"กรี๊ดดดดดดด ดีเดย์!!"
"กรี๊ดดดดดดดด ฟิลลิ่ง!!"
"กรี๊ดดดดดดด น้องฟิลลิ่ง น้องดีเดย์!!"
กรี๊ดดดดดดดด ๆ ๆ -_-
ตอนนี้ ผมไม่มีอารงอารมณ์ที่จะกินข้าวแล้ว เพราะเสียงนกเสียงกาพวกนี้มันทำลายระบบประสาทและสมองของผมมาก นอกจากนี้ยังจะมีพวกเก้งๆกวางๆทั้งหลายเดินตามตูดผมมาติดๆพวงกันเป็นยวงยาวประมาณ 2 เมตรได้ -*-
"เฮ้ยดีเดย์ ปวดฉี่หว่ะไปก่อนนะ"
"เอาอีกแล้วนะโว้ย วันก่อนก็บอกว่าปวดท้องที่ไหนได้แอบไปเล่นเกมคราวนี้ฉันไม่เชื่อแกหรอก มารับชะตากรรมด้วยกันซะดีๆ"
"เอ่อหน่าคราวนี้ของจริง"
"ของจริงเตี่ยอะไร แกจะให้ฉันอยู่กับแฟนคลับเก้งจอมมฤตยูอีกกหรอ แค่ของฉันฉันก็จะตายแล้ว t.t"
"เพื่อนช่วยเพื่อนสิเว้ยยย ลาก่อนนะพี่ดีเดย์สุดหล่อ >3<"
"อ้ากกกกก! ไอ่ฟิลลิ่ง !!"
หลังจากที่ผมได้ตกลง (มัดมือชก) กับไอ่ดีเดย์เป็นที่เรียบร้อยผมก็รีบแหวกช่องแคบมรณะออก พร้อมกับใส่เกียร์หมาหนีไปอีกทาง
โดยมีเสียงเชียร์ของไอ่ดีเดย์มาติดๆ เช่น 'คำว่าเพื่อนมันสั้น' บ้างก็ 'ช่วยด้วยยยยยยยT[]T' เป็นต้น ผมก็ไม่ได้คิดที่จะช่วยมันหรอกนะ เพราะว่ามันก้เคยทำให้ผมเจ็บ ช้ำ ไปไม่มากก็เยอะเหมือนกัน
เมี้ยว
ในขณะที่ผมวิ่งหนีออกจากตรงนั้น ผมก็ได้เจอกันลูกแมว ที่เหมือนวิ่งหนีอะไรบางอย่างมา พอมันเห็นผมมันก้เดินมาคลอเคลียทันที่ ความคิดของผมในตอนนั้นก็คือ สะบัดมันออกจากขา เพราะ ผมไม่ชอบพวกสัตว์มีขนเท่าไหร่ มันทำให้ผมเป้นหวัด -_-
"มานี่เร็วน้องแมว มานี่ๆ เมี้ยวๆๆๆ"
-_- (มองไปยังที่มาของเสียง)
"มานี้เร็ว มานะ...อุ๊ o.o (เงยหน้าขึ้นมามองผม)"
สิ่งที่ผมเห็นคือ ผู้หญิงเต๋อๆคนนึงกำลัง นั่งย่อเข่าแล้วร้องเสียงเมี้ยวๆ เพื่อเอาเจ้าแมวที่กำลังคลอเคลียผมอยู่ ติ๊งต๊องเป็นบ้า -_- ตอนแรกผมว่าจะไม่ใส่ใจอะไรหรอกนะ แต่ว่ายัยติ๊งต๊องนี่ดันจ้องหน้าผมไม่หยุด พร้อมกับกวักมีเรียกแมว -.- ผมก็เลยหยิบแมวขึ้นมาแล้วมองหน้ายัยนี่กลับ
"นี่นาย ! วางแมวของฉันลงนะยะ T[]T"
-_- ...(หยิบคอแมวแล้วยกขึ้น)
"ฉันบอกให้เอามางายยย นายทำอย่างนั้นมันเจ็บนะ "
"...." (ยกแมวขึ้นเหนือหัว)
"เอามา" (กระโดดพยายามหยิบแมว)
"หึ ! น่ารำคาญเป็นบ้า"
หลังจากผมพูดคำพูดทิ้งท้ายไว้ผมก็อุ้มแมวแล้วเดินจากยัยนั่นไป ที่ผมทำอย่างนี้ก็เพราะว่ายัยติ๊งต๊องนั้นไม่รู้จักชื่อผม ผมเลยแอบขุ่นๆอยู่ เพราะชื่อของผมกับเพื่อนๆ ดังกระฉ่อนทั้งโรงเรียนผมเลยรู้สึกแปลกๆ (หลงตัวเอง) ที่มีคนไม่รู้จักชื่อผม
หลังจากที่ผมเอาแมวของยัยนั่นมา ผมก็รู้สึกตะหงิดๆกับตัวเอง รู้สึกเหมือนว่า ยัยติ๊งต๊องนั่นด่าผมในใจ ไม่ก็กำลังใช้พลังจิตแผ่มาให้ผม -_- ชั่งมันเถอะ ตอนนี้หิวแล้ว อยากกินข้าวโว้ยยยยยยยยยยยยยยย \ToT/
-Platinum Condo-ผมกลับเข้าคอนโดของผมและเพื่อนๆ เนื่องจากพ่อของ
ซัทเทิล (ติดตามเรื่องราวของซัทเทิลได้เรื่องหน้านะจ้ะ <3)นั้นเป็นเจ้าของบริษัทใหญ่ที่ครองตลาดของรัฐเซียได้เกือบครึ่ง จึงได้สร้างคอนโดให้ซัทเทิลอยู่เพียงลำพัง แต่พอซัทเทิลเจอกับพวกผม มันเลยต้องบริจาคที่อยู่อาศัยให้พวกผมด้วย ไม่ใช่ว่าพวกผมไม่มีตังค์นะ เพียงแต่อยู่ด้วยกันแล้วมันรู้สึกสนุก (แถ) แล้วที่ฃื่อว่า Platinum ก็เพราะว่ามันเป็นชื่อของพวกสาวๆในมหาวิทยาลัยเรียกกลุ่มของพวกผม พวกผมเลยสถาปนาตัวเองเป็น Platinum ตามคำเรียกร้อง ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
ลุคอัพ : อ่าว ฟิล ทำไมกลับคอนไวจังว่ะ แล้วทำไมไม่กลับกับไอ่เดย์ละว่ะ
"ก็พวก แฟนคลับนะสิ ราวีไม่เลิกเลย รู้สึกปวดสมอง ส่วนไอ่เดย์มันบอกว่าขออยู่กับแฟนคลับที่น่ารักของมันก่อน (โกหก)"
"อ่อ หรอแล้วนั่นแมวใคร"เอ่อ หว้ะ มัวคุยเพลิน ลืมแมวเลย -0- เมื่อผมรู้สึกตัวว่ากำลังอุ้มแมวมาด้วยผมจึงปล่อยมันลง แต่มันไม่ยอมลง -_- พอปล่อยก็กระโดดขึ้นมาที่ตักอีก
-_- ปล่อยออก ('w') กระโดดขึ้นมาใหม่
-_- ปล่อยออก ('w') กระโดดขึ้นมาใหม่
-_- ปล่อยออก ('w') กระโดดขึ้นมาใหม่
-_- ปล่อยออก ('w') กระโดดขึ้นมาใหม่
โว้ยยยยยยยยยยยย ! ไม่ออกใช่มั้ย เอ่อ แกไม่ยอมออกฉันก็จะไปเอง
ผมตะโกนในใจเบาๆเพราะว่า ถ้าตะโกนเสียงดังไป มันอาจจะขู่ผมก็ได้ T^T
"ตกลงแมวใครว้ะ"pl. สีเขียว ลุคอัพพูด "แมวของยัยติ๊งต๊องคนนึ่งอ่ะอย่าไปสนใจเลย"
"อ่าว แอบไปเจอสาวมาหรอว่ะ แหน่ๆๆ ""เหอะ อย่ามาล้อฉันเลย เพราะฉันคงไม่ได้เจอยัยนั่นอีกหรอก ถึงเจอฉันก็ไม่คิดที่จะเอาชีวิตไปฝากไว้กับยัยนั่นแน่นอน "
"ให้มันจริงเท้อออออ."ปัง !! (เสียงเปิดประตู)
"ไอ่-ฟิล-ลิ่ง-แก-ตาย "pl. สีชมพู ดีเดย์พูดทันที่ประตูเปิดออก ผมก็เห็น ดีเดย์ ในสภาของคนที่ถูกกระทำชำเรา -_- ปกติทั่วไปผู้ชายมันต้องไปกระทำเค้าใช่ไหม แต่นี้ผู้ชายกลับโดนกระทำเอง - -'
"อ่าว ว่าไงดีเดย์สบายดีป่าว เห็นไอ่ฟิลบอกว่าแกกำลังมีความสุขกับแฟนคลับเลย""สุขเตี่ยอะไรเล่า แกดูสภาพฉันสิ พังย่อยยับหมดเลย""พอดีว่าฉันกำลังจะให้อาหารแมว และกำลังะไปฟิตเน็ตหนะ ฉันไปละนะ บายม์"
"คิดจะหนีหรอว้ะ ไม่ยอมหรอกโว้ย"ในขณะที่ผมกำลังจะลุกหนี ไอ่ดีเดย์ก็กระโดดทับผมก่อนพร้อมกับใส่หมัดแรงๆบนท้องผม แต่บอกให้เลยนะว่าผมไม่สะเทือนเลยสักนิด เพราะว่าหน้าท้องของผมมีแต่กล้ามเพราะผมเข้าฟิตเนตบ่อย ^o^ ฮ่าฮ่าฮ่า
"โอ๊ยยย ๆ เจ็บจัง อย่าทำเค้าน้าเค้าเจ็บแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า"
"หน็อยยย ไอ่เพื่อนชั่ว ToT "พลั่ก พลั่ก ( เสียงต่อย )
พอไอ่ดีเดย์ต่อยผมจนมันเจ็บแล้ว ( ผมไม่เจ็บเลยซักนิด) มันก็เดินบิดตูดออกไปพร้อมกับยอมรับชะตากรรมของตัวเอง
ติ๊ง หน่อง . (เสียงกริ่ง)
"อ่าว สวัสดีครับมาหาใครเอ่ย ^^ "
"มาหา คนที่ชื่อฟิลลิ่ง -*-"
"อ่าวฟิลลิ่ง เดี๋ยวนี้ไปโปรยเส่นห์ที่ไหนอีกว่ะมีสาวมาหาถึงห้องเลย""จริงหรอว่ะ เอ่อเดี๋ยวไปแปบนึงขอเอาแมวไปเก็บก่อน"
....................................................
"สวัสะ....เฮ้ย"
" เอา แมว ของ ฉัน มา นะ ยะ ไอ่ บ้า "
ตกใจ ! ขณะที่ผมกำลังเดินเข้าไปทักทายแขก (สาว) ผมก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น -_- ยัยติ๊งต๊องนี่ตามมาถึงห้องเพื่อจะเอาแมวเลยเนี่ยนะ บ้าชิบ
" จะเอามามั้ย"
ยัยนั่นเอามือท้าวสะเอว พร้อมกับจ้องผมอย่างไม่พอใจ ในขณะที่ผมกำลังจ้องเธอด้วยอาการขุ่นๆนิดๆเหมือนกัน
" เอามาาาาาา "
"ทำไมเธอถึงอยากได้แมวตัวนี้มากหล้ะ - -* ถึงกับต้องขึ้นมาหาฉันอย่างนี้"
"ก็ฉันจะเอาอ่ะมีไรป่ะ"
อ่าว พูดแบบนี้หมาไม่กินนะคร้าบบบ
"แล้วถ้าฉันไม่ให้หล่ะ"
"ฉันก็จะเอา"
จากนั้นยัยติ๊งต๊องนี่ก็วิ่งเข้าไปเอาแมวที่ผมปล่อยให้มันวิ่งเล่นแถวนั้นออกมา ยัยนั่นเดินออกไปนอกประตูแล้วจ้องมองผมสักแปบก่อนจะ
"แบร่ ;P"
แล้วก็วิ่งหายไปอีกทาง - -*
"แอนแลนแล่นแล้ กิ๊กใหม่หรอว่ะ ดูเต๋อไม่เบาไม่นึกว่าเปลี่ยนสเปกแล้ว ฮ่าฮ่าฮ๋าฮ่า""กิ๊กพร่อง ต่อให้ตายก็ไม่มีวันเอาหรอก เหอะ "
ต่อให้ตาย....
ฮะฮะฮะ.....