การรอคอย ...
ปล. นี่ไม่ใช่การ์ตูนซิมส์นะจ๊ะ มีแต่ตัวหนังสือล้วนๆ
ใครไม่ชอบไม่ต้องเม้นด้วยนก็ได้นะจ๊ะ นี่เป็นนิยายเศร้า เหงา ซึ้ง ???? (ตรงไหน ???)
ปล. นี่ไม่ใช่การ์ตูนซิมส์นะจ๊ะ มีแต่ตัวหนังสือล้วนๆ
ใครไม่ชอบไม่ต้องเม้นด้วยนก็ได้นะจ๊ะ นี่เป็นนิยายเศร้า เหงา ซึ้ง ???? (ตรงไหน ???)
บทนำๆ
ฉันเดินไปตามระเบียงชั้น3 ...
ฉันจ้องมองดูดาวที่สุกสกาวบนท้องฟ้า...
ฉัน...นั่งลงพิงกับเสา ...
ฉันหันหน้าไปมอง ... พระจันทร์ ...
น้ำตาของฉันไหลอาบแก้มอย่างช้าๆ ...
ฉันหญิงรุปผู้ชายคนหนึ่งออกมาดู ฉันลูบภาพนั่น ... น้ำตาของฉันหยดลงบนภาพจนภาพเปียกไปหมด ...
ทำไมการรอคอยมันถึงเจ็บปวดแบบบนี้นะ
ฉันได้แต่นั่งคิด ...
รอคอย วันเวลา ที่เขา คนนั้น จะกลับมาหาฉันตามที่สัญญาเอาไว้
13ปีก่อน
“นี่ !! ดูอะไรนะ ขอดูด้วยสิ!!” เด็กหญิงสวมชุดสีชมพู พูด
“นี่ไงล่ะ เข้ามาดูสิ” เด็กชายชุดสีฟ้า พร้อมในมือถือแว่นขยายอันใหญ่ไว้
เด็กสาวเดินเข้าไปไกล้ พร้อมกับสังเกตสิ่งที่เด็กชายกำลังจ้องมอง
“อี๋! หนอน !!” เธอทำท่าขยะแขยง
“ฮ่าๆๆๆ” เด็กชายคนนั้นหัวเราะ
“เธอชื่ออะไรหละ” เขาถาม
“เราชื่อ เอมิลี่” เธอตอบ
“เรา เจมส์ นะ” เขาตอบ
“เจมส์ ได้เวลาแล้วลูก !! ” หญิงคนหนึ่งซึ่งคาดว่าจะเป็นแม่ของเด็กชายพูด พลางโบกมือไปมา
“ลาก่อนนะ แล้วเราจะได้เล่นด้วยกันใหม่” เธอพูดและหยิบลอคเกตรูปหัวใจให้เขา
“อืม เราต้องได้เจอกันอีก ” เขายิ้มอย่างอ่อนโยน แล้วหหยิบรูปภาพของเขาขึ้นมาให้เธอ
“ลาก่อนเจมส์” เธอบอกลา
“ลาก่อน เอมิลี่” เขอบอกลาเช่นกัน
แล้วเรื่องก็สิ้นสุดลงที่นี่ สนามเด็กเล่น ของหมู่บ้าน
อ๊ะๆ เรื่องยังไม่จบลงที่ตรงนี้ เดี๋ยวเรามาต่อๆ