จริงตามที่หลายๆท่านว่าแหละค่ะ
ยิ่งสมัยช่วงก่อน ปี 2540 ประเทศไทย แรง มาก =_= ซื้อ - นำเข้าทุกอย่าง
และโยนความเป็นไทยทิ้งไปทีละนิดๆ โดยที่ไม่รู้ตัว
จำได้เมื่อตอนเรียนวิชา มหภาค อาจารย์เลยเล่าให้ฟัง
ว่ามีอยู่
ช่วงหนึ่งที่ประเทศไทย สั่งนำเข้ารถ Benz (Mercedes-Benz) มากที่สุดในโลก ถึงกับทำให้ประธานบริษัท Mercedes-Benz ต้องบินมาดูว่าประเทศไทย Thailand นี่มันอยู่ไหนของโลก และร่ำรวยขนาดไหน? ถึงได้สั่งรถมากมายเช่นนั้น
มันสะท้อนให้เราได้รู้ว่า คนไทย ไม่ได้คิดถึงอะไรเลยนอกจากคำว่า โก้ เท่ อย่างเดียว เมื่อเศรษฐกิจดีรายได้สูงคนไทยก็ยิ่งบริโภคสูง
โอเค! มันเป็นไปตามกฏ ทางเศรษฐศาสตร์ เข้าใจได้ แต่ว่านั่นแหละที่ทำให้คนไทย เอาแต่มองไปข้างนอก(ประเทศ)อย่างเดียว มองว่าประเทษอื่นเขาผลิตอะไร ดีอย่างไร ก็รับเข้ามา เมื่อมีคนไทยผลิตสินค้าขึ้นอาจจะด้อยกว่าของที่ต่างชาติผลิตสักหน่อย(ก็จริง) คนไทยก็ไม่บริโภค เห็นว่าเป็นของไทย (เอ้า ก็คนไทยเหมือนกันนี่) คุณภาพไม่ดีไม่ซื้อ จะใช้แต่ของนอกเท่านั้น
แต่คนไทยจ๋า อย่าลืมสิว่า
เพราะคนไทยไม่สนับสนุนสินค้าไทยไม่ใช่รึไง
สินค้าของไทยจึงไม่มีการพัฒนาให้ดีเทียบเท่ากับของต่างชาติ ที่คุณชอบใช้กัน! และถึงจะขายได้ก็ขายได้กับคนไทยบางกลุ่มเพียงเท่านั้น (ยกตัวอย่างเช่น วิทยุยี่ห้อหนึ่งที่เป็นวิทยุสัญชาติไทยแท้ๆ หากสังเกตดู กลุ่มผู้บริโภคจะเป็น คนที่อาศัยอยู่ตามต่างจังหวัด หรือแถบชานเมืองในเมืองจะเห้นน้อยมากหรือแทบจะไม่เห็นเลย และเมื่อคนบริโภคน้อย การผลิตก็ต้องลดลงตามลงไป ตอนนี้หากพูดถึงชื่อของวิทยุยี่ห้อดังกล่าว มีแค่กี่คนล่ะที่จะรู้จัก แต่หมิวเคยเห็นคุณย่าใช้ก็เลยรู้จักค่ะ =_=^ ตอนนี้ก็ยังมีขายนะคะ เขามีการพัฒนาให้อ่าน CD ได้แล้วแต่คนไทยก็ยังไม่ค่อยซื้ออยู่ดีค่ะ แล้วเขาจะพัฒนาไปให้ใครใช้ล่ะเนี่ย เมื่อคนไทยไม่ใช้กัน T_T)
การที่คนไทยนำเข้าสินค้าจากต่างประเทศ ในช่วงสมัยก่อนนั้นมันทำให้ประเทศไทยดูโดดเด่น ทางด้านเศรษฐกิจ เมื่อเป็นที่รู้จักมากขึ้น เศรษฐกิจ ของประเทศไทย , การท่องเที่ยวและวัฒนธรรม ของประเทศไทยก็ถูกส่งเสริมให้เป็นที่รู้จักของต่างชาติมากขึ้น มันคือสิ่งที่ดีนะคะ แต่ก็นะ เมื่อคนไทยรับเข้า ๆ จนติดเป็นนิสัย จากที่ต่างชาติเขามองว่าประเทศไทยเป็นประเทศเล็กๆ ไม่วุ่นวาย น่าอยู่น่าเที่ยว คนไทยใจดี มีน้ำใจ เมื่อเวลาผ่านไป จนถึงระดับหนึ่งที่คนไทยรับเข้ามามากๆๆๆ แล้ว ทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป จากการที่คนไทยไปวัดและใส่ชุดไทย ตอนนี้ล่ะ? คนไทยไปไหนกันหมด วัดบางวัดที่ไม่ได้เป็นแหล่งท่องเที่ยว แทบจะไม่เห็นคนไทยเลย นอกจากช่วงงานเทศกาลดังๆเท่านั้นล่ะ และจากการที่เมื่องไทยเป็นประเทศที่ไม่วุ่นวาย น่าอยู่ ก็เปลี่ยนแปลงไปโดยเฉพาะเมืองใหญ่ๆ นิสัยของคนไทยก็เปลี่ยนไปกลายเป็นคนใจร้อยและแล้งน้ำใจมากยิ่งขึ้น
มีคนส่วนมากที่ยังคนรักษาตัวตน ของความเป็นไทยอยู่แต่นับวันก็ยิ่งน้อยลงทุกทีๆแล้ว นอกเรื่องไปกันใหญ่เลย ขอกลับเข้าเรื่องนิดนึง 555
การที่คนไทยรับมา มันก็ดีค่ะ ดีมากด้วยแหละถ้ามองถึงความสะดวก และเพื่อการปรับตัวให้เข้ากับประเทศอื่นๆ เข้ากับการเปลี่ยนแปลงของโลก แต่
สิ่งหนึ่งที่คนไทยจะต้องมองย้อนกลับไป ก็คือ ความเป็นไทย ความภูมิใจในความเป็นไทย การแสดงออกซึ่งความเป็นไทยที่มีอยู่ในตัวคุณ มันคือสมบัติที่คนรุ่นหลังได้ทิ้งเอาไว้ให้เป็นมรดกติดตัวคุณ อย่าทิ้งมันไปตามกาลเวลา อย่าปล่อยให้สมบัติชิ้นสำคัญนั้นหายไปเพียงเพราะ สิ่งกระตุ้นภายนอกที่ดูเจริญและน่าสนใจจากอะไรก็ตามที่ไม่ใช่ของไทย อย่าให้คุณถูกสิ่งเร้าอื่นๆครอบงำคุณจนมันเปลี่ยนจิตวิญญาณของคุณไป เพราะ ไม่อย่างนั้น สังวันนึงคนไทยอาจจะได้แค่เพียงมองหน้ากันรับรู้ว่า ฉันสัญชาติไทย แต่อะไรล่ะคือ ความเป็นไทย อะไรคือตัวสะกดไทย แล้วประเทศไทยเกิดขึ้นมาได้อย่างไร มันเป็นการโยนสมบัติชิ้นสำคัญนั้นทิ้งออกไปนอกบ้านให้คนอื่นมาเก็บไป มันก็คงจะไม่เป้นอะไรหรอกหากเขาเก็บไปแล้วแต่เขาใช้มันไม่เป็น แต่ถ้าหากเขาเกิดชอบมันขึ้นมาล่ะ คุณจะละอายใจแค่ไหน เมื่อคุณเห็นพระฝรั่งออกมาบิทบาตรทุกเช้า แต่พระไทย ?? , คุณเห็นคนต่างชาติเขาสะกดภาษาไทยได้ดีกว่าตัวคุณ , เห็นคนต่างชาติมาเรียนทำอาหารไทย แถมยังทำได้ดีกว่าคุณอีก ..... นั่นล่ะ คือสิ่งที่คุณต้องนำกลับมาคิดแล้วล่ะ ว่าคุณจะเก็บสมบัติชิ้นนั้นเอาไว้แล้วใช้มัน หรือโยนมันทิ้งไป.....
การแสดงออกซึ่งความเป็นไทย ไม่ยากเลยค่ะ คุณรับสิ่งอื่นๆจากข้างนอกประเทศมากแค่ไหน คุณก็แค่แสดงออกความเป็นไทยออกมาให้เท่าๆกัน ก็พอ
แค่คุณ ยอมใส่ชุดพื้นเมือง ในวันศุกร์ หรือ แค่คุณสะกดภาษไทยให้ถูกต้อง แล้วสามารถพูดได้อย่างภูมิใจไม่ว่าจะกับใครก็ตามว่า "ฉันภูมิใจที่เกิดเป็นคนไทย" (I'm proud to be THAI) แค่นั้นก็เท่ากับว่าคุณได้แสดงออกถึงความเป็นไทยแล้ว
อย่าน้อยหน้าประเทศอื่นๆที่เขารักษาความเป็นตัวเองได้ คนไทยเองก็ทำได้ค่ะ !
*** ปล , ทั้งหมดนี้เป็น ความเห็นส่วนตัวของหมิวนะคะ หมิวไม่ได้ไม่ชอบหรือว่ากล่าวคนไทยด้วยกันเอง หรือมีเจตนาก่อให้เกิดความขัดแย้งแต่ประการใด มันคือ ความคิด ส่วนบุคคลที่อยากจะบอกกล่าวให้บุคคลอื่นได้รู้ว่า ทำไมฉันถึงได้ภูมิใจในความเป็นไทย เท่านั้นเอง
แน่นอนว่าหมิว เป็นคนหนึ่งล่ะที่เก็บสมบัติความเป็นไทยไว้กับตัวแล้วใช้มันเมื่อมีโอกาส และยังพูดได้เต็มปากด้วยว่า "ฉันภูมิใจที่เกิดเป็นคนไทย" ^^