บทที่ 1 เจอครั้งแรกก็รักเลย
แพทเด็กหญิงม.ปลายอยู่กับป้าและลุงพ่อกับแม่ของแพทได้เสียไป 4 ปีแล้ววันหนึ่งเธอได้พบกับรุ่นพี่ที่อยู่โรงเรียนเดียวกันพอเธอเจอครั้งแรกก็รักเลยเพราะว่าครั้งแรกที่เห็นใจก็เต้นแรกผิดปกติได้ยินว่าเข้าเรียนเก่งที่สุดในโรงเรียนแต่ฉันคิดว่ารุ่นพี่เข้าคงไม่สนใจฉันหรอกฉันเลยกลับเข้าห้องเรียนไปพอเย็นแล้วฉันกลับบ้านเป็นคนสุดท้ายของห้องเพราะฉันเรียนไม่ค่อยเก่งแล้วก็ชอบคุยกับเพื่อนในเวลาเรียนฉันเลยทำงานช้าตอนฉันกลับบ้านฉันได้เห็นรุ่นพี่ที่ฉันแอบชอบด้วยฉันดีใจมากและแล้วฉันก็ขึ้นรถเมล์กลับบ้านแต่ว่า
(ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ)






บทที่ 2 ถ้าใกล้ชิดกว่านี้ก็คงดี
แต่ว่าฉันได้ขึ้นรถพร้อมรุ่นพี่ที่ฉันชอบฉันดีใจมากแล้วก็ได้นั่งใกล้รุ่นพี่ฉันพูดอะไรไม่ออกแต่ฉันคิดว่าถ้าได้ใกล้รุ่นพี่มากกว่านี้ก็คงดีแต่มันเป็นไปไม่ได้หรอกเพราะว่าฉันเรียนก็ไม่เก่งสวยก็ไม่สวยแถมยังเฉิ่มอีกต่างหากแต่แค่ได้ใกล้แค้นี้ฉันก็พอใจแล้วละพอถึงบ้านฉันแล้วฉันเสียใจมากเพราะว่าฉันอยากนั่งกับรุ่นพี่ตลอดไปแต่ก็ไม่มีวันเป็นจิงหรอกฉันก็ค่อยเดินออกไปเรื่อยแต่รุ่นพี่ก็เรียกฉันตอนนั้นฉันดีใจมากพอฉันเดินไปหารุ่นพี่หน้าฉันแดงมากรุ่นพี่บอกฉันว่าฉันลืมกระเป๋านักเรียนตอนนั้นฉันก็เสียใจเช่นกันแล้วรุ่นพี่ก็เรียกฉันอีกครังฉันคิดจะเหมือนตระกี้อีกแต่ว่ารุ่นพี่ถามฉันว่าทำไหมหน้าแดงละไม่สบาหรือป่าวฉันตอบไปว่า เปล่าค่ะแล้วฉันก็วิ่งหนี้ไปจากรถ
(ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ)






บทที่ 3 ก็แค่ฝันไม่เป็นจริงหรอก
แล้วฉันก็ได้วิ่งหนี้ไปจากรถพอเดินเข้าบ้านแล้วฉันก็ยังไม่หายหน้าแดงป้าเลยถามฉันว่าเป็นไข้หรือเปล่าหน้าแดงเชี่ยวเปล่าค่ะพอฉันนอนฉันก็ฝันว่ารุ่นพี่ที่ฉันชอบรุ่นพี่ขอฉันเปนแฟนฉันดีใจมากแล้วป้าฉันก็มาปลุกให้ไปโรงเรียนวันนี้ฉันไปเช้ากว่าเดิมและสดใสกว่าเดิมด้วยอฉันข้าห้องเรียนฉันรู้สึกฉันเก่งขึ้นอย่างไงก็ไม่รู้เพราะว่าวันนี้ฉันมีความสุขที่สุดแต่ฉันลืมคิดไปรุ่นพี่ยังไม่ได้ขอฉันเป็นแฟนแต่ฉันก็ยังร่าเริ่งเหมือนรุ่นพีขอฉันเป็นแฟนแต่ฉันคิดว่าฉันควรจะยอมรับความจริงเพราะว่า ก็แค่ความฝันไม่เป็นจริงหรอก พอพักเที่ยงฉันก็เดินออกจากห้องพอฉันเห็นรุ่นพี่ที่ฉันชอบเดินมาหาฉันก็หยุดเดิน แต่ ฉันรู้สึกว่ามันเหมือนบรรยากาศในความฝันที่รุ่นพี่จะขอฉัน เป็นแฟนฉันคิด ว่าเดจาวู แต่ว่า
(ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ)








บทที่ 4 ถ้าขอเป็นแฟนก็ดีสิ
รุ่นพี่แค่มาบอกว่าฉันลืมเสื้อกันหนาวไว้อีกรุ่นพี่เลยคืนเสื้อกันหนาวให้ฉันตอนที่ฉันเลยรับมาแต่ฉันรู้สึกเศร้าอย่างไงบอกไม่ถูกฉันก็เลยขอบคุณรุ่นพี่แล้วก็เดินจากไปแต่ฉันแอบไปร้องไห้หลังห้องนํ้ามีคนมาเห็นก็หัวเราะฉันฉันเลยวิ่งหนี้แต่ฉันกับวิ่งไปชนรุ่นพี่ฉันไม่เป็นอะไรแต่รุ่นพี่แผลฉันเลยพารุ่นพี่ไปห้องประถมพยาบาลฉันไม่ก้าของโทษรุ่นพี่ฉันกลัวว่ารุ่นพี่จะด่าัฉันเลยวิ่งหนี้ฉันรู้สึกผิดฉันกลัวว่ารุ่นพี่จะเกลียดฉันตลอดชีวิตตอนเย็นฉันกลับช้าเหมือนเดิมและฉันก็ได้เจอรุ่นพี่ฉันเลยรีบขึ้นรถแต่รุ่นพี่ก็ได้นั่งกับฉันเหมือนเคยแล้วรุ่นพี่ก็มองมาที่ฉันฉันหน้าแดงมากๆเลยฉันเลยพูดไปว่าหนูของโทษนะค่ะรุ่นพี่ที่หนูทำรุ่นพี่เจ็บทั้งที่รุ่นพี่ดีกับหนูมากตลอดและฉันก็เลยไม่มองหน้ารุ่นพี่รุ่นพี่เลยบอกว่าไม่เป็นไรแต่ว่าอย่าทำใครเขาเจ็บอีกนะตอนนั้นฉันดีใจมาที่รุ่นพี่ไม่โกธรฉัน แต่พอฉันจะลงไปฉันก็
(ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ)









บทที่ 5 ลูกอมแทนคำขอบคุณ
ฉันก็กลับล้มใส่รุ่นพี่ แต่รุ่นพี่ไม่เป็นไร แต่ฉันนั้นหน้าแดงและเรื่องกำดาวไหลอย่างเยอะมากๆๆ รุ่นพี่เลยอุ้มฉันเข้าบ้านป้าฉันก็รับฉันไว้ตอนนั้นคุณลุงไม่อยู่ รุ่นพี่เลยช่วยดูแลฉันแล้วก็กลับบ้าน พอฉันลุกมาฉันก็อาบนํ้ากินข้าวปกติ แต่พอเข้าจะนอนฉัน กรี๊ด ดังๆอย่างดีใจและมีความสุขเพราะว่าวันนี้รุ่นพี่อุ้มฉันด้วย แต่สิ่งที่ฉันไม่คิดก็มาถึง ป้าเรียกฉันลงมา ฉันคิดว่าป้าต้องว่าแน่ๆเลยที่ฉันกรี๊ดขนาดนั้น แต่ป้ากลับพูดว่า "แพทญาติที่อเมริกาเขาส่งลูกอมชั้นดีเยี่มม มาให้แพงมากเลยนะเนี่ย" ฉันตกใจอย่าง งงๆ ป้าก็บอกอีกว่าให้แบ่งไป ให้พี่คนที่มาช่วยฉันเมื่อตอนเย็นสัก 10 เม็ด ฉันเลยรีบรับอย่างดีใจแล้วฉันก็ขึ้นห้องอย่างมีความสุข พอตอนเช้าฉันก็ห่อกล่องลูกอมอย่างสวยงาม ฉันตั้งใจให้รุ่นพี่โดยเฉพาะ พอไปถึงโรงเรียนฉันพยายามจะเอาไปให้รุ่นพี่แต่ก็ไม่กล้า แต่ฉันก็รวมพลังใจกล้าเดินออกจากห้องแค่ฉันเดินออกจากห้องกล่าวแรกหน้าฉันกับรุ่นพี่ก็ชนกันฉันขอโทษรุ่นพี่ แต่รุ่นไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ฉันตื่นเต้นที่รุ่นพี่มาหาฉันถึงห้องแล้วก็บอกว่า เมื่อวานที่รุ่นพี่อุ้มฉันเข้าบ้านเสื้อของรุ่นพี่ก็เต็มไปด้วยเลือดของฉัน ฉันเลยขอโทษอีกครั้ง แต่รุ่นบอกว่าไม่เป็นไรแถมรุ่นพี่ฉันบอกอีกว่าเขายังเก็บเสื้อนั้นไว้ พอฉันได้ยินคำนี้ก็ดีใจมากรุ่นพี่มาบอกฉันแค่นี้เขากำลังเดินจากไปทั้งที่ฉันยังไม่ได้ให้ลูกอมรุ่นพี่เลย ฉันรวมใจกล้าอีกครั้งเรียกรุ่นพี่ และมอบลูกอมให้และบอกว่าขอบคุณนะค่ะที่รุ่นพี่ช่วยเหลือหนูมาตลอดนี้ เป็นลูกอมชั้นดีที่อเมริกาญาติหนูส่งมาให้ค่ะ รุ่นพี่รับอย่างยิ้มๆๆ แล้วรุ่นพี่ก็บอกว่าขอบใจนะ เรารู้จักกันมาต้องนานพี่ยังไม่รู้ชื่อเธอเลย ฉันเลยบอกว่าฉันชื่อแพท ฉันก็ถามรุ่นพี่ว่าชื่ออะไรรุ่นพี่ก็บอกว่า พี่ชื่อ....
(ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ)

ติดตามนะจ้า
เนื้อเรื่องน่าสนุกมากเลย
ทำเป็นแนวนิยายหรอคะหรือการ์ตูนซิม

นิยายค่ะ

บทที่ 2 กำลังเขียนค่ะ

ชมกันเยอะนะค่ะ

สนุกน๊า ถ้ามีภาพกระกอบคงสนุกกว่านี้แน่ ๆเลย

เดี่ยวจะเอา ภาพแพท กับ รุ่นพี่มา ให้ดูนะจ๊ะ แต่ไม่ได้ทำเป็นหนังซิมส์นะ

เนื้อเรื่องสนุกมากค่ะถ้ามีภาพ
ต้องสนุกกว่านี้ค่ะ

ว้าววววๆๆๆ >,,,< ท่าจะสนุกนะค่ะเนี่ยยยย

รอให้ภาพมาลงด้วยจังงงง สู้ๆจ้าา

แปปนะค่ะกำลังแต่งตอนนี้เอาชื่อเรื่องไปก่อนนะค่ะ

น่าสนุก จะติดตามอ่านนะค่ะ อยากอ่านต่อ ๆ

เอิ่ม ช่วยแยกสีของแต่ละบทให้หน่อยจะรบกวนไปหรือเปล่าค่ะ
พอดีมันติดกันมากเลยอ่านค่อนข้างยาก

ติดตามด้วยนะค่ะ

ส๊อเด๊อLป็นลำใจกำให้

ไม่คอยมีคนมาดูเลย