สวัสดีครับทุกคน
ผมเล่น TheSims4 มาพักหนึ่งแล้ว บอกเลยสนุกมากๆ
แถมภาพสวยมากๆอีก เหมาะแก่การถ่ายรูปอย่างมาก
เลยอยากตั้งกระทู้สักหน่อย
เป็นเรื่องสั้น
เกี่ยวกับโปรแกรมเมอร์แก่ๆคนหนึ่ง ที่ชีวิตไม่มีอะไรนอกจากงาน งาน งาน แล้วก็งาน
จนกระทั้ง....
ไปชมเลยดีกว่า
ผมเล่น TheSims4 มาพักหนึ่งแล้ว บอกเลยสนุกมากๆ
แถมภาพสวยมากๆอีก เหมาะแก่การถ่ายรูปอย่างมาก
เลยอยากตั้งกระทู้สักหน่อย
เป็นเรื่องสั้น
เกี่ยวกับโปรแกรมเมอร์แก่ๆคนหนึ่ง ที่ชีวิตไม่มีอะไรนอกจากงาน งาน งาน แล้วก็งาน
จนกระทั้ง....
ไปชมเลยดีกว่า
มีโปแกรมเมอร์แก่ๆคนหนึ่ง ชีวิตของเขาไม่มีอะไรนอกจากงาน งาน และงาน
และจะออกไปข้างนอก เพื่อคุยเรื่องงานเท่านั้น
บางครั้งก็ทำงานจนถึงดึก
สิ่งที่ผ่อนคลายชีวิตอันน่าเบื่อของเขาก็มีเพียงนั้งกินกาแฟที่สวนหลังบ้าน
วันนี้เขานัดลูกค้าเพื่อคุยงานเหมือนเช่นเคย
ลูกค้าขอเลื่อนนัดเขา เขาโมโหมากเพราะเขาต้องมานั้งรอที่นี่3ชั้วโมง
และกำลังจะกลับบ้าน
" ขอโทษคะ "
เขารู้สึกเหมือนโลกหยุดหมุน ภาพข้างหน้าทำให้เขารู้สึกหลงรักทันทีที่เห็น
" สวนสาธาระณะไปทางไหนหรอคะ "
" ด_เดินตรงไปแล้วเลี้ยวขวาครับ "
" ขอบคุณมากๆเลยคะ ฉันพึ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ยังไม่รู้ทางเท่าไหร่น่ะค่ะ "
" เหมือนผมเลยครับ ตอนย้ายมาใหม่ๆก็หลงเหมือนกันฮ่าๆ "
" ยังไงก็ขอบคุณนะคะ ฉันต้องไปแล้ว ลาก่อนคะ "
เขาควรจะรู้จักเธอแค่เพียงคนมาถามทางที่ผ่านมาแล้วผ่านไป แค่นั้นหรือ
ไม่ เขาพูดกับตัวเอง แล้วก็วิ่งตามเธอไป
เขาไม่พบเธอ แต่เขาไม่ยอมแพ้ จึงนั้งรออยู่โต๊ะม้านั้ง
เขาไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเท่าไหร่แล้ว เขาไม้ใส่นาฬิกาข้อมือเพราะเขาไม่ชอบมัน
เขาคิดว่าคงไม่ได้เจอเธออีก
เขาคิดว่าเขามาช้าเกินไป
ระหว่างที่กำลังจะกลับบ้าน
ไม่รู้ว่าบังเอิญหรืออย่างไร เขาเจอเธอแล้ว
" คุณอยู่นี่เอง ผมตามหาตั้งนาน "
" เอ๋..คุณตามหาฉันทำไมคะ หรือว่าเป็นพวกโรคจิต "
" เปล่าครับ ผมเอ่อ...ผมคิดว่าถ้าผมไม่ตามคุณมาคุณต้องหลงทางแน่ๆฮ่าๆ "
" ไม่ต้องทำถึงขนาดหรอกคะ ฉันถามคนแถวนั้นเอาก็ได้นะ "
" ไม่ได้นะครับ แถวนี้มีแต่พวกคนไว้ใจไม่ได้ เดี่ยวคุณจะโดนหลอกเอานะ "
" แล้วที่ฉันคุยกับคุณอยู่เนี่ย ฉันต้องสงสัยไหมว่าคุณจะหลอกฉันหรือเปล่า "
" คนอย่างผมไว้ใจได้อยู่แล้วครับ ผมไม่มีวันหลอกคุณเด็ดขาด "
" ฉันไว้ใจคุณอยู่แล้วคะ เพราะคงไม่มีใครจะตามฉันมาไกลขนาดนี้หรอกฮ่าๆ "
" ผมมันแก่แล้วครับ ไม่มีอะไรที่ต้องการอีกแล้ว "
" ไม่จริงหรอก ฉันดูคุณแล้ว เหมือนชีวิตคุณยังต้องการอะไรสักอย่างนอกจากเงิน "
" จริงๆก็ใช่นั้นแหละครับ ผมมีเงิน แต่ผมอยากได้สิ่งที่เรียกว่าความรัก แต่มันคงสายไปแล้ว "
" ฉันเชื่อว่ายังไม่สายนะ อีกไม่นานคุณจะต้องได้เจอคนที่คุณรักแน่นอน "
เธอนั้นแหละ คือความรักของเขาตั้งแต่แรกพบ แต่เขาลังเลที่จะสารภาพออกไป
เพราะเขาแก่แล้ว กลัวเธอจะไม่รับรักเขา แต่ถ้าเขาไม่ทำ เขาอาจจะพบกับคำว่าสายเกินไป
นี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายของเขา
เขาจูบเธอ นี่เป็นจูบที่น่าประทับที่สุดในชีวิตของเขา
.....เช้าวันหนึ่ง
ทุกอย่างเป็นเพียงความฝัน โลกแห่งความเป็นจริงแทบจะไม่มีโอกาสที่คนเราจะรักกันได้ขนาดนั้นภายในวันเดียว
เขาคิดว่าคงสายไปจริงๆ
เขากลับสู่ความน่าเบื่ออีกครั้ง
กริ๊งงงงง!!! " มีพัสดุมาส่งคะ "
นั้นมัน ผู้หญิงในความฝันของเขานี่น่า
ในฝัน เขาพิชิตใจเธอได้ แต่ในโลกแห่งความจริงมันไม่ง่ายขนาดนั้น เธออาจจะไม่รักเขา เพราะเขาแก่จริงๆ
หรือเธออาจจะรักเขาก็เป็นได้ ไม่มีใครตอบได้ แต่อย่างไรก็ตาม
โลกแห่งความจริงได้มอบโอกาสให้เขาอีกครั้ง เขาสัญญาว่าจะทำมันให้ดีที่สุด
แม้ไม่รู้ว่าผลสุดท้ายแล้วจะเป็นเช่นไร.......
และจะออกไปข้างนอก เพื่อคุยเรื่องงานเท่านั้น
บางครั้งก็ทำงานจนถึงดึก
สิ่งที่ผ่อนคลายชีวิตอันน่าเบื่อของเขาก็มีเพียงนั้งกินกาแฟที่สวนหลังบ้าน
วันนี้เขานัดลูกค้าเพื่อคุยงานเหมือนเช่นเคย
ลูกค้าขอเลื่อนนัดเขา เขาโมโหมากเพราะเขาต้องมานั้งรอที่นี่3ชั้วโมง
และกำลังจะกลับบ้าน
" ขอโทษคะ "
เขารู้สึกเหมือนโลกหยุดหมุน ภาพข้างหน้าทำให้เขารู้สึกหลงรักทันทีที่เห็น
" สวนสาธาระณะไปทางไหนหรอคะ "
" ด_เดินตรงไปแล้วเลี้ยวขวาครับ "
" ขอบคุณมากๆเลยคะ ฉันพึ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ยังไม่รู้ทางเท่าไหร่น่ะค่ะ "
" เหมือนผมเลยครับ ตอนย้ายมาใหม่ๆก็หลงเหมือนกันฮ่าๆ "
" ยังไงก็ขอบคุณนะคะ ฉันต้องไปแล้ว ลาก่อนคะ "
เขาควรจะรู้จักเธอแค่เพียงคนมาถามทางที่ผ่านมาแล้วผ่านไป แค่นั้นหรือ
ไม่ เขาพูดกับตัวเอง แล้วก็วิ่งตามเธอไป
เขาไม่พบเธอ แต่เขาไม่ยอมแพ้ จึงนั้งรออยู่โต๊ะม้านั้ง
เขาไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเท่าไหร่แล้ว เขาไม้ใส่นาฬิกาข้อมือเพราะเขาไม่ชอบมัน
เขาคิดว่าคงไม่ได้เจอเธออีก
เขาคิดว่าเขามาช้าเกินไป
ระหว่างที่กำลังจะกลับบ้าน
ไม่รู้ว่าบังเอิญหรืออย่างไร เขาเจอเธอแล้ว
" คุณอยู่นี่เอง ผมตามหาตั้งนาน "
" เอ๋..คุณตามหาฉันทำไมคะ หรือว่าเป็นพวกโรคจิต "
" เปล่าครับ ผมเอ่อ...ผมคิดว่าถ้าผมไม่ตามคุณมาคุณต้องหลงทางแน่ๆฮ่าๆ "
" ไม่ต้องทำถึงขนาดหรอกคะ ฉันถามคนแถวนั้นเอาก็ได้นะ "
" ไม่ได้นะครับ แถวนี้มีแต่พวกคนไว้ใจไม่ได้ เดี่ยวคุณจะโดนหลอกเอานะ "
" แล้วที่ฉันคุยกับคุณอยู่เนี่ย ฉันต้องสงสัยไหมว่าคุณจะหลอกฉันหรือเปล่า "
" คนอย่างผมไว้ใจได้อยู่แล้วครับ ผมไม่มีวันหลอกคุณเด็ดขาด "
" ฉันไว้ใจคุณอยู่แล้วคะ เพราะคงไม่มีใครจะตามฉันมาไกลขนาดนี้หรอกฮ่าๆ "
" ผมมันแก่แล้วครับ ไม่มีอะไรที่ต้องการอีกแล้ว "
" ไม่จริงหรอก ฉันดูคุณแล้ว เหมือนชีวิตคุณยังต้องการอะไรสักอย่างนอกจากเงิน "
" จริงๆก็ใช่นั้นแหละครับ ผมมีเงิน แต่ผมอยากได้สิ่งที่เรียกว่าความรัก แต่มันคงสายไปแล้ว "
" ฉันเชื่อว่ายังไม่สายนะ อีกไม่นานคุณจะต้องได้เจอคนที่คุณรักแน่นอน "
เธอนั้นแหละ คือความรักของเขาตั้งแต่แรกพบ แต่เขาลังเลที่จะสารภาพออกไป
เพราะเขาแก่แล้ว กลัวเธอจะไม่รับรักเขา แต่ถ้าเขาไม่ทำ เขาอาจจะพบกับคำว่าสายเกินไป
นี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายของเขา
เขาจูบเธอ นี่เป็นจูบที่น่าประทับที่สุดในชีวิตของเขา
.....เช้าวันหนึ่ง
ทุกอย่างเป็นเพียงความฝัน โลกแห่งความเป็นจริงแทบจะไม่มีโอกาสที่คนเราจะรักกันได้ขนาดนั้นภายในวันเดียว
เขาคิดว่าคงสายไปจริงๆ
เขากลับสู่ความน่าเบื่ออีกครั้ง
กริ๊งงงงง!!! " มีพัสดุมาส่งคะ "
นั้นมัน ผู้หญิงในความฝันของเขานี่น่า
ในฝัน เขาพิชิตใจเธอได้ แต่ในโลกแห่งความจริงมันไม่ง่ายขนาดนั้น เธออาจจะไม่รักเขา เพราะเขาแก่จริงๆ
หรือเธออาจจะรักเขาก็เป็นได้ ไม่มีใครตอบได้ แต่อย่างไรก็ตาม
โลกแห่งความจริงได้มอบโอกาสให้เขาอีกครั้ง เขาสัญญาว่าจะทำมันให้ดีที่สุด
แม้ไม่รู้ว่าผลสุดท้ายแล้วจะเป็นเช่นไร.......
ขอบคุณสำหรับการรับชมนะครับ ผมหายไปนานมากๆเลย เพราะติดเรียนเยอะด้วย
แล้วก็ติดเกม อิอิ ทั้ง Simcity Diablo 3 และอื่นๆอีกมากมาย กว่าจะกลับมาได้ก็ตอน
The Sims 4 ออกนี่แหละนะ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยจ้า
แล้วก็ติดเกม อิอิ ทั้ง Simcity Diablo 3 และอื่นๆอีกมากมาย กว่าจะกลับมาได้ก็ตอน
The Sims 4 ออกนี่แหละนะ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยจ้า