นิยายการ์ตูนเรื่องแรกของเรา เราเพิ่งหัดทำอ่ะนะ
ดีไม่ดียังไงก็ติ ชม กันด้วยนะจ๊ะ

อ้อ!ลืมไป ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย
เราชื่อ มินจ้ะ

มาพูดถึงนิยายเรื่อง Sugar Cafe เปิดตำรับรักนายหน้าหวาน
กันบ้างดีกว่า เรื่องนี้เนื้อเรื่องอ้างอิงมาจากนิยายชื่อเรื่องนี้จริงๆ
เป็นผลงานเขียนของพี่ก้อยหรือ TheLittleFinger ของแจ่มใสนั่นเอง
ถ้าใครเคยอ่านแล้วก็น่าจะรู้ถึงความน่ารักของทุกตัวละครในเรื่องนี้เป็นอย่างดี

และเนื่องจากมินชื่นชอบนิยายเรื่องนี้มาก
ก็เลยอยากนำมาทำเป็นนิยายเวอร์ชั่นซิม 3 ขึ้นมา

ไปดูหน้าปกของจริงๆกันเลยดีกว่า

ไหนครับ

นิยายนิ
ไหนค่ะ
การ์ตูน
หรือเล่มนี้คุณแต่ง

อ่ะห่ะๆ

จะติดตาม น๊ะจ๊า

จะทำเป็นละครซิมส์ โดยเอาเนื้อเรื่องมาจากเรื่องนี้หรอ ??

สู้ๆจ้า ^^

(ตอนแรกเราก็กะจะทำซิมส์สองคู่แฝด เดย์-ไนท์ / เอวา-อีฟอยู่เลย ^^)

จะรอดูชูการ์นะจ๊ะ =,,=

ชูก้าร์อาจจะไม่หน้าหวานเหมือนอย่างในนิยายนะจ๊ะ
คือเราทำได้แค่นี้อ่ะ
แหะๆ

Sugar Cafe เปิดตำรับรักนายหน้าหวาน

แนะนำตัวละคร



Thanks: Ro ฝากรูป

Thanks: Ro ฝากรูป

หน้าตาคู่ควรเเก่กัน

บทนำ

ชาถ้วยแรกถือกำเนิดขึ้น
เพียงเพราะมีใบไม้แห้งปลิวหล่นลงไปในหม้อต้มน้ำดื่ม
สำหรับจักรพรรดิจีนผู้หนึ่ง



เอาอีกละ เปิดเรื่องมาก็เจอเสียงครวญครางของพ่อตัวเองแต่เช้า
จริงๆก็ไม่ใช่แค่เปิดเรื่องหรอก เพราะพ่อฉันบ่นว่าอยากตายสามเวลาหลังอาหารนั่นแหละ

และพ่อก็เป็นแบบนี้ทุกที เป็นทุกเช้าด้วย เป็นเรื่องปกติเลยล่ะ

หลังจากนั่งฟังพ่อคร่ำครวญสักพัก ฉันก็ได้ฤกษ์มาโรงเรียนซะที

อัพ เร็วๆ นะค่ะ

ติดตาม เจ้าคะ .

พ่อของฉันเป็นนักออกแบบภายใน ส่วนแม่ก็เป็นแม่บ้านเฉยๆ แม่มีความฝันว่าอยากเปิดร้านชาและขายเค้กอร่อยๆ ซึ่งมันก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง
สำเร็จจนได้

ตอนแรกๆกิจการก็ไปได้ดีอยู่หรอก จนกระทั่ง...เมื่อปีก่อนที่แม่เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ ร้านของเราก็เลยยอดขายตกฮวบๆ จนพ่อโซแซ้ดได้
ทุกวี่วันเพราะกลัวจะทำความฝันของแม่สลาย


Thanks: Ro ฝากรูป

Thanks: Ro ฝากรูป

Thanks: Ro ฝากรูป
.
.
.

Thanks: Ro ฝากรูป

พอเข้าไปในร้านก็ได้กลิ่นของชาหอมๆลอยมาปะทะจมูกทันที

ที่ร้านฉันมันไม่มีกลิ่นหอมๆหวานๆของชากับขนมเลยล่ะ เพราะร้านฉันมันคนโล่งจนแทบไม่ได้ชงให้มีกลิ่นน้ำชาเลย กระซิกๆ T_T

แหม ไอ้หน้าหล่อลากเช่นนี้มันก็ช่วยเรียกลูกค้าสาวๆได้ดีอยู่หรอก แต่บ้านฉันจะเอาปัญญาที่ไหนไปจ้างล่ะ ลำพังลูกค้ายังแทบไม่เข้ามาในร้าน
ให้ไปเสิร์ฟเลย -_-^

ช่างแตกต่างกันจริงๆ T_T สมควรแล้วที่เพลงขลุ่ยห้ามตั้งแต่แรกว่าอย่ามาจะดีกว่า แง

แต่แหม...พนักงานคนนี้หล่อจริงๆนะ ย้อมผมเป็นสีส้มทั้งหัวแถมยังเจาะหู ดูแหวกแนวเกินไปนิดกับชุดแนวนี้แต่ก็เข้ากันได้

พอสั่งเครื่องดื่มเรียบร้อยแล้ว พนักงานเสิร์ฟสุดเท่คนนั้นก็เดินกลับไปที่เคาน์เตอร์ แล้วรุ้งก็ได้ฤกษ์กรี๊ดกร๊าดระบายความ
ในใจแทบออกนอกหน้า