นาย แองเจลิโต้ อราเนต้า จูเนียร์ เชฟหนุ่มชาวฟิลิปปินส์ วัย 22 ปี อวดโฉม “ซูชิแพงที่สุดในโลก” จานล่าสุด ที่มีหน้าตาแสนจะธรรมดา แถมส่วนผสมก็ไม่ได้วิลิศมาหราหรือหายากแต่อย่างใด แต่สิ่งที่ทำให้ซูชิจานนี้ขึ้นแท่นอาหารแพงระดับโลกก็เนื่องมาจาก เป็น “ซูชิห่อทอง ประดับเพชร” นั่นเอง

สำหรับ ส่วนผสมและวิธีการทำซูชิแต่ละชิ้นของนายอราเนต้านั้นก็ไม่ได้ยุ่งยากหรือซับ ซ้อนอะไร เพียงนำข้าวมาปั้นให้เป็นก้อนแล้ววางทับด้วยปูอัด จากนั้นก็พันทับด้วยแผ่นทองคำชนิด 24 กะรัตแทนการใช้สาหร่าย ปิดท้ายด้วยการนำเพชรแท้จากแอฟริกาที่มีน้ำหนักเม็ดละ .20 กะรัต มาวางประดับบริเวณด้านบนสุด


เศรษฐี คนไหนอยากลองชิมดูว่าซูชิจานนี้จะมีรสชาติเป็นอย่างไร ก็ต้องเดินทางไปที่ภัตตาคารของนายแองเจลิโต้ อราเนต้า จูเนียร์ ซึ่งตั้งอยู่ในกรุงมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ (ในข่าวไม่ได้บอกว่าภัตตาคารชื่ออะไร แต่คงหาได้ไม่ยาก เพราะเชฟคนนี้ค่อนข้างดัง) โดยซูจิจานดังกล่าวจะมีทั้งหมด 5 ชิ้น จำหน่ายในราคาจานละ 91,800 เปโซ (กว่า 6.4 หมื่นบาท) แพงกว่า ที่ภัตตาคาร “โคอิ” (KOI) ในกรุงนิวยอร์ก เคยนำมาเสิร์ฟให้ลูกค้าด้วยสนนราคาจานละ $1,000 (กว่า 3.2 หมื่นบาท) เมื่อ 2 ปีก่อนถึง 1 เท่าตัว


โฉมหน้าซูชิ (เคย) แพงที่สุดในโลกของภัตตาคาร KOI ในกรุงนิวยอร์ก ที่ส่วนผสมแต่ละชนิดล้วนวิลิศมาหรา หาทานยากและมีราคาแพงทั้งสิ้น
เชฟ หนุ่ม “แองเจลิโต้ อราเนต้า จูเนียร์” เปิดเผยว่า ซูชิจานละกว่า 6.4 หมื่นบาทของเขา ทำขึ้นเป็นพิเศษเพื่อให้หนุ่มๆ กระเป๋าหนักใช้เป็นของขวัญในการจีบหรือขอสาวแต่งงาน
แต่ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขานำอาหารหรูหราราคาแพงมาเปิดตัวยั่วน้ำลายบรรดาคู่ รัก เพราะเมื่อต้นปีที่แล้วเชฟคนนี้เคยสร้างความฮือฮาไปทั่วโลกด้วยการเปิดตัว “เค้กช็อคโกแลต” เคลือบทอง 24 กะรัต ประดับด้วยเพชรแท้จากแอฟริกาอีก 15 เม็ด จำหน่ายในราคาจานละ 124,000 เปโซ (กว่า 8.4 หมื่นบาท)


“เค้กช็อคโกแลต” เคลือบทอง ประดับเพชร

ถ้าซ้ำขออภัย
เครดิต: http://www.ที่สุดในโลก.com
ขอบคุณที่รับชม

กินได้จริงอ่ะ

น่ากิน

น่าจะได้ค่ะ แต่กลัวเพชรติดคอ

ไม่กล้ากินเลยค่ะ ไปกินโออิชิดีกว่า

กินได้มั๊ยค่ะ

ได้ค่ะ แต่เสียอย่างเดียวเงิน
--------------------------------------------
ขอบคุณทุกคอมเม้นเดี๋ยวมีอะไรจะเอามาให้ดูนะคะ

เอาไปขาย

อร่อย

ไปกินมาแล้วหรอ ออม ไม่แบ่ง

น่ากิน

จขกท. ก็อยากกินค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามานะค่ะ

กินซูซิธรรมดาก็น่าอร่อยพอแล้วล่ะ

เห็นด้วยค่ะพี่พิม

ป่ะ แพร ไปกินกัน (คงต้องรอชาติหน้า อ่านะ)

ปะ ไปกินกัน เรื่องเงินเดี๋ยวกินแล้วชิ่งกัน