ID : GraveBlack

NAME : Emily

ไพ่ใบที่ : 3

โจทย์ : ฉันต้องช่วยเด็กๆเหล่านี้ให้ได้

บรรยาย : ในเวลาที่พระอาทิตย์ใกล้ลับฟ้า ฉันและเด็กๆอีก 3 คนมาพักที่บ้านพักหลังหนึ่งโดยมีหญิงชราเป็นเจ้าของบ้าน

พวกเราตัดสินใจนอนที่นี่เพื่อวันรุ่งขึ้นพวกเราจะออกเดินทางไปโบสถ์ หญิงชราให้พวกเรานอนพักที่นี่โดยไม่เรียกค่าตอบแทนใดๆ

แต่ให้พวกเราดูแลตุ๊กตาให้ในเวลาที่หญิงชราไม่อยู่ ช่วงกลางดึกฉันได้ยินเสียงกรีดร้องดังมาจากข้างล่าง

ฉันวิ่งลงไปดูและพบเด็กๆนอนจมกองเลือดอยู่ในห้องครัว ฉันสังเกตเห็นเด็กคนหนึ่งยืนอยู่ในห้องรับแขกซึ่งนั้นก็คือลินดา

ฉันวิ่งไปหาลินดาและพบว่ามีตุ๊กตาที่หญิงชราให้พวกเราดูแลนั่งอยู่บนโซฟา ลินดายืนมองตุ๊กตาตัวสั่น

มันทำให้ฉันรู้ว่าตุ๊กตาตัวนี้ไม่ใช่ตุ๊กตาธรรมดา ทำให้คืนนั้นกลายเป็นคืนแห่งการเอาตัวรอดจากตุ๊กตาซาตาน

ฉันพาลินดาวิ่งออกมานอกบ้านแต่เมื่อพวกเราวิ่งออกไปจากบ้าน พวกเราก็กลับมาที่ห้องรับแขกเหมือนเดิม

ตัวของฉันลอยขึ้นเหนือพื้นและลอยไปกระแทกกับผนังอย่างแรง ฉันมองไปหาลินดาแต่ลินดาหายไปพร้อมกับตุ๊กตาซาตาน

ฉันลุกขึ้นตามหาลินดาไปทั่วบ้านแต่ก็ไม่พบจนกระทั่งฉันเห็นรอยเลือดลากยาวออกไปนอกบ้าน ฉันจึงหยิบตะเกียงไฟและพยายามวิ่งออกไป

แต่ก็กลับมาที่เดิมและฉันก็เห็นหนทางเดียวของฉันก็คือการสวดคัมภีร์ไบเบิลขับไล่สิ่งชั่วร้ายหลังจากสวดเสร็จฉันก็ออกมาจากบ้านหลังนั้นได้

ฉันออกตามหาลินดาและพบลินดานอนสลบอยู่กลางป่า ฉันวิ่งเข้าไปอุ้มลินดาแต่เมื่อฉันอุ้มลินดาขึ้นมาลินดากลับกลายร่างเป็นตุ๊กตาซาตาน

ฉันโยนตุ๊กตาลงพื้นทันที "ถึงเวลาจบเรื่องพวกนี้แล้ว ยกโทษให้ฉันด้วย" ฉันหยิบตะเกียงไฟโยนใส่ตุ๊กตาและสวดบทสวดขับไล่สิ่งชั่วร้าย

ระหว่างที่ฉันสวบทสวดอยู่นั้นได้มีควันสีดำคล้ายกับหน้าของตุ๊กตาพุ่งขึ้นไปบนฟ้าและก็หายไปจากนั้นพระอาทิตย์ก็ค่อยๆลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า

ฉันวิ่งกลับไปที่บ้านแต่ไม่พบบ้านสักหลังมีเพียงพื้นที่ว่างและศพของเด็กๆและลินดาที่นอนสลบอยู่

ID : aivyailada

Name : Bell

ไพ่ใบที่ : 1

โจทย์ที่ได้รับ : เจนิซ เด็กกำพร้าผู้มีขาพิการ "ผู้ถูกล่ามักเจ็บปวดเสมอ"

บรรยายประกอบภาพ : (ยาวหน่อยนะคะ มาเป็นเรื่องเป็นราว5555)




- The Beginning of Nightmare -



"...ตามหาฉันสิ..."

ณ ขณะที่ทุกคนหลับใหล เด็กสาวร่างบางสะดุ้งตื่นในตอนเที่ยงคืน เธอฝันเห็นร่างเล็กๆคล้ายตุ๊กตากำลังยืนมองและพูดกับเธอ บางทีนี่อาจจะเป็นเรื่องธรรมดา

สำหรับเด็กที่ย้ายมาอยู่ในบ้านสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าหลังใหม่ เกิดอาการไม่คุ้นชินกับสถานที่จึงนอนไม่หลับ



"...ตามหาฉันสิ...เจนิซ..."



คราวนี้เด็กสาวได้ยินอย่างแจ่มชัด เสียงนั่นห่างออกไปไม่ไกลนัก เสียงนั่น...รู้ชื่อเธอ และกำลังรอเธออยู่

เจนิซลุกจากเตียงอย่างทุลักทุเล เพราะขาซ้ายเธอไม่สมประกอบดีนัก เธอคว้าไม้ช่วยพยุงคู่ใจและตะเกียง เดินออกตามหาต้นเสียงนั้น



เจนิซพบว่าต้นตอของเสียงมาจากห้องที่อยู่สุดทางเดิน เธอจึงเดินเข้าไปแล้วพบว่าเป็นห้องนอนที่เหมือนถูกปิดมายาวนาน

มีของเล่นและเครื่องใช้เก่าๆอยู่เต็มห้อง เจนิซกวาดสายตาไปทั่วห้องจนพบกับตุ๊กตาตัวหนึ่งที่คล้ายกับในฝันของเธอตั้งอยู่ที่พื้นข้างเตียง



มีบางสิ่งดลใจให้เจนิซเดินเข้าไปหาเจ้าตุ๊กตา เธอเลือกที่จะนั่งลงกับพื้นต่อหน้าตุ๊กตาแทนที่จะนั่งบนเตียง แม้มันจะไม่อำนวยความสะดวกต่อขาเธอก็ตาม

เธอวางไม้พยุงและตะเกียงไว้ข้างกาย เริ่มจ้องมองไปที่ตุ๊กตาอย่างเอ็นดู



ตุ๊กตาเด็กหญิงผมสีทองใส่ชุดกระโปรงสีนวล แววตาส่องประกายให้ความรู้สึกเหมือนกับมนุษย์จริงๆ เจนิซจ้องมองอย่างไม่ละสายตา เธออยากได้เจ้าตุ๊กตาตัวนี้

เป็นเพื่อนนอนกับเธอเสียเหลือเกิน



"...ลูบหัวฉันสิ...เจนิซ...ลูบฉัน..."



มีเสียงลอยเข้ามาในหัวของเจนิซ เธอรู้ว่านี่ต้องเป็นเสียงจากตุ๊กตาที่พยายามสื่อสารกับเธอเป็นแน่ เธอเริ่มกลัว รวมถึงความอยากรู้อยากเห็นด้วยเช่นกัน

เธอจึงยื่นมือไปลูบที่หัวเจ้าตุ๊กตาอย่างกังวล















ทันใดนั้นตุ๊กตาที่เคยดูน่ารัก กลับกลายเป็นน่ากลัว ดวงตาสีแดงก่ำจ้องมองที่เจนิซอย่างเลือดเย็น



"...เป็นเพื่อนกับฉันนะ...เจนิซ..."



เจนิซตกใจถึงขีดสุดจนร้องลั่น เธอพยายามจะคว้าไม้ช่วยพยุงแต่ไม้นั่นช่างอยู่ใกล้กับเจ้าตุ๊กตาเหลือเกิน เธอจึงคว้าตะเกียงแล้วรีบลุก

เดินกระท่อนกระแท่นไปที่ประตู



"เปิดๆๆๆ เปิดสิ!!"



เจนิซทั้งบิดลูกกลอน เคาะ ทุบ ดึง ดัน ประตูเจ้ากรรมก็ไม่เปิดให้ เธอรีบหันกลับไปดูข้างหลังว่าเจ้าตุ๊กตาน่ากลัวตัวนั้นเข้าใกล้เธอมากแค่ไหน

แต่ตุ๊กตานั่นหายไปเสียแล้ว...



เจนิซกวาดสายตามองไปรอบห้องอย่างหวาดระแวง ยกตะเกียงขึ้นระดับสายตาเพื่อส่องแสงสว่าง แต่ก็ยังไม่พบเจ้าตุ๊กตานั่น






...แล้วเจ้าตุ๊กตาอยู่ที่ไหนล่ะ...














"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!"






...และนี่ก็คือจุดเริ่มต้นของฝันร้ายที่ไม่อาจลืม...

ID : Pao
Name : Maya

ไพ่ใบที่ : 2

โจทย์ที่ได้รับ : ฉันกลัวแต่ฉันจะขี้ขลาดไม่ได้!





บรรยายประกอบภาพ : เจนิชเป็นเพื่อนสนิทลินดาวันหนึ่งเจนิชมีท่าทีแปลกๆหลังจากที่เรา 2 คน
เข้าไปพบตุ๊กตาในห้องๆหนึ่งที่ทางบ้านรับเลี้ยงสั่งห้ามไม่ให้เข้าไป หลังจากนั้นลินดาก็รู้สึกว่า
เจนิชไม่เป็นคนเดิมอย่างที่เขารู้จักอีกต่อไป พร้อมกับมีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา
ลินดารู้สึกว่าอาจเป็นเพราะตุ๊กตานั่นแน่ๆ ลินดาจึงหาวิธีทางที่จะเอาตุ๊กตานั้นไปทำลายทิ้งซะ!!
พอได้โอกาสในช่วยที่เจนิชกำลังนอนหลับก็ได้แอบขโมยตุ๊กตานั้นเอามาทำลาย
ลินดาคิดได้ว่าหน้าบ้านของบ้านรับเลี้ยงเด็ก มีบ่อน้ำที่ห่างออกจากบ้านไปไม่ไกลนัก
ลินดา : เอาหละเราจะเอาตุ๊กตาตัวนี้ไปทิ้งที่นั้น
จากนั้นลินดาก็ได้หยิบตะเกียง เดินออกจากบ้านมุ่งหน้าไปที่บ่อน้ำน้ั่น!!



ลินดา : เอาหละต่อจากนี้ไปจะได้ไม่มีเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้นอีก!!
*คิดไม่ออกเอาตามโปสเตอร์เลยละกัน!!

ID : sttbtb97
Name : Esther

ไพ่ใบที่ : 4

โจทย์ที่ได้รับ : "ออกหา ตามหาวิญญาน"







บรรยาย:

เนื่องมาจากเหตุการณ์ที่พ่อแม่ของหญิงสาวทำใจไม่ได้ที่จะต้องเสียลูกสาวสุดที่รักของตนไป จึงได้อัญเชิญวิญญานให้มาสถิตในร่างของตุ๊กตานี้

เหตุการณ์ก็ดำเนินไปอย่างไม่ค่อยดีนัก เพราะสิ่งที่เข้ามาในร่างของตุ๊กตานั้นกลับไม่ใช่อย่างที่พวกเขาต้องการ แต่กลับเป็นซาตาน!

จึงได้มีพิธสะกดวิญญานของซาตานไว้ไม่ให้ออกมารบกวน


อย่างไรก็ตาม หลังจากที่บ้านของทั้งคู่เปิดเป็นสถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้า ด้วยความที่เด็กนั้นคือผู้ไม่รู้ อย่างเจนิซ

เธอได้นำตุ๊กตาที่ชื่อว่าแอนนาเบลล์มาเล่นอย่างไร้เดียงสา เหมือนเป็นต่อมสะกิดให้ซาตานได้ตื่นจากการหลับใหล...

ในคืนหนึ่งที่ทุกคนในบ้านกำลังตกสู่ห้วงนิทรา ซาตานในร่างของตุ๊กตาได้เดินโฉบไปมาบริเวณหน้าห้องนอนของเจนิซ

เจนิซที่ดูเหมือนยังหลับไม่ค่อยสนิทรู้สึกแปลกๆจึงลืมตาตื่นขึ้นมาดูว่าสิ่งใดกำลังกวนใจเธอ

เธอเห็นเงาผ่านหน้าห้องไป และด้วยความสงสัยเธอจึงลุกจากเตียงและเดินตามเงานั้นที่กำลังเดินไปยังห้องนั่งเล่น

เงาดำทะมึนค่อยๆเอี้ยวตัวหันมามองที่เธอ แสงที่ส่องรำไรผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง เผยให้เห็นใบหน้าสยดสยองของสิ่งที่เธอรู้จักดี นั้นคือตุ๊กตาแอนนาเบลล์...

เจนิซที่ขาของเธอนั้นพิการตกใจจนเผลอปล่อยไม้ค้ำยันลงพื้น ทำให้เธอไม่สามารถพยุงตัวเองให้ยืนต่อได้อีกต่อไป เธอล้มลงก้นจ้ำกับพื้นอย่างรุนแรง

ภาพที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าเธอเผยให้เห็นถึงซาตานที่เหมือนว่ากำลังแสยะยิ้มและรู้สึกสะใจ เจนิซมิอาจทนกับภาพตรงหน้าได้ จึงถอยหลังกรูไปอย่างรวดเร็ว

แต่คงยังไม่เร็วพอกับสิ่งแปลกปะหลาดตรงหน้า

เสียงกรีดร้องอย่างขวัญเสียดังไปทั่วบ้านทำให้ทุกคนในบ้านต้องตื่นขึ้นมา เมื่อทุกคนพบว่ามีเพียงเจนิซเท่านั้นที่ไม่ได้อยู่บนเตียงนอนในขณะนี้ จึงเดินออกตามหา

แต่หายังไงหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ หลงเหลือไว้้เพียงแต่ไม้ค้ำยันของเจนิซที่ตกอยู่ในห้องนั่งเล่น




.
มิมีใครอาจทราบกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเจนิซ หลงเหลือไว้เพียงแต่ความหวาดหวั่นในใจของแต่ละคน
และไม่มีใครรู้ถึงอนาคตสุดอันตรายที่จะเกิดขึ้นกับพวกเธอในคืนนี้!

มีผู้เข้าแข่งขันท่านนึง ส่งผลงานมาเป็นคนแรกเลยค่ะ
แต่ ส่งผิดที่ท่านผู้เข้าแข่งขัน ส่งมาทาง pm ซึ่งคือ คุณ Nisa Fern Sinsawasd
กรรมการได้ส่ง pm แจ้งเตือนไปตั้งแต่วันที่ 23 ส.ค. 2560 เวลา 21.14 น.
ยังคงไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ทางกรรมการจึงได้ส่งข้อความแจ้งเตือนไปอีกครั้ง หน้าเพจ ในวันที่ 26 ส.ค. 60
และพบอีกอย่างคือผู้ประกวดไม่ได้เข้าเว็บตั้งแต่วันที่ 24 ส.ค. 60



แต่ด้วยความเสียดายผลงานของผู้เข้าแข่งขัน กรรมการจึงอนุญาติผลงานชิ้นนี้เข้าสู่ระบบการแข่งขัน
แต่จะมีการ หักลบคะแนนตามความเรียบร้อยในการส่งงานค่ะ


__________________________________________________________________________




การ์ดประจำตัว : ลินดา
ID : Nisa Fern Sinsawasd
ไพ่ที่ได้ : 2
โจทย์ที่ได้รับ : ฉันกลัว แต่ฉันจะขี้ขลาดไม่ได้
บรรยายประกอยภาพ :
ภาพแรก "เจนิส.. เธอมาทำอะไรในนี้ตอนดึกๆเนี้ย " เสียงโยกของเก้าอี้ไม้เก่าดังอย่างช้าๆ
"เจนิส อย่าเล่นแบบนี้นะฉันกลัว " เสียงโยกสงบลง

ภาพสอง ไม่ได้การแล้ว แอนนาเบลล์กำลังพาเจนิสไป ฉันต้องไปช่วยเขา แต่! ติดเจ้าผี2ตัว ที่เป็นพวกแอนนาเบลล์นี้สิ! ทำไงดี?
เราจะมากลัวไม่ได้นะลินดา เจนิสต้องการเธอ (พร้อมถือมีดในมือ) กำแน่น ในมือชุ่มไปด้วยเหงื่อ