ตามหัวข้อข้างบนเลยค่ะ
ที่ดิฉันดูจากYou Tubeดิฉันได้พบว่าเด็กต่างประเทศที่พวกเขาเล่นตุ๊กตากันไม่ใช่มีแค่ตุ๊กตามากมายและแพงเท่านั้นแต่ยังมีอุปกรณ์เกี่ยวกับตุ๊กตาต่างมากมายอีกไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า,ขวดนม,รองเท้า,ถุงเท้า,จุกดูดเล่นและที่สำคัญยังมีเปลเด็กหรือเตียงเด็กและเก้าอี้สำหรับทานข้าวสำหรับตุ๊กตาด้วย ตั้งแต่เด็กที่ดิฉันได้เล่นตุ๊กตาไม่เคยได้อะไรมากมายเท่านี่
ถ้าไร้สาระก็ต้องขออภัยด้วยน่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะ

น่าจะเหมือนกันนะคับอยู่ที่ฐานะและการเลี้ยงดูของพ่อแม่

แต่สำหรับดิฉันไม่เคยจะได้อย่างเด็กต่างประเทศกัน ตั้งแต่เด็กที่เริ่มเล่นตุ๊กตาไม่เคยได้อะไรสักอย่างแม้แต่เสื้อผ้าของตุ๊กตาจนกระทั่งเลิกเล่นตุ๊กตาไปสักพักหนึ่ง(คิดว่าคงไม่ถึงปีหรอกที่หยุดเล่นตุ๊กตา)เพราะไอ้หนังผีบ้าบอนั่น แล้วก็กลับมาเล่นมาต่ออีกครั้งได้ตุ๊กตาตัวหนึ่งมาแต่ก็ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง จนกระทั่งดิฉันป่วย2ครั้งต้องเข้าโรงพยาบาล2ครั้งพอป่วยครั้งแรกตอนจบม.6ไม่เจออะไรที่ชอบก็ไม่มีอะไร
ก่อนจะป่วยครั้งที่2ได้เจอตุ๊กตาที่ชอบและอยากได้มันมาก พอป่วยครั้งที่2ตอนไหนไม่รู้คุณพ่อเพิ่งกลับจากเชียงใหม่มาถามเราว่าอยากได้อะไรหลังจากที่เราผ่าตัดแล้ว เราก็บอกพ่อว่าอยากได้ตุ๊กตาตัวนั้น หลังจากที่เราออกจากโรงพยาบาลแล้ววันวาเลนไทน์พ่อก็ซื้อตุ๊กตาตัวนั้นมาให้เรา พอเราให้หายดีแล้วหลังจากได้ตุ๊กตาเราเริ่มหาของให้มันเสื้อผ้ามันเราก็ไปซื้อเด็กแถวตลาดนัดบ้านเราเท่านั้นแล้วขวดนม ขวดน้ำ รองเท้าเด็ก และจุกดูดเล่นไปซื้อเอง(แอบออกไปซื้อ)แต่พอเอามาแล้วตุ๊กตามันใส่ไม่ได้ของทุกอย่าที่หามาให้มันไม่สามารถใช้ได้เลยเพราะตุ๊กตาตัวนี้มันตัวเล็กเกินไปจึงเก็บของพวกนั้นเอาไว้ก่อนกะว่าสักปีสองปีจะเอาไปบริจาค ตั้งแต่เริ่มใช้อินเตอร์เน็ตก็ยังไม่มีอะไรจนผ่านมากี่ปีแล้วจำไม่ได้กะว่าเตรียมของตุ๊กตาที่ซื้อมาแต่ไม่ได้ใช้ไปบริจาค แต่แล้ววันหนึ่งหรือปีหนึ่งจำไม่ได้เหมือนกับฟ้าหรือสวรรค์เข้าข้างดันเล่นเน็ตไปเจอตุ๊กตาต่างประเทศที่ชอบ1ตัว ตอนอ่านมันน่าสนุกดีพอสั่งซื้อและได้มาเล่นแล้วต่างจากที่คิดแล้วอีกปีหนึ่งหรือ2จำไม่ได้แล้วไปเจอกับตุ๊กตาต่างประเทศ2ตัวและถูกใจมานั่นก็คือตุ๊กตาBaby AliveและBaby Annabell lพอเรารู้ว่าตุ๊กตาตุ๊กตาBaby Aliveเข้าในเมืองไทยแล้วเราก็รีบโทรถามร้านขายตุ๊กตาตัวนั้นทันทีแต่คนขายบอกว่าหมดแล้ว เราจึงหาร้านขายมันในเน็ตจนกระทั่งพบว่าที่ทอยอาร์อัสขายมันอยู่เป็นจังหวะดีมาก ๆ เลยน้องก็เรียนอยู่ที่ใกล้ ๆ นั่น แล้ววันนั้นน้องก็กลับมาบ้านอยู่ไม่ถึงอาทิตย์ก็ต้องกลับไปเรียนวันที่พ่อแม่ต้องไปส่งน้องกลับกรุงเทพนั่นเป็นโอกาสดีของเราที่เราจะไปดูตุ๊กตาเราจึงขอตามไปด้วย พอไปถึงเราก็ไปดูมันและก็ได้มันมาอย่างที่ไม่คาดคิดเพราะแม่เป็นคนซื้อให้เพราะปรกติส่วนใหญ่จะเป็นพ่อซื้อให้มากกว่า พอได้มันมาแล้วของต่าง ๆ ที่เคยซื้อให้ตุ๊กตาซีจังแต่ไม่สามารถใช้ได้แต่กลับมีประโยชน์สำหรับแต่สำหรับดิฉันไม่เคยจะได้อย่างเด็กต่างประเทศกัน ตั้งแต่เด็กที่เริ่มเล่นตุ๊กตาไม่เคยได้อะไรสักอย่างแม้แต่เสื้อผ้าของตุ๊กตาจนกระทั่งเลิกเล่นตุ๊กตาไปสักพักหนึ่ง(คิดว่าคงไม่ถึงปีหรอกที่หยุดเล่นตุ๊กตา)เพราะไอ้หนังผีบ้าบอนั่น แล้วก็กลับมาเล่นมาต่ออีกครั้งได้ตุ๊กตาตัวหนึ่งมาแต่ก็ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง จนกระทั่งดิฉันป่วย2ครั้งต้องเข้าโรงพยาบาล2ครั้งพอป่วยครั้งแรกตอนจบม.6ไม่เจออะไรที่ชอบก็ไม่มีอะไร
ก่อนจะป่วยครั้งที่2ได้เจอตุ๊กตาที่ชอบและอยากได้มันมาก พอป่วยครั้งที่2ตอนไหนไม่รู้คุณพ่อเพิ่งกลับจากเชียงใหม่มาถามเราว่าอยากได้อะไรหลังจากที่เราผ่าตัดแล้ว เราก็บอกพ่อว่าอยากได้ตุ๊กตาตัวนั้น หลังจากที่เราออกจากโรงพยาบาลแล้ววันวาเลนไทน์พ่อก็ซื้อตุ๊กตาตัวนั้นมาให้เรา พอเราให้หายดีแล้วหลังจากได้ตุ๊กตาเราเริ่มหาของให้มันเสื้อผ้ามันเราก็ไปซื้อเด็กแถวตลาดนัดบ้านเราเท่านั้นแล้วขวดนม ขวดน้ำ รองเท้าเด็ก และจุกดูดเล่นไปซื้อเอง(แอบออกไปซื้อ)แต่พอเอามาแล้วตุ๊กตามันใส่ไม่ได้ของทุกอย่าที่หามาให้มันไม่สามารถใช้ได้เลยเพราะตุ๊กตาตัวนี้มันตัวเล็กเกินไปจึงเก็บของพวกนั้นเอาไว้ก่อนกะว่าสักปีสองปีจะเอาไปบริจาค ตั้งแต่เริ่มใช้อินเตอร์เน็ตก็ยังไม่มีอะไรจนผ่านมากี่ปีแล้วจำไม่ได้กะว่าเตรียมของตุ๊กตาที่ซื้อมาแต่ไม่ได้ใช้ไปบริจาค แต่แล้ววันหนึ่งหรือปีหนึ่งจำไม่ได้เหมือนกับฟ้าหรือสวรรค์เข้าข้างดันเล่นเน็ตไปเจอตุ๊กตาต่างประเทศที่ชอบ1ตัว ตอนอ่านมันน่าสนุกดีพอสั่งซื้อและได้มาเล่นแล้วต่างจากที่คิดแล้วอีกปีหนึ่งหรือ2ปีจำไม่ได้แล้วไปเจอกับตุ๊กตาต่างประเทศ2ตัวและถูกใจมานั่นก็คือตุ๊กตาBaby AliveและBaby Annabell lพอเรารู้ว่าตุ๊กตาตุ๊กตาBaby Aliveเข้าในเมืองไทยแล้วเราก็รีบโทรถามร้านขายตุ๊กตาตัวนั้นทันทีแต่คนขายบอกว่าหมดแล้ว เราจึงหาร้านขายมันในเน็ตจนกระทั่งพบว่าที่ทอยอาร์อัสขายมันอยู่เป็นจังหวะดีมาก ๆ เลยน้องก็เรียนอยู่ที่ใกล้ ๆ นั่น แล้ววันนั้นน้องก็กลับมาบ้านอยู่ไม่ถึงอาทิตย์ก็ต้องกลับไปเรียนวันที่พ่อแม่ต้องไปส่งน้องกลับกรุงเทพนั่นเป็นโอกาสดีของเราที่เราจะไปดูตุ๊กตาเราจึงขอตามไปด้วย พอไปดูมันแล้วก็ได้อย่างที่ไม่คาดคิดเพราะแม่เป็นคนซื้อให้ส่วนใหญ่แล้วพ่อเป็้นคนซื้อให้มากกว่า พอได้มันมาแล้วของต่างๆที่ซื้อมาให้าตุ๊กตาซีจังแต่ไม่สามารถใช้ได้เลยแต่มันกลับมีประโยชน์สำหรับตุ๊กตาBaby Aliveได้มันสามารถใช้ของทุกอย่างได้หมดยกเว้นขวดนมและรองเท้าเด็กที่แอบซ่อนไว้ในลิ้นชักจนลูกกุญแจที่ตัวเองเก็บไว้หายก็เลยเปิดออกไม่ได้ก็เลยไม่ได้ใช้ จนกระทั่งปีนี้แม้แต่จะได้ตุ๊กตาBaby Aliveตัวใหม่เพิ่มอีกตัวแต่ก็ไม่เห็นมีอะไรที่เหมือนเด็กต่างประเทศเลยซักนิดแม้กระทั่งสิ่งสำคัญของมันนั่นคือที่นอนแบบเตียงหรือเปลนั่นเองก็ยังไม่มีเลยจนกระทั่งวันนี้ของตุ๊กตาต่างๆก็ยังใช้ของเก่าอยู่เลย
ขอบคุณค่ะ

เอ่อคือตอนแรกนึกว่าจดหมายลูกโซ่ไม่กล้าอ่าน พออ่านไปได้นิดนึงนึกว่ามีอาถรรพ์ดกี่ยวกับตุ๊กกะตาซะอิก

คือค่าเงินจากของพวกนี้จะถูกกว่าในไทยอ่ะครับเลยซื้อง่่ายกว่า

ส่วนตัวผมว่าก็เหมือนคนไทยอ่ะเเหละไม่ต่างกัน

ก็อยู่ที่การเลี้ยงดูของพ่อแม่ และฐานะ

เด็กฝรั่งมันโตไวกว่าเด็กไทยเยอะ อย่างเด็กป. 6 บางคนทีีเมกานี่มันแต่งหน้าทาปากใส่ส้นสูงไปเรียนแล้วนะ มอสามมอสี่ไม่ต้องพูดถึง
เพราะฉะนั้นถ้าเขาเล่นตุ๊กตา ก็คงจะมี accessory อะไรเพียบชัวร์
อย่างนี้เขสเรียกวัตถุนิยมรึเปล่า?

ละครที่ว่าเรื่องนี้สินะครับ




*อ่านไปอ่านมา รู้สึกเหมือนเดจาวู

อ่านข้อความซ้ำราวๆ 10 บรรทัด

ช่วยลบด้วยค่ะ

ไม่ได้ว่าไรนะ
คุณ จขกท. ครับ เรป 3 ใช้เวลาพิมพ์กี่นาที?