หากพูดถึงดอกไม้ที่คนส่วนใหญ่นิยมให้กันในเทศกาลแห่งความรัก ต้องนึกถึง "ดอกกุหลาบสีแดง" เป็นแน่
แต่พวกคุณเชื่อหรือไม่ว่าแท้ที่จริงแล้ว ดอกกุหลาบสีแดงสดที่เราเห็นกันในทุกวันนี้ แต่ก่อนนั้นเดิมทีมันเป็น
“ สีขาวอันบริสุทธิ์ ”
เรื่องราวที่พวกคุณจะได้เห็นหลังจากนี้นั้น เป็นเรื่องราวของหญิงสาวที่มีนามว่า “Rosalyn White”
เธอเป็นหญิงสาวบริสุทธิ์ทั้งกายและใจ เปรียบดั่งสีขาวที่ไม่มีสีสันใดๆมาแต่งแต้มให้กับชีวิตของเธอ
แน่นอนว่าเธอนั้นยังไม่เคยได้สัมผัสความรักกับชายหนุ่มคนใดเลย เพราะเธอไม่เคยเปิดใจให้กับใคร
ชีวิตหลังจากที่สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปทั้งสองคนแล้วนั้น มันช่างดูโหดร้ายเหลือเกินสำหรับเธอ
แต่แล้ว วันหนึ่งเหตุการณ์ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เมื่อมีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินผ่านเข้ามาในชีวิตของเธอ
เรื่องราวของเธอจะเป็นยังไงนั้น? เชิญรับชมกันได้เลย
ไม่ว่าวันเวลาจะล่วงเลยผ่านไปนานสักเพียงใด ฉันก็ยังรอคุณอยู่ตรงนี้
ไม่ว่าดอกไม้ที่ฉันปลูกเอาไว้ จะเหี่ยวเฉาตายไปแล้วเพียงใดก็ตามแต่
ฉันยังรอคุณอยู่ที่ตรงนี้เสมอนะคะ ... วันนี้ก็ไม่มาอย่างนั้นหรอ?
คุณเป็นผู้ชายคนแรกที่หลงเสน่ห์ของ ดอกกุหลาบสีขาว เหมือนกับฉัน
คุณเป็นผู้ชายคนแรกที่เข้าใจฉันทุกอย่าง และคอยปลอบโยนฉันเสมอ
และคุณยังเป็นเพียงคนเดียวที่บอกว่า รักฉัน นอกจากคุณพ่อกับคุณแม่
แต่ว่าในตอนนี้ ... คุณอยู่ที่ไหนกันคะ? คุณลืมฉันรึเปล่า? คุณออสติน?
นั่นใช่ ... คุณหรือเปล่าคะ?
เป็นเรื่องจริงอย่างนั้นสินะคะ? การ์ดเชิญให้ไปงานแต่งงานบนโต๊ะนั่น
คืองานแต่งงานของคุณ ... กับผู้หญิงคนอื่น คุณจะแต่งงานกันคนอื่น
ที่ไม่ใช่ฉัน อย่างในคำที่เคยสัญญาเอาไว้ อย่างนั้นสินะคะ?
คุณออสติน
ฉันไม่เคยนึกเลยว่า คุณก็จะเป็นเหมือนกับคนอื่นๆ ที่แค่แกล้งฉันไปวันๆ
ฉันไม่เคยนึกเลยว่า คุณจะทำร้ายหัวใจของฉันได้อย่างโหดร้ายแบบนี้...
คุณมันก็ไม่ต่างกับคนอื่นๆในเมืองนี้เลย!
ฉันไม่น่าไว้ใจคุณเลย ไม่น่าไปเหลือเชื่อคารมณ์ของคุณเลย ไม่น่าเลย
ฉันทำอะไรอะไรลงไป พ่อคะ แม่คะ ในตอนนี้ หนูควรจะทำยังไงดีล่ะคะ?
.
.
.
.
และแล้วทุกอย่างก็เป็นเรื่องจริง ... ฉันไม่น่าให้ความไว้ใจกับคุณไปเลย
ฉันไม่น่าไว้ใจคนโหดเหี้ยมอย่างคุณเลย ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าฉันเป็นเพียง
แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ไม่เหลือใครอีกแล้ว ที่ฉันจะสามารถให้ความไว้ใจได้
แต่คุณก็ยัง ... ทำร้ายฉัน ฉันนี่มันโง่จริงๆ!
ฉันมันโง่ ฉันมันโง่!! ฉันมันโง่เองที่หลงเชื่อใจ และไว้ใจคนอย่างคุณไป
ออสติน รักจอมปลอมของคุณที่ให้กับฉัน ฉันก็หลงเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง
ฉันไม่น่าเปิดใจรับคุณเข้ามาในชีวิตของฉันเลย ... ไม่น่าเลย ไม่น่าเลย...
ขอโทษนะ ... เจ้าดอกกุหลาบสีขาว ทั้งๆที่ตัวฉันดูแลเธออย่างดีมาตลอด
แต่ในวันนี้ ตัวฉันเองที่เป็นฝ่ายทำให้เธอต้องแปดเปื้อน สิ่งสกปรก อย่างนี้
ขอโทษนะ ... คุณพ่อคะ คุณแม่คะ หนูควรจะทำอย่างไรต่อไปดีล่ะคะ? ...
ขอโทษนะ เจ้าดอกกุหลาบสีขาวอันบริสุทธิ์ ... ที่ฉันทำให้เธอต้องมาบอบช้ำ
กับเรื่องเลวร้ายพรรค์นี้ ... ขอโทษนะ ... ขอโทษนะ ขอโทษนะ ขอโทษนะ!!
ทำไมคะ ทำไม!! ทำไมกันคะพระผู้เป็นเจ้า ทำไมคุณไม่เคยเห็นใจฉันเลย
ทำไมล่ะคะ!! ทำไมกัน ... ทำไมตัวฉันต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายอย่างนี้ด้วย!
ทำไมคะ!!
หยดน้ำตาสีเลือด ใช่แล้ว เพราะหัวใจอันบริสุทธิ์ของเธอได้สลายหายไปไม่เหลืออะไรอีกต่อไปแล้ว
หัวใจของเธอได้สลายลงไปตั้งแต่แรกที่ได้เห็น ผู้ชายคนนั้นกับหญิงสาวคนอื่นซึ่งเป็นคู่หมั้นของเขา
ตั้งแต่วันที่เธอได้เห็นภาพนั้น เธอก็เอาแต่ร้องห่มร้องไห้คร่ำครวญมาตลอด จนถึงในตอนนี้ ในเวลานี้
ร่างกายของเธอก็ทนแบกรับความรู้สึกอันเลวร้ายพวกนั้นไม่ไหวอีกต่อไป เธอร้องไห้จนน้ำตาเหือดแห้ง
เหลือแต่หยดน้ำสีแดงฉานที่ไหลรินออกมาจากดวงตาของเธอ และแล้วเธอก็หมดลมหายใจสุดท้าย...
ดอกกุหลาบสีขาวอันบริสุทธิ์ กลับต้องมาแปดเปื้อน หยดน้ำตาสีแดงฉาน ในตอนสุดท้าย
-END-
:: พูดคุย ::
ถั่วเน่าน้อย59 - เอาล่ะ ขอขอบคุณทุกคนที่ยอมอ่านจนมาถึงตรงนี้ด้วยนะครับ ก็จริงๆแล้ว
-Rosalyn White- นั้นเป็นโปรเจกต์ที่เราอยากทำเอามากๆเนื่องจากมองดอกกุหลาบเล่นๆไป
แล้วดันปิ๊งไอเดียดั่งที่ทุกคนได้อ่านๆมากันแล้วนะครับ ก็ส่วนตัวแล้วในเนื้อเรื่องนี้มันยาวมากก
แต่เกรงใจน้องแบงค์เขา เพราะงานน้องแบงค์ก็สายโหดอย่างที่เราๆได้เคยชมกันไปนั่นล่ะครับ
ซึ่งจะทำสตอรี่ในส่วนนี้ให้จบ มีหวังได้ตั้งเป็นทู้ละครกันพอดีเลยล่ะ เนื้อเรื่องมันซับซ้อนมากๆ
แต่ขอสื่อออกมาเพียงเท่านี้พอนะครับ ยังไงก็ขอบคุณที่รับชมนะครับ
bank42n - ตรงๆนะ ... เหนื่อย .. แต่คุ้มมาก ที่ตัดสินใจทำงานนี้
ร่วมกับพี่นัทคือ พี่เขาคิดอะไรดีๆออกมาได้สุดยอดมาก งานนี้ทั้งสตอรี่ทั้งแนวคิดพี่เขาคิดเองหมด
ผมทำในส่วนของภาพตามที่พี่เขาได้ให้สตอรี่บอร์ดมา แต่รู้สึกผิดเหมือนกันนะที่บางอย่างซึ่งเขียน
เอาไว้ในบทแล้ว แต่เราทำไม่ได้หรือไม่ได้ทำ ขอบคุณมากๆครับที่รับชม และขอบคุณพี่นัทสำหรับ
สตอรี่ในกระทู้นี้ด้วยนะครับ ^^