เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
เนื้อเรื่อง
“ดูแลน้องดีๆ นะลูก”เสียงคุณป้าตะโกนย้ำแล้วย้ำอีกกับลูกชายตัวเอง
“โถ่แม่ ผมแก่กว่ายัยนี่แค่ 36 วันเองนะ ทำไมต้องให้ผมเป็นพี่ด้วยล่ะ -O-”ไอ้บ้าเรียวอิจิยังเถียงแม่ตัวเองไม่หยุด -_-
เรื่องของเรื่องก็คือว่าพ่อฉันเป็นน้องชายของแม่ไอ้เจ้านี่ เราก็เลยเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน แต่รู้สึกว่ามันจะไม่ค่อยแฮป...ซักเท่าไหร่ที่มีลูกพี่ลูกน้องอย่างฉัน เพราะมันหาว่าฉันติงต๊อง -_-แต่ฉันว่ามันน่ะนะปัญญาอ่อนกว่าอีก -_-^
ครอบครัวฉันเพิ่งย้ายมาโตเกียว ก็พอดีกับที่บ้านข้างๆ ไอ้หมอนี่เขาประกาศขายพอดี ดังนั้นเราก็เลยได้อยู่บ้านติดกัน แถมยังได้เรียนโรงเรียนเดียวกันอีก
“แล้วอย่าลืมที่ฉันสั่งล่ะหัววุ้น”ไอ้บ้านี่มันย้ำแล้วย้ำอีกมาเป็นรอบที่ร้อยแล้วว่าห้ามฉันบอกใครที่โรงเรียนว่าฉันเป็นญาติกับมัน ไม่งั้นมันจะเอาความลับที่ฉันกินเหล้าเมาแอ๋แล้วเที่ยวไล่กอดผู้ชายไปบอกแม่ (มันได้ถ่ายรูปเอาไว้แบล็คเมล์แล้วเรียบร้อย =_=^)
“รู้แล้วล่ะน่า ฉันก็อายเหมือนกันแหละที่มีญาติอย่างนาย”
“โด่ รู้รึเปล่าว่าที่โรงเรียนฉันป๊อปปูล่าแค่ไหน มีสาวๆ ค่อนโรงเรียนเป็นร้อยมายอมตายแทบเท้าเพื่อให้ได้เดทกับฉัน”เฮ้อ ที่ฉันเกลียดมันก็เพราะความหลงตัวเองของมันนี่แหละ -_-^
แล้วเราก็มารอรถเมลล์กันที่ป้ายรถเมล์
“ตั้งแต่ขึ้นรถเมล์เป็นต้นไปเธอก็จะเริ่มเห็นความฮ็อตในตัวฉัน เพราะงั้นทำเป็นว่าเราไม่รู้จักกันตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นไป แล้วพอถึงโรงเรียนก็ไปเดินห่างๆ ฉันเลยนะ”โอ๊ย ไอ้บ้านี่ มันน่าหมั่นไส้จริงๆ -_-+
พอขึ้นมาบนรถเมล์ฉันก็ยืนอยู่ห่างจากหมอนั่น 2 เมตร -_- และก็เริ่มเห็นความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นจริงๆ เด็กผู้หญิงที่ดูเหมือนจะอยู่โรงเรียนเดียวกับเราเริ่มซุบซิบกันด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“นั่นไงเธอ ฉันเจอเรียวอิจิแล้ว ว้าว เขาหล่อลากกระชากใจเป็นบ้าเลย”
“นั่นสิ วันนี้โชคดีจังที่เจอเขาได้ ไม่เสียเที่ยวที่อุตสาห์นั่งรถเมลล์ย้อนกลับมาเพื่อมาขึ้นรถเมลล์สายนี้”โอ้แม่เจ้า อะไรมันจะขนาดน้าน -O-ยังไงหมดแค่นั้นค่ะท่านผู้ชม
“นี่ๆ เราเข้าไปใกล้ๆ เขากันเถอะ”ว่าแล้วยัยสองคนนั้นก็เริ่มเบียดตัวเข้าไปหาเรียวอิจิ และอาศัยจังหวะที่รถเบรกกระแทกไปที่หมอนั่นอย่างตั้งงใจ เฮ้อ... =_=^
และก็ไม่ใช่แค่เด็กโรงเรียนเราโรงเรียนเดียวเท่านั้น ฉันเห็นเด็กผู้หญิงโรงเรียนอื่นก็เริ่มหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแอบถ่ายรูปหมอนั่นกันใหญ่ ส่วนไอ้บ้านั่นก็แค่ทำท่าทางเฉยๆ เหมือนกับว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่มันเจออยู่ทุกวันอย่างนั้นแหละ =O=
ฉันก็ไม่ปฎิเสธหรอกนะว่าไอ้ญาติฉันมันหน้าตาดี แต่ก็ไม่คิดว่าจะถึงขนาดนี้...นี่ฉันควรจะภูมิใจไหมเนี่ย=_=
และแล้วก็มาถึงโรงเรียนซักที ตอนนี้ไอ้หมอนั่นมันเดินนำหน้าฉันไปหลายเมตรแล้ว...ตามด้วยยัยชะนีสองตัวนั่น =_=^
ว่าแต่ห้องเรียนฉันมันอยู่ไหนล่ะเนี่ย ไอ้บ้านั่นก็เดินไม่รอกันเล้ย ในที่สุดฉันก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดเบอร์หมอนั่น
“โทรมาทำไมยัยหัววุ้น!" ไอ้หมอนั่นเริ่มแหกปากใส่ฉันผ่านโทรศัพท์
“ก็นายให้ฉันทำเป็นไม่รู้จักนายไม่ใช่เหรอ ก็เลยต้องโทรมานี่ไง”
“แล้วมีอะไร”
“ห้องเรียนฉันอยู่ตรงไหนล่ะ”
“อยู่ตึกเดียวกับฉันนี่แหละ เดินตามมาสิ แต่ห่างๆ นะ”มันพูดจบแล้วก็วางสายไป ฮึ่มมมมม ไอ้บ้านี่ -_-+ฉันเลยเดินตามมันไปห่าง-ห่าง -_-^
พอขึ้นมาถึงชั้นสามเสียงโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้น ฉันเห็นไอ้หมอนั่นยืนถือโทรศัพท์อยู่ไกลๆ
“ห้องเธออยู่ห้อง Bน่ะ เห็นป้ายรึยังยัยเซ่อหัววุ้น”
“เห็นแล้วล่ะน่า”ฉันตอบ แล้วมันก็วางสายไป ฉันเลยเดินเลี้ยวเข้าห้องของตัวเอง
ฉันเห็นนักเรียนไม่กี่คนอยู่ในห้อง อาจจะเป็นเพราะเพิ่งเปิดเรียนวันแรกและก็ยังเช้าอยู่ด้วยคนเลยยังไม่เยอะเท่าไหร่ ฉันมองหาที่นั่งอยู่นานแต่ก็ไม่รู้ว่าจะนั่งตรงไหนดี ในที่สุดเลยเดินเข้าไปถามเด็กผู้หญิงผมยาวใส่แว่นหน้าตาเรียบร้อยที่อยู่แถวเกือบหลังสุด
“ขอโทษนะคะ มีที่ว่างตรงไหนบ้างคะ”
“ตรงนี้ก็ไม่มีใครนั่งค่ะ”เธอพูดแล้วก็ชี้ไปที่นั่งข้างๆ เธอ “ย้ายมาใหม่เหรอคะ”
“ใช่ค่ะ”
“ฉันชื่อริกะนะ” เด็กผู้หญิงคนนั้นแนะนำตัว “มีอะไรก็ถามฉันได้ ^-”เธอพูดแล้วยิ้มให้ฉัน
“ขอบคุณนะคะ ฉันชื่ออากิค่ะ”
ซักพักเด็กนักเรียนก็ค่อยๆ ทยอยกันเข้ามาในห้อง บ้างก็นั่งคุยกัน บ้างก็นั่งอ่านหนังสือ จะมีอยู่ก็คนหนึ่งล่ะที่ฟุบหลับกับโต๊ะตลอดเวลาตั้งแต่ฉันเข้ามาแล้ว
แล้ววิชาแรกก็เริ่มต้นขึ้นโดยอาจารย์ประจำชั้น
“เอาล่ะ วันนี้ห้องเรามีสมาชิกใหม่เพิ่มมาอีกคนแล้วนะ ไหนแนะนำตัวซิ” อาจารย์ผู้หญิงท่าทางใจดีคนนั้นพูด
“สวัสดีค่ะ คิวาดะ อากิค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” ฉันลุกขึ้นแนะนำตัว
“ทุกคนก็ช่วยกันดูแลเพื่อนใหม่ด้วยนะ...”แล้วอาจารย์ก็เหลือบไปเห็นผู้ชายคนนั้นที่นั่งหลับอยู่ตรงโต๊ะริมหน้าต่าง
“อะแฮ่ม ทาคุยะ”(เงียบ...)”ทาคุยะ! ”
แล้วผู้ชายคนนั้นก็ค่อยๆ งัวเงียตื่นขึ้นมา ผมสีน้ำตาลอ่อนของเขาดูยุ่งๆ นิดหน่อย
“ไปอดหลับอดนอนมาจากไหนนักหนาเนี่ยหา ห้องเรามีเพื่อนใหม่มาอีกคนน่ะรู้บ้างไหม”อาจารย์พูดแล้วก็ชี้มาที่ฉัน
ผู้ชายคนนั้นค่อยๆ หันมาโบกมือทักทายและยิ้มให้ฉันอย่างสดใส (เท่าที่ใบหน้างัวเงียอย่างเขาจะทำได้) โอ้... เขาหน้าตาดีเป็นบ้าเลย >O<(ดีกว่าไอ้บ้าเรียวอิจิอีก =^=)
“ไหนมาลองทำโจทย์แลขแก้ง่วงกันดีกว่า”อาจารย์พูดแล้วก็เขียนโจทย์เลขยาวเฟื้อยบนกระดาน “ทาคุยะมาทำซิ”
แล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินงัวเงียไปทำเลขบนกระดาน โอ้...เขาทำมันอย่างรวดเร็วมาก ฉันยังคิดตามไม่ทันเลย O.O
“เอาล่ะถูกต้อง ^-^”อาจารย์บอกอย่างอารมณ์ดี “งั้นเรามาเริ่มเรียนกันเลยดีกว่านะ”
แล้วผู้ชายที่ชื่อทาคุยะก็กลับมานั่งที่พร้อมกับยิ้มและยักคิ้วให้ฉันหนึ่งที >O<~~
ตอนพักกลางวัน ขณะที่ฉันกับริกะเพื่อนใหม่ของฉันกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ที่โรงอาหาร ฉันก็เห็นไอ้บ้าเรียวอิจิเดินมากับเพื่อนมันอีกสามคน ตามมาด้วยสายตาของสาวๆ อีกเป็นร้อย -_-^
มันมองมาทางฉันแว้บหนึ่งแล้วก็เดินผ่านโต๊ะที่ฉันนั่งไปโดยทำเป็นไม่รู้จักฉัน -_-ไอ้บ้านี่มันน่านัก =^=*
“ไม่รู้จะอะไรกันนักกันหนากับอีแค่หน้าตาดี”ริกะเริ่มพูด ใช่ๆ ริกะจ๋า ฉันชักจะเริ่มชอบเธอแล้วสิ “ยัยผู้หญิงพวกนั้นก็เหลือเกิน มียางอายกันบ้างไหมเนี่ย ฉันล่ะเกลียดขี้หน้าไอ้หมอนี่จริงๆ คิดว่าเป็นนักบาสของโรงเรียน สาวกรี๊ดแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ วันๆ ฉันไม่เห็นไอ้หมอนี่มันจะเรียนเลย เดินไปเดินมาเช็คเรตติ้งตัวเองอยู่นั่นแหละ”โอ้ ท่าทางยัยริกะจะเกลียดหมอนั่นจริงๆ แฮะ -_-^ ไม่รู้มีเรื่องโกรธแค้นอะไรกันนักหนา “เธอว่าไง”ริกะหันมาถามฉัน
“อ้อ ใช่ๆ ไม่เห็นไอ้หมอนั่นจะหล่ออะไรขนาดนั้นเลย ก็แค่ขาว...สูง...หน้าตาดี...”...นี่ไอ้บ้าเรียวอิจิมันไม่มีอะไรให้ฉันติเลยเหรอเนี่ย =O=^
แล้วฉันก็คิดถึงหน้าไอ้หมอนั่น...ผิวขาวๆ ของใบหน้าที่ตัดกับผมสีดำสนิทของมัน ทรงผมที่มักจะดูยุ่งๆ อยู่ตลอดเวลาก็ทำให้หมอนั่นดูมีเสน่ห์ดึงดูดใจสาวๆ ได้เป็นอย่างดี แล้วยิ่งดวงตาที่กลมโตสดใสดูขี้เล่นนั่น กับจมูกที่โด่งและปากที่บางได้รูป แถมหุ่นก็สูงดูดีสไตล์นักบาสเก็ตบอลอีก ทุกอย่างในตัวไอ้หมอนี่มันช่างดูจะลงตัวไปซะทุกอย่างเลย นี่ถ้าไม่ติดว่าฉันเห็นหน้ามันมาตั้งแต่เด็กๆ ล่ะก็ ฉันก็คงคิดว่ามันหล่อโคตร ๆ
“แต่นิสัยไอ้หมอนั่นมันแย่ชะมัดเลยรู้ไหม ขี้เก๊ก หลงตัวเอง ชอบเถียงแม่ แถมยังโดนแม่ตีบ่อยๆ ด้วยนะ โฮะๆ >O<”ฉันพูดต่อ...แล้วก็ตามมาด้วยสีหน้าของยัยริกะที่เริ่มมองฉันแปลกๆ =O=^
“ฉันคิดว่าเธอมาโรงเรียนวันนี้วันแรกไม่ใช่เหรอ แล้วไปรู้เรื่องพวกนั้นมาได้ยังไง”เอาแล้วสิฉัน =_=^
“อ๋อ...โอ๊ย แค่เดาเอาก็รู้แล้วไอ้คนอย่างนั้นน่ะ”ไถไปได้เรื่อยนะฉันเนี่ย -_-^
“เฮ้อ ช่างไอ้หมอนั่นมันเหอะนะ คิดแล้วจี๊ด”
หลังจากพักกลางวันเราก็เดินกลับมาที่ห้อง ผู้ชายที่ชื่อทาคุยะหลับอีกแล้ว =_=^
“นี่ ผู้ชายคนนั้นเขาเป็นอะไรนักหนาเหรอ เห็นหลับทั้งวันเลย” ฉันกระซิบถามริกะ
“ไม่รู้สิ ฉันก็เพิ่งเห็นเขาเป็นอย่างนี้นี่แหละ”ริกะตอบฉัน จากนั้นก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ด้วยน้ำเสียงที่เบาลงอีก “นี่ เขาก็เป็นหนุ่มป๊อปของโรงเรียนเหมือนกันนะ เขาหล่อกว่านายเรียวอิจินั่นอีกเนาะ แถมนิสัยก็ดีกว่าด้วย”จากที่ฉันเห็นมันก็น่าจะเป็นอย่างที่ริกะพูดนะ... สู้สู้ทาคุยะ คว่ำไอ้บ้าเรียวอิจิให้ได้นะ ฉันเชียร์นายสุดใจขาดดิ้นเลย >O<
พอโรงเรียนเลิกฉันก็กำลังจะโทรหาไอ้บ้าเรียวอิจิ (เนื่องจากจำรถเมล์สายที่กลับบ้านไม่ได้ว่าสายอะไร =_=^) แล้วก็ได้ยินเสียงคุ้นๆ จากมุมหนึ่งของระเบียงทางเดิน นั่นมันเสียงนายเรียวอิจินี่
“ฉันบอกเธอแล้วไงว่ามันจบแล้ว” ไอ้หมอนั่นกำลังพูดอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง ยัยนี่สวยดีแฮะ
“เธอจะทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้นะ”ผู้หญิงคนนั้นพูดแล้วก็ทำท่าเหมือนจะร้องไห้ ฮ่าๆ ไอ้บ้าเรียวอิจิ นี่นายกำลังบอกเลิกผู้หญิงอยู่หรือเนี่ย ฉันได้เรื่องไปล้อนายวันนี้แล้ว >O<
“ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ฉันเคยทำอย่างนี้มาแล้วไม่รู้กี่ครั้ง และเธอก็ไม่ใช่คนแรก” โอ้โห พูดจาไร้ซึ่งความรับผิดชอบสิ้นดี =O=
“แต่ฉันรักนายนะ”โอ้ ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้ออกมาแล้ว ไอ้บ้านี่ทำไมมันใจร้ายกับผู้หญิงอย่างนี้ฟะเนี่ย
“อย่ามาพูดคำนี้กับฉันเลย ฉันเบื่อเต็มทีแล้ว”
“งั้นทำไมเราต้องเลิกกันด้วยล่ะ เพราะอะไร นายมีคนใหม่เหรอ”
อ๊าก ตายแล้ว ไอ้บ้าเรียวอิจิมันหันมาเห็นฉันเข้าแล้ว O_O
“ใช่...”ไอ้หมอนั่นยังคงพูดต่อไป
“ใคร...อีนังนั่นมันเป็นใคร”
อ๊าก ตายแล้วรอบสอง ไอ้บ้าเรียวอิจิมันเดินมาทางฉันแล้ว O_Oและขณะที่ฉันกำลังจะหันหลังวิ่งหนี ไอ้หมอนั่นก็ลากฉันมายืนตรงหน้าผู้หญิงคนนั้น แถมยังเอาแขนมาโอบไหล่ฉันอีก O_O?
“นี่ไง” มันเริ่มพูดกับผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง อะไรของมันฟะเนี่ย ”สวยกว่าเธออีก เราต้องไปกันแล้วใช่ไหม
ที่รัก ขอโทษด้วยนะที่ทำให้เธอรอนาน ^_^” รอยยิ้มอย่างนั้นนทำเอาฉันจะอ้วก =O= ไอ้หมอนี่...มัน...บ้าไปแล้ว
เดี้ยวมาอัพต่อค่ะ
สนุกดีน่ะค่ะ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก