ตอนที่ 1 ฉันเกิดที่....
อ๊ะ! อยู่ๆฉันก็ตกใจลุกขึ้นมานั่งเฉยเลย จริงสิ เมื่อวาน ฉันไปงานวัน เกิด ฮันนี่มานี่นา (เพื่อนฉันเองล่ะ) แล้วก็ไปมีเรื่องกับเพื่อนฮันนี่เข้า
ซึ่งฉันไม่รู้จักหรอก เพราะฉันเป็นเพื่อนของฮันนี่ ส่วนยัยที่ฉันมีเรื่องด้วย มันเป็นเพื่อนห่างๆของฮันนี่ อ้อ ลืมไป ฉันลืมแนะนำตัว
ฉันชื่อ คาลาเมล อยู่ในโลก เดอะซิมส์ 1 จ๊ะ ตอนนี้ฉันแค่คิดมากเรื่องไป มีเรื่องมาน่ะจ๊ะ เพราะถ้าคุณแม่ ปากกรรไกรของฉัน
มาเห็นสภาพฉันล่ะ ก็ งามใส้ แน่ แม่ฉันไม่ชอบมีเรื่องแต่ ไม่ใช่ว่าชีไม่สู้นะจ๊ะ แต่แค่ไม่ค่อยชอบยุ่งเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ ถ้าแม่เห็นฉันกระเซอะกระเซิง ต้องโดนว่าแน่ แต่ยัย นั้นมันมาหาเรื่องก่อนเองง่ะ แค่เดินชน นิดๆปนหมั่นใส้แค่นี้เอง(ปล. จากคนเขียน แก!ไปหาเรื่องเขาก่อนเองนี่
แล้วมาบอกว่า เขามาหาเรื่องก่อนได้ไง) ก..ก็ (เริ่มตะกุกตะกัก) มันตบเราก่อนง่ะ T T แถมพรุ่งนี้ก็วันเกิดฉันแล้วด้วย
ถ้าแขกมาแล้วเห็นแผลบนใบหน้างามๆ(งามตายเละ)ของฉันล่ะก็ ต้อง โดนนินทาแน่ ๆ สงสัย ต้องทำอะไรสักอย่างละ เอิ่มๆ
ออจริงด้วย ทำงานวันเกิดเราเป็นปาร์ตี้หน้ากากละกันจะได้ไม่มีไครเห็น 5555 (แผนสูงนะหล่อน- -) ติ๊งน่องๆ " คาลาเมลๆๆๆๆ
เปิดประตูให้แม่เดี๋ยวนี้ คาลาเมล!" O0O อ๊ากกกกกก แม่ๆ มาแล้ววว ทำไงดีแผลบนหน้าจะทำยังไงกับมันดี T T โอ้ มายก็อด
เฮ๋ว มี พรีสสส (พูดไทยปนอังกิด หน้าตบหว่ะ) "คาลาเมล! ถ้าไม่เปิดประตูให้แม่ แม่จะถีบประตูเข้าไปนะ 1 . 2 . 3 ."
เฮ้ยๆ แม่อย่าถีบนะ ฉันรีบวิ่งไปจะเปิดประตูให้แม่กำลังจะบิดกรประตูทันได้นั่น โครม!! "หนอยนังลูกตัวดี หายไป ไหนแล้ว" ฮือๆ อยู่ใต้ขาแม่นี่เละ ถีบประตูมาที ฉันโดนประตูทับพร้อมกับแม่กำลังยืนทับ ตัวฉันอีก T T รันทด สิ้นดี ฉันพยายามจะบอกกับแม่ ว่าอยู๋ใต้ขา
แต่ ว่า แม่ทับตัวฉันอยู่ทำให้พูดลำบาก " อู๋ อู๋ อี้ (หนูอยู่นี่)" ดูเหมือนแม่แกจะยังไม่รู้ว่าฉันอยู่ใต้ตีนของชีแต่แม่ได้ยินแม่เลยพูดว่า
"ลูก พูดอะไรหน่ะ ลูก อยู่ไหน" หลังจากนั่นแม่ก็เดินจากตัวฉันก้าวมายืนบนหัวฉันแทน T 0 T แต่ดูแม่จะเห็นขาฉัน จึงพูด ว่า
" ไป เล่นอะไรในนั้น" โอ้โหแม่โคตรักตูเลยยยT T


ติดตามตอนต่อไป

ติดตามจ้า น่าจะยาวกว่านี้นะ