ดีเหมือนกันน๊าเนี่ย ถ้ารู้ว่าอากาศเป็นแบบนี้ เราน่าจะตื่นเช้าๆทุกวันดีกว่า แต่จู่ๆสายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่ง รินทร์ นั่นเอง - -;; เหอๆ คราวนี้ไม่มีผู้หญิงอยู่ด้วย และเขากำลังมองมาที่ฉันและวิ่งมาหาฉัน ซึ่งฉันก็ยืนอยู่เฉยๆพลางมองรินทร์ไปด้วย(ทำไมมันเหมือนฉาก พระเอกวิ่งมาสารภาพรักกับนางเอกไงงั้น?-V-;;) และในที่สุดก็หยุดอยู่ตรงหน้าฉัน(อยู่ห่างกันประมาณ3ก้าวเอง) และเขาก็อ้าปากพูดออกมาว่า
"เมื่อคืนนี้เธอเห็นใช่ไหม?" นั่นไงกะแล้วเชียว- -" เอาเถอะไอ้เปรี้ยวบอกความจริงไปเถอะ ความจริงเป็นสิ่งไม่ตายนะเว่ย
"หะ...เห็นอะไร??" เห็นไหมความจริงเป็นสิ่งไม่ตายT^T;;
"ไม่ต้องมาทำไก๋ ฉันรู้ว่าเธอเห็น" หมอนี่ก็ไม่เลิกตื๊ออีก- -"
"เมื่อวานนี้ฉันก็อยู่แต่ในบ้านพัก นายอย่ามามั่ว "ฉันว่าแล้วเดินหนี พร้อมเหยียบเท้าทีนึง ชิ หมันไส้
ป้าบ!!ปึก
"โอ๊ย!=O= นี่เธอ!!!" โกยละตู ฟิ้วววววววว
ปึง ปั๊งงง
"เห้ย!! ไอ้เปรี้ยวตกใจหมด-[]-"อ้าวนี่ยัยฟ้าตื่นแล้วเรอะ
"ใช่! แล้วนี่หนีอะไรมาหะ หอบมาเชียว=O="สไปรท์สมทบ
"มะ...ไม่มี...แฮ่ก...อะไร..แฮ่กๆ..พอดีหนีโรคจิตมาน่ะ แฮ่กๆ-O-;;"แถเก่งจริง
"ไง ฉันบอกแล้วว่าระวังๆ แกนี่ก็จริงๆเลย บ้าหรือเปล่าเนี่ยอาบน้ำแล้วไปวิ่งน่ะ- -" แหม ว่าฉันกันจริ๊งง ไอ้เปรี้ยวทำอะไรก็ผิด โธ่!
"ไม่ต้องห่วงมันหรอกน่าสไปรท์ มันหาทางเอาตัวรอดเก่งอยู่แล้ว"ไอ้ฟ้าพูดแก้ตัวให้ฉัน ขอบใจเพื่อนรัก
"นี่ เช้ามาก็เสียงดังกันเลยหรอยะ" เสียงงัวเงียน่ารักๆนั่นเป็นใครไม่ได้นอกจาก ฝน - - อะไรกันนี่ตื่นมาก็โวยเลย
"..." ไอ้ทรายนี่ตื่นทีไร เงียบตลอดเลยอะ หน้าตาก็ดีแต่เงียบแบบนี้ไม่เร้าใจนะเออT,T
"แกกำลังวิจารณ์อะไรในตัวฉันไอ้เปรี้ยว"เสียงดุปนงัวเงียนิดๆของทรายถามขึ้นมา นี่เธออ่านความคิดฉันได้ด้วยหรอ??
"ถ้าแกจะถามรู้ได้ยังไง ฉันดูจากสีหน้าแกแหละ" - - ทรายฉันอยากให้แกไปเป็นหมอดู
"ช่างฉันเถอะน๊าพวกแก- - มันทำให้รู้สึกว่าฉันทำอะไรก็ผิดไปหมด"ฉันว่าพลางทำหน้าเศร้า T T
" - - ปัญญาอ่อน" ทรายยยยยจ๋า บางทีเธอก็โหดร้ายไปน๊าT^Tแง่ง
"มะรืนนี้เราก็กลับกันแล้วสินะ"ฟ้าที่เงียบไปเป็นชาติก็ถามขึ้นมา
"อืมช่าย"สไปรท์บอก
"TOTเรายังไม่ได้หว่านเสน่ห์ให้หนุ่มๆเลยงื้อ คนสวยเซ็ง"ฝนบอกอย่างเสียดายแต่เธอสนใจเรื่องพวกนี้ด้วยหรือ - -
"แกนี่ห่วงพวกเรื่องไม่เป็นเรื่องจริงๆ"ทรายว่า ทำไมฉันรู้สึกว่าเธอมองสีหน้าฉันแล้วค่อยพูดออกมาเนี่ย- -"
"โอเค ฝน ทราย แกสองคนไปอาบน้ำก่อนไป จะได้กินข้าว"สไปรท์บอก
"อืมๆ"ฝนกับทรายตอบพร้อมกัน แล้วพากันไปชำระร่างกายกัน
"นี่เปรี้ยวๆ"จู่ๆไอ้ฟ้าก็สะกิดฉัน
"อะไร??"
"แกรู้ป่ะ ว่าบ้านหลังถัดจากบ้านเราใครเช่า"รู้สิ- -
"ไม่อะ" แม่จ๋า หนูขอยอมผิดศีลข้อ 4 นะคะ T^T
"^^รินทร์พักอยู่จ๊ะ"นั่นไงว่าแล้วเชียว- -
"อืม เช้านี้ฉันก็เจอเขา"
"จริงหรอ*O*"
"อืมๆ แต่ฉันเดินผ่านเขาไปเลยน่ะ"
"เห้ย! อุตส่าห์มีโอกาสให้ทักแล้วนะนั่น ถ้าเป็นชั้น ชั้นทักไปนานละ"
"ก็นั่นมันเธอไม่ใช่ฉัน" แถมเมื่อวานยังเจออะไรน่าขยะแขยงอีก ถ้าเธอเห็นแบบฉัน เธอยังจะชอบหมอนั่นลงรึเปล่า- -??
เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก