บทนำ
'กริ๊งงงง!!!!กริ๊งงง!!!!!!!!!' โอ๊ย ปวดประสาทชะมัด มาปลุกอะไรตอนนี้วะเนี่ย
แล้วฉันก็รีบเอื้อมมือไปหมายจะปิดนาฬิกาปลุกที่แสนจะน่ารำคาญนี้ซักที เฮ้อ เสร็จละ หลับต่อดีฟ่า พอฉันกำลังจะหลับตาลง เพื่อที่จะนอนต่อ แต่...
"พี่หยางโ้วยยยยยย!!!!....ตื่นได้แล้ว...สายแล้วนะเฟ้ยยย!!!!!" โอย ปวดประสาทอีกรอบ
ทำไมถึงทำร้ายจิตใจคนกำลังนอนอย่างนี้
"วันนี้ไปโรงเรียนวันแรกนะ สายไม่รู้ด้วยล่ะ" เอ๊ะ ได้ยินแว่วๆ ไป โรง เรียน วัน แรก
เฮ้ยย!!!!! ทำไมฉันลืมอย่างนี้เนี่ย ตายๆๆ แล้วฉันก็รีบพุ่งพรวดเปิดประตูออกไปเลย
'พลั่ก'
"โอ๊ยยยยยย!!!!!!!"เสียงไรฟะ จู่ประตูก็เกิดการติดขัดเหมือนชนอะไรเข้าบางอย่าง
"อ้าว..ไอ้หยิน...นายมาทำอะไรตรงนี้"
"มาปลุกพี่น่ะแหล่ะ...โอ๊ย..เจ็บนะเนี่ย...เปิดออกมาไม่ดูคนเล้ย
" โอ้ว แอบสะใจอย่างแรงนิ
สมน้ำหน้า เพราะอะไร ทำไมฉันถึงสมน้ำหน้ามันน่ะเหรอ ก็มันน่ะถึงจะเป็นน้องแท้ๆของฉันก็เถอะ...ชอบหาเรื่องแซวฉัน หาว่าฉันซุ่มซ่ามมั่งแหล่ะ หาว่าฉันเป็นทอมมั่งแหล่ะ
ไปอาบน้ำดีกว่า
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ฉันก็รีบเข้ามาแต่งตัวชุดนักเรียนทันที ฉันมองกระจกแล้วก็คิดว่า ทำไมฉันหน้าตาดีอย่างนี้ ฮุฮุฮุ มิน่าล่ะ ไม่เสียแรงที่ฉันจะได้รับฉายา ผู้หญิงที่หน้าตาหล่อที่สุดในโรงเรียน
(นางเอกเราหลงตัวเอง
) ไม่ใช่ว่าฉันจะเป็นทอมหรอกนะ แต่ก็เข้าข่ายประมาณนั้น
ผมซอยสั้นยาวระดับท้ายทอย ซึ่งมองยังไงยังไง๊ ก็ผู้ชาย ฉันน่ะมักจะโดนคนทักผิดอยู่เรื่อยเลย ส่วนมากจะนึกว่าฉัน เป็นผู้ชาย!!!!
อะไรจะเหมือนขนาดนั้น
"พี่หยางเสร็จยังฟะ....เร็วๆหน่อย..มัวแต่ดูกระจกหลงตัวเองอยู่นั่นแหล่ะ" มันรู้ได้ไงฟะ เสียงไอ้หยินผ่านออกมานอกหน้าต่างบนห้องของฉัน ฉันรีบแต่งตัวก่อนจะออกไปจากบ้านของฉัน ฉันเห็นไอ้หยินมันนั่งนับเลขอยู่นั่นแหล่ะ
"พ่อกับแม่ล่ะ?
" ฉันถามเพราะว่าปกติ ฉันจะเห็นท่านทั้งสองจะนั่งดูทีวีกัน ก่อนที่ฉันจะไปโรงเรียน ฉันเดินออกจากบ้านไปพร้อมกับไอ้หยิน
"พ่อกับแม่เรา...เขาจะไปทำเรื่องย้ายไปอเมริกาน่ะสิ" อ้อ จริงด้วย ฉันเคยได้ยินท่านบอกกันอยู่ว่า ท่านทั้งสองจะไปเยี่ยมญาติที่อเมริกา แต่ไม่ให้เราไปด้วย เพราะไม่อยากให้ฉันกับไอ้หยินขาดเรียน แล้วท่านก็ยังทำเหมือนแกล้งพูดเอาไว้ล่ะมั้งว่า จะให้ฉันไปอยู่คอนโดกับไอ้หยิน เพราะท่านกลัวเราจะทำอะไรแผลงๆ เมื่อตอนฉันกับไอ้หยินเด็กๆ ฉันเป็นหัวโจกนำไอ้หยินจุกไฟแช๊ก จนทำให้บ้านเกือบไฟไหม้ ฉันเลยโดนว่าเลย สงสัยท่านทั้งสองคน คงไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์อะไรอย่างนั้นหรอกมั้ง
และแล้วระหว่างทางฉันก็เผลอไปเห็น คนเหยียบอึหมา
"ก๊ากๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ
หน้าตาก็ดียังเดินไม่มองทางอีก ฮ่าๆๆ"
"พี่หยางขำไร?
"ไอ้หยินถามฉัน ที่ฉันทำท่าหัวเราะเหมือนกับคนบ้า
"เห็นคนเหยียบขี้หมาป่ะ...ฮ่าๆๆๆตาเซ่อ ..อิ๊บเป๊ง
"
'แผละ!' อึ๋ย เอ๊ะ เหยียบไร
"อี๊ย.....พี่หยาง..พี่เหยียบ...อี้หมา" หา
ไม่นะ กรรมตามสนองฉันเหรอ กร๊าซซซ!!!!!
และแล้ว ไอ้นายคนที่เหยียบอี้หมาก่อนหน้าฉัน ก็หันมาหัวเราะเยาะฉัน เสียงดังกว่าฉันอีก
"นายแหล่ะเซ่อ...ว่าคนอื่นไม่ดูตัวเอง" หา ว่าไงนะ นี่หมอนั่นกำลังว่าฉันอยู่นี่หว่า
ติดตามตอนต่อไปจ้า