กระทู้ล็อคอยู่ 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
▲▼▐ The CROW▐ ▼▲
รัตติกาลเอ๋ย . . เจ้าจะอยู่เป็นเพื่อนข้าจนถึงรุ่งสางได้หรือไม่
ยามเมื่อแสงจันทร์สาดส่อง . . ปีกสีดำขลับแผ่สยาย
ผลันแปลเปลี่ยนอุ้งเล็บอันแหลมคม . . เป็นเรียวขาที่งดงามกว่าใคร
ร่างกายที่ปกคลุมไปด้วยขนอันอ่อนละมุน กลับกลายเป็นแผ่นหลังที่แสนจะชวนหลงไหล
จงอย่ามองข้า อย่าสบตาข้า อย่าตกหลุมเสน่หาแห่งข้า
พลันเลี้ยววินาทีที่เจ้ายังมิทันจะได้ฝันถึง
เมื่อนั้นจิตวิญญาณแห่งเจ้า . . จะต้องตกเป็นของข้าอย่างแน่นอน
ข้า . . ข้าชื่ออะไร นั่นมันนานมากแล้ว ข้าจำไม่ได้หรอก
ข้าเป็นเพียงคนเดียวในตระกูลของข้าที่สามารถกลายร่างได้ และมีมนต์ตราที่ผู้ใดคงมิอาจฝันถึง
แต่นั้น . . มันจะมีความหมายอะไร . . มันจะมีความหมายอะไรกับตัวข้า
เมื่อมีความงาม แต่ไม่สามารถโอ้อวดได้
ข้ามีความงามที่ชายใดได้เห็นจะต้องหลงไหล แต่มันจะมีความหมายอะไร . .
เมื่อความงามนั้นใช้เพียงเพื่อดำรงชีพและต่อวันเวลาให้กับข้าเพียงเท่านั้น
ความงาม . . ของข้า . . ที่มิอาจจะมีชายใดได้ครอบครอง
ความงาม . . ที่จะพรากเอาจิตวิญาณของบรุษผู้โง่เขลา . . ทุกคน . . ไปตลอดกาล
สารทิ้งท้าย กระทู้นี้เป็น part ต่อจากกระทู้
→ ▐ ▣ Body in the Moonlight ▣▐ เรือนร่างยามต้องจันทร์
นางเป็นอีกาสาวนะคะ ฮ่า ๆ แบบว่าต้องกลืนกินวิญาณของบรุษทั้งคนและสัตว์เพื่อเป็นอาหาร
เพื่อต่อชีวิตให้ตัวเอง อะไรทำนองนั้น นี่เราก็เพ้อเจ้อซ้า ฮ่า ๆ เอาเป็นว่าตั้งใจทำมากค่ะ
เพราะว่าอีกหน่อยโซคงจะไม่ค่อยได้มาอัพงานที่บอร์ดนี้แล้ว
ก็เลยถือว่าจะทำงานนี้เป็นงานส่งท้าย ส่วนงานใหม่ ๆ ก็ตามได้จาก Tumblr นะคะ ขอบคุณค่ะ
))
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก