โรงเรียนมันก็ให้ความหายหลายๆอย่างนะครับ บางคนเรียกว่า ที่สำหรับเรียนรู้ บางคนเรียกว่า บ้านหลังที่ 2
สำหรับผมโรงเรียนก็คือ ที่ๆได้เจอกับเพื่อนพ้อง ประมาณนั้นละมั้ง ตอนเด็กผมไม่ค่อยชอบโรงเรียนเท่าไหร่
ตอนนั้นผมยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรหรอก พอมา ม.ต้น ผมว่าการไปโรงเรียนมันทำให้มีชีวิตชีวา ตอนม.1
เริ่มมีเพื่อนเยอะละ ไปโรงเรียนไม่เบื่อแล้ว ม.2 เริ่มไปแอบชอบคนนึง พอได้ไปโรงเรียน ก็เหมือนไปเจอหน้าเธอ
แต่ก็ไม่ค่อยได้เจอกันนัก เธอร่างกายอ่อนแอ พอม.3เธอก็เสียพ่อไปอีก ม.3 ผมเริ่มเป็นพวกชอบโดดเรียน
ไปโรงเรียน เจอกับเพื่อน เจอคนที่แอบชอบ เจอ ครู อาจารย์ กิจกรรมมากมาย นายบอกว่านายเบื่อ
เชื่อดิ พอจบไปจะนึกถึง โรงเรียนเก่าแน่ ผมตอนเรียนม.3 มักจะพูดว่าเมื่อไหร่จะจบสักทีวะ พอถึงวันจบ
นี่ใจหายเลย แต่ผมก็ยังไปเที่ยวโรงเรียนเก่าได้ ไปพบกับเพื่อนเก่า ครู อาจารย์ประมาณนั้นละ
อีกอย่าง พ่อแม่เราอยากให้เรามาเรียนเพื่อหาความรู้นะครับ อย่าเบื่อไปเลย ปรับตัวไปเดี้ยวก็จะชินเอง
สำหรับผมชีวิตในรั้วโรงเรียนนี่เป็นอะไรที่สนุกมาก โดดเรียนด้วยกัน เรียนด้วยกัน หนีครูด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน
กินข้าวด้วยกัน ประมาณนี้ละ โทษทีฮะพล่ามยาวไปหน่อย