อาจจะยาวไป แต่ขอให้อ่านด้วยนะครับ
ณ 7 / 11 / 57
based on real life
ในวันที่อากาศชื้น.....
' เวลา 20:31 ศุกร์ พ.ย. 57 ' ผมเปิดดูเวลาที่จอโทรศัพท์ในระหว่างที่ผมกำลังนั่งรถโดยสารสาธารณะกลับบ้านหลังจากไปทำธุระที่ปากเกร็ด
... ในระหว่างที่อยู่บนรถผมรู้สึกได้ว่า .. ผมต้องกำลังจะได้ทำบาปแน่ๆ
......... ตอนนี้ผมลงจากรถแล้ว กำลังเดินจากปากซอยไปที่บ้านซึ่งห่างออกไปประมาณ 200 เมตร ...
ระหว่างทางค่อนข้างมืดและผมเดินได้มาได้ซักพัก ....
ตอนนี้ผมกำลังทิ้งนำหนักเท้าลงที่พื้น แต่.... ผมรู้สึกได้ว่าเหมือนมีอะไรแข็งๆอยู่ใต้เท้าผม...
ผมคิดว่ามันอาจจะเป็นหินจึงได้เหยียบมันลงไปโดยไม่ใส่ใจ ....
กรวบบบ ....
.
.
.
หือ .. ?!!!!!
ผมรู้สึกตกใจมาก ผมเหยียบอะไรลงไป ผมทำอะไรลงไป
ผมคว้ามือถือมา จากนั้นก็เปิดแอพไฟฉายส่องแสงแฟลชไปที่พื้น ....
สิ่งที่ผมเห็นคือ หอยทากที่ขนาดตัวเล็กกว่ามือผู้หญิง(ประมาณครึ่งนึง) มีกระดองสีน้ำตาลเข้ม
มันมีสภาพที่น่าสลดใจ ผมไม่รู้จะทำอะไรต่อ ผมจะทำอย่างไรดี .. ผมไม่รู้ ...
แต่ตอนนี้ผมและร่างกายผม ... นำศพของหอยทากไปทางไว้ที่ใต้ต้นไม้ข้างทาง
ผมนำใบไม้ทางวางเป็นพื้นให้หอยทากนอน และนำใบไม้อีกใบวางประกบใว้ด้านบน ....
วันถัดมาผมไปวัดใกล้บ้าน ผมทำบุญและกรวดน้ำให้หอยทากตัวนั้น ....
เป็นเพราะฉันเอง ที่ทำให้นายต้องตายกระทันหันแบบนี้ ขอให้หลับฝันดีนะ ... ชาติหน้าขอให้ได้เกิดเป็นมนุษย์นะ แล้วถ้าเราได้เจอกันอีก ...
มาเป็นเพื่อนกันนะ ...
______________________________________
จขกท. say
รู้สึกผิดครับ ชีวิตนี้ที่ผมเคยเดินเหยียบแล้วตายก็มีแค่มดเท่านั้นเอง
พอลองนึกๆดูแล้วมันน่าสงสาร และก็โกรธตัวเอง ทำไมไม่เอะใจเลยซักนิด ...
ซิมส์ตัวนี้ส่วนหนึ่งผมจำลองร่างน้องหอยทากครับ
ขอให้ชาติหน้าได้เป็นคน ขอให้นายได้เกิดมาหน้าตาดี เพรียบพร้อมในทุกอย่าง
และมีแต่ความสุขนะ
ขอโทษนะ ในสิ่งที่ฉันทำลงไป ....
กระทู้อาจจะออกเชิงเศร้าและปัญญาอ่อน(ที่คิดเล็กคิดน้อย)ขอโทษด้วยนะครับ
และปกติผมเป็นพวกคิดเล็กคิดน้อยและขี้สงสาร สำหรับบางคนอาจจะเป็นเรื่องขำๆ แต่ไม่เป็นไรครับ ^^