กติกา

- ซิมส์เพศชายเท่านั้น จะ Sims 1/2/3/4 ได้หมด

- เป็นซิมที่สร้างเอง โคลนซิมมาไม่นับว่าสร้างเองค่ะ

- อนุญาตให้ตัดต่อได้เต็มที่ แต่ห้ามตัดต่อหน้าซิมส์หรืออวัยวะซิมไปใส่ในภาพคนจริงหรือภาพ 3D 2D

- ไม่อนุญาตให้ปรับเปลี่ยนหรือใช้ซิมส์ตัวใหม่ตลอดการแข่งขัน

-

ชื่อ : อลัน (อีริค)


เผ่า : มนุษย์


♟


ท่ามกลางห้องมืดสลัว ชายวัยสามสิบกำลังนั่งเขียนอะไรสักอย่างอยู่ที่มุมห้อง ดูเหมือนจะเป็นใบสมัคร

เขานั่งนิ่งอยู่พักหนึ่ง ก่อนจรดปลายปากกาลงบนกระดาษ แต่ก็ชะงักไปแล้วถอนหายใจ

"ไม่ได้เขียนใบสมัครนานจนไม่รู้แล้วว่ามันเขียนยังไงแฮะ"

ตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมาเขามีงานทำตลอด ๆ พวกงานรักษาคนไข้ทั้งหลาย ก็หมอนั่นแหละ

ใครจะไปนึกว่าต้องลาออกแล้วมานั่งเขียนสมัครงานยังกะเด็กจบใหม่แบบนี้

เขียนไปได้อีกพักหนึ่งเขาก็ขยี้ตา "อา...เหมือนจะแย่ลงเรื่อย ๆ แฮะ" ใช่แล้ว เขาต้องออกจากงานเพราะปัญหาสุขภาพเรื้อรัง

"นี่อลัน ฉันจะออกมาทำอาหารเย็นแล้วนะ หยุดเขียนได้แล้ว" เสียงชายอีกคนดังขึ้นข้าง ๆ เขา

"เดี๋ยวนึงน่า ฉันเขียนใบสมัครอยู่ไม่เห็นรึไง" อลันออกปัด

"แต่อีริคหิวแล้วนี่ พอก่อนเถอะ ใบสมัครไม่หนีนายไปไหนหรอกน่า แต่ถ้านายไม่กิน ฉันจะหายไปนะ"

คนฟังแสยะยิ้ม "หายไปได้ก็ดีสิเจ้าบ้า ฉันรำคาญแกจะแย่ จะไปไหนก็ไปไป ฉันไม่กิน" เขาบอกปัดไป

ห้องกลับสู่ความเงียบ เขาชะงัก วางปากกาลงแล้วมองไปรอบ ๆ

"อีริค?" ไม่มีเสียงตอบรับ

"สงสัยจะไปแล้วจริง ๆ" เขาลุกขี้นบิดขี้เกียจ หมายจะเดินออกห้อง แต่หางตากลับสะดุดกับอะไรบางอย่าง

ภาพวาดใส่กรอบบนผนังดูแปลกไปจากทุกที มันโดนสลับที่ แน่นอนว่าสะกิดต่อมโมโหของคนเจ้าระเบียบได้เป็นอย่างดี

"อีริค! บอกแล้วไงว่าห้ามแตะรูปของ..." มือหนายกรูปออก กลิ่นไม่พึงประสงค์ลอยเตะจมูก มันเป็นกลิ่นเนื้อเน่า ขยะแขยงจนเขาอยากอ้วก

ภาพตรงหน้าคือช่องสี่เหลี่ยมขนาดพอดีกรอบรูป กลิ่นออกมาจากช่องนี้ ทันใดนั้นมีเลือดไหลออกมาไม่ขาดสาย

"อุ๊บ อีริค! นายทำอะไรลงไป แหวะ" เขาตะคอกใส่ผนัง ก่อนจะอาเจียนออกมาด้วยความคลื่นไส้

"ก็ฉันไม่ได้กินอะไรมาหลายวันแล้วนี่นา" เสียงอีริคตอบกลับมาด้วยความร่าเริง

"แต่นายทำแบบนี้ไม่ได้นะ"

"ได้สิ ถ้านายไม่ทำ ฉันก็ทำ"

อลันรู้สึกวิ้ง ๆ ที่ศีรษะ เขากำลังหมดสติ

"อย่านะ นายต้อง...ไม่...ทำ"

"เถอะน่าอลัน นายไปพักผ่อนนะ ฉันจัดการตรงนี้เอง ฉันสัญญา"

เสียงนั้นหายไปแล้ว อาการปวดหัวก็ด้วย เขายืนขึ้นเต็มความสูง สีหน้าสะอิดสะเอียนเมื่อครู่หายไปแล้ว

"ไม่เห็นจะน่าเกลียดตรงไหนเลยอลัน" เขาพูด "นี่ฉันลืมบอกไปรึเปล่านะว่าข้างในนั่นคือเพื่อนร่วมงานเขาน่ะ"

ชายหนุ่มจัดการควักของที่อยู่ข้างในออกมาใส่ถุงดำอย่างอารมณ์ดี


ท่ามกลางห้องมืดสลัว มีกระดาษพร้อมข้อความที่ดูยังเขียนไม่เสร็จดีอยู่วางที่โต๊ะมุมห้อง ดูเหมือนจะเป็นใบสมัคร

ข้าง ๆ กันเป็นใบรับรองแพทย์ มีวันที่นัดตรวจและข้อความสั้น ๆ ระบุในช่องว่า 'อาการหลายบุคลิก'

Marcello Brando

♜

ปีศาจ : Aka Manah


Marccello brando เป็นเด็กชายที่เกิดจากปีศาจกับสาวโสเภณีนางนึง เขาเกิดและเติบโตขึ้นมาภายใต้การเลี้ยงดูของแม่ที่มองเขาเป็นทาสใช้แรงงานและสินค้าตอบสนองกามตัณหามากกว่าจะเป็นลูกชายของตนเอง



'อุตส่ายอมให้แกเกิดมา ถ้าแกเกิดมาเป็นผู้หญิงคงจะรีดไถเงินจากพวกลูกค้าแก่ๆนั่นได้มากกว่านี้แท้ๆ!! ฉันลำบากเพราะแก!!!'
คำพูดของแม่ยังฝังอยู่ในใจเขาเสมอ



ด้วยการใช้ชีวิตที่น่าอดสูและสภาพแวดล้อมที่ยากลำบากตั้งแต่เกิด ทำให้เด็กชายเข้าใจได้โดยแท้ว่าสิ่งสำคัญที่สุดในการเอาชีวิตให้รอดก็คือ
'เงิน'
และคงเป็นโชคดีของมาเชลโล่ที่แม่ของเขาเป็นมนุษย์สาวผมแดง ตาเทา ที่หาได้ยากในยุคนั้น



marcello brando วัย8ขวบ
ได้ลงมือสังหารผู้เป็นแม่ก่อนนำส่วนหัวละดวงตาแยกขายในตลาดมืด
เงินจากการขายครั้งนี้เป็นจุดเริ่มต้นให้เขาก้าวสู่ธุรกิจการค้าอวัยวะ เขาใช้เวลา 12 ปีในการก้าวขึ้นมาอยู่จุดสูงสุดของธุรกิจมืด สำหรับเขาในตอนนี้เงินไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด เพราะไม่ว่าจะเงิน อำนาจ ค่าทาสบริวาร การเป็นที่ยำเกรงและได้รับการยอมรับ เขาได้มันมาจนหมดทุกอย่างแล้ว
ตอนนี้ชีวิตของเขามัน..
'น่าเบื่อชะมัด'

.
.
.
.
.

ผม Marcello เป็นนักธุรกิจ (ยิ้ม)
ไม่ว่าจะมนุษย์ ปีศาจ หรือเทพเทวดา ก็ล้วนแต่มีความต้องการอยากได้อยากมีในสิ่งที่ตัวเองไม่มีกันทั้งนั้น
ธุรกิจของผมคือการขายอวัยวะต่างๆให้กับคนที่มีจ่าย ไม่ว่าจะหายากแค่ไหนคุณก็สามารถครอบครอง
มันได้ ถ้าเงินถึงน่ะนะ ฮึ แต่ปัญหาตอนนี้คงอยู่ที่ไอความต้องการไม่มีที่สิ้นสุดของเหล่าลูกค้านี่แหละ สินค้าบางอย่าง
ไม่สามารถเสกขึ้นมาเพื่อตอบสนองพวกนั้นได้ทันที แต่ว่า.. ALCHEMY เมืองที่มีแต่'สินค้า'ที่ผมต้องการ


ผมอยากได้มัน


แค่คิดว่าจะได้ปกครองเมืองที่มีหลายสายพันธุ์มาอยู่รวมกัน และได้ครอบครองร่างกาย ดวงตา ปีก เล็บ ฟัน ทุกๆ

อย่างในร่างกาย และเปลี่ยนเมืองนี้ให้กลายเป็นโรงงานผลิตอวัยวะที่ใหญ่ที่สุด ให้ผมได้ครอบครองกิเลสของทั้งโลก

อ่า.. แค่คิดก็มีอารมณ์จะแย่อยู่แล้ว ..!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------