คนที่คบกันมา แม้เวลาจะไม่ได้นานเท่าไร แต่ยุๆก็กลับรักเขาขึ้นมา
ครั้งแรกที่เขาบอกว่ารัก เราไม่เคยเข้าใจเพราะเรายังไม่รุ้สึกถึงมัน
ทั้งที่วันที่ยุด้วยกัน วันที่ฉันรักเขาไปแล้ว แต่ยิ่งมองเท่าไร สายตามันว่างป่าวมันไร้เยื่อใย
แต่เขากลับบอกมาว่า รักฉันมากเลย อยู่ต่อไปแบบนี้นานๆนะ

อะไรที่ไม่เคยทำฉันก็ทำ บอกไห้ไปหา ก็ไป
ทำทุกอย่างเพราะคำที่เขาบอกว่ารัก
เคยถูกบอกเลิกทั้งที่ไม่ได้ผิด แต่ก็อาจจะมีที่ผิดอยู่บ้าง ก็คำพูดที่เขาพูดมันทำให้เราเสียมจ เราก็แค่รุ้สึกแย่ ก็ไม่ได้หายไปไหน
แต่เพราะเขาไม่ได้มอง
เลยไม่เหน อยู่แค่เอื้อม ถ้ามองมาซักนิด ก็คงเห็นฉันยืนอยู่
โทมาบอกว่าทำไมทำตัวงน่ งี่เง่าอ่ะ ไม่ไหวแล้วนะ พี่ว่าเราคงไปกันไม่ได้หรอก เลิกกันเถอะ
ณ ที่ตรงนั้น ฉันคนนี้ทรุดลงกับพื้น เธอไม่โทกลับมา โทไปตัดสายทิ้ง
ไม่ได้ป่วยอะไร แต่กลับลุงยืนไม่ได้ ตัวก็สั่นไปทั้งตัว
ทำอะไรไม่ถูก
ถูกเขาทิ้งไว้ตรงนั้นคนเดียว
เขาก็กลับบ้านไป
ถึงแม้ว่าสุดท้ายเขาจะมาแล้วบอกว่าขอโทษ แล้วคำขอโทษของคุณจริงใจแค่ไหนหรอ??

หลังจากนั้นคำพูดที่ไม่เคยพูดก็หลุดออกมา
รำคาญว่ะ น่าเบื่อว่ะ มึงจะไปทำไรก็เรื่องของมึง

เธอไม่เคยพูดแบบนี้เลย
เมื่อวานฉันถามเขาว่าถ้า"มีคนมาทำร้ายฉัน คุณจะห่วงฉันไหม" แล้วก็คุยเรื่องอื่น พอเราถามย้ำก็บอกว่า ฮึ! "ฮึ ? หรอ" ตอบกลับมาว่า เออ!

"แค่นี้นะ" ฉันวางสายไปแล้วก็เดินคนเดียว พอเค้าเดินมา ด้วยความที่คนๆนี้อึ้งจนพูดไรไม่ถูก ไม่รุ้จะพูดไง น้ำตาก็ไหลยุ ต้องก้มน่าไหว ไม่อยากไห้เห็น
เค้าเดินมาไม่ถึงสองนาที ถามทำไมอย่างงั้นอย่างงี้ ทำไมไม่พูด คนอุตส่า! มาหา ทำไมทำงี้ ทำไมไม่พูด เออไม่พูดอย่าพูดงั้นไปละ
ก็ใช่ว่าฉันผิดที่ไม่พูด แต่มันพูดไรไม่ออก อยากจะพูดนะ

เขาหันหลังแล้วเดินจากไป ไม่หันน่ามาซักนัด จะเดินตาม แต่ก้าวขาไม่ไป ยิ่งพูดไม่ออกเข้าไปใหญ่ เดินร้องไห้เหมือนคนบ้า
มองได้แค่หลังของเขาที่หายไปเรื่อยๆ ข้อความถูกส่งมาและถูกส่งออกไปยังอีกคน " เหมือนเราจะไปกันไม่ได้"
น่าสถานนีรถไฟฟ้าใต้ดิน ไม่มีไรมากก็แค่คนๆนึงนั่งร้องไห้ไม่หยุด ยันหกโมงเย็น
ผู้ชายคนนั้นเดินกลับมาหาแล้วถามว่าเอาของเธอคินไปไหม ความรุ้สึกมันเจ้บปวดมาก
ิ่งมองตาเธอ ยิ่งว่างเปล่า ทำไรไม่ได้
เธอมาบอกว่าขอโทษๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
พอตกเย็น เธอไม่พูดไรด้วยซักคำตอนที่ฉันกลับไปหาไดอารี่ที่ดยนทิ้งไปกลับมือ เขาบอกว่างี่เง่าทำตัวแบบนี้อย่าเจอกันอีกเลย
พอเขาอารมเย็นลง ก็คุยกันเหมือนจะปกติ แล้วพอจะกลับเธอถามว่า จะเอายังไง จะยุจะไป มันก็ความหมายเดียวกะคำว่าเลิกกันไหมอะ เธอบอกอืมก็ใช่ไง

ถามแบบนี้ประจำเลย ถามฉันฉันก็คงไม่ไปไหนหรอก
มีแต่คุณที่อยากจะไป

ตอนข้ามถนน มือที่ไม่เคยจับ กลับมารั้งแขนไว้ ... เพาะฉันบอกว่า ถ้าจะถามงี้ทุกวันแก็กว่าแก็กให้รถชนตายดีกว่า
ก็ไม่ได้จะไห้รถชนหรอก กลัวเจ็บ ถ้าตายอะไม่รุ้สึกก็แล้วไป แต่ถ้าเจ้บนี่ดิ - -"
เคยเหนมั๊ย
คนที่ข้ามถนนมาส่งแค่กลางถนนแล้วเดินหันหลังกลับโดยไม่มองมาซักนัด
นั่งรถไปได้ซักระยะ เมจเสจส่งมาว่า เราคงไม่ได้คุยกันซักพักไม่ก็ตลอดไปพี่ผิดเองลาก่อน
ตอนนั้นทำไรไม่ถูก จนสรุปด้วยตัวเองว่าจะไปหาเขา กดออดรถเมย้ำๆให้คนขับจอด คนมองมาทั้งรถ วิ่งข้ามถนนแบบไม่ได้มองเลยว่ารถวิ่งมา
มองแต่ทางข้างน่าต้องไปหาเธอไห้ได้ วิ่งไปตามริมฟุตบาทแต่ทำไมนานแบบนี้จะถึงไม๊ เรียกรถแล้วให้ไแส่งน่าซอย วิ่งหาทั้งซอยตั้งแต่ร้านเกม วิ่งไปถึงบ้านเธอเชือกรองเท้าก็หลุด แทบจะสะดุดล้ม แต่ไม่ได้มองมันซักนิด ต้องไปถึงเธอให้ได้ก็พอ
แต่พอไปถึงที่เหนคือ ใบน่าของเอกำลังหัวเรา
บอกว่าฉันงี่เง่า ฉันคิดมาก
ทั้งที่รถคันสุดท้าย รุ้ว่าลงมาแล้วจะไม่มีรถกลับ
แต่เพราะอะไรล่ะ ฉันถึงกลับไปหาเธอ

ยืนร้องไห้ไม่อายใครเลย แล้วก็ยังน่าด้านกอดเค้าตรงนั้น แม้ไม่ถึงนาทีก็ผละตัวออกละบอกว่าก็ดชคดีละกันนะ หลังจากที่ถามว่าเอายังไงมันเจ็บสุดๆเลย แต่ไม่รุ้ทำไง
เงยน่ามองดาวอูฐ ดามที่เราสัญญาว่าจะรักกันตลอดไป
ทำไมมันน้ำเน่าแบบนี้ แต่เรื่องน้ำเน่า ทำให้เราโคตรเจ็บเลย
เธอพยามทำไห้หัวเราและยิ้ม
ฉันนั่งแท็กซี่กลับบ้านมาด้วยน้ำตานองน่า
พี่รุ้มั๊ยว่ารักพี่แค่ไหน? ที่ฉันเคยพูดไป แต่เหมือนเธอไม่ได้สนใจมันเลย

และวันนี้ เหตุการณ์ เหมือนเคยที่เกิดขึ้น ตลอนแรกก็เอะใจทำไมฝันถึงเขาแล้วก็ครอบครัวเขา
และตอนนี้ก็รุ้ละ เขาทิ้งเราแล้วไง
บอกเราว่าโชคดี จะทำไรก็ทำเหอะ
ทั้งเรื่องที่ฉันจะทำงาน มันก็เพื่อเขาและฉัน
แต่เขากลับไม่พอใจ แล้วก็ว่ากลับมา

สุดท้ายก็พูดจาผลักไสไล่ส่ง
^^" ซึ้งใจมาก

เขาบอกฉันว่าตอนแรกไม่ได้รัก บอกในเอม ในโทสับ ก็พูดไปงั้น เธอบอกว่าวันนั้นที่เขารักฉัน เขาบอกว่า
เวลาที่เขาพูดต่อน่าไม่ได้โกหก
แต่ตำได้ไหมว่าก่อนน่านั้นอีกวันนึง คุณก็เคยบอกว่ารักฉัน ?

อยากหันน่ากลับไปหาแล้วยิ้มให้ถ้าเขายุข้างๆ
ทำเป็นไม่แคร์ไม่สนใจ เขาคงไม่สงสาร แล้วทนกับฉันแบบนี้ เหมือนที่ผ่านมา
รุ้ว่าน่าเบื่อ รุ้ว่าทำตัวงี่เง่า แต่เหตุผลที่เป็น ฉันอธิบายได้เสมอ แต่เธอล่ะ ?

สุดท้ายก็เลิกกันแล้ว ฉันต้องอย่ต่อไป แม้ไม่มีคนๆนึงที่ไม่ได้รักกัน แต่ทำให้ฉันรักแทบขาดใจ



กระทู้ยาวไปขอโทษนะคะ^^"

อ่านจนจบ

ทำไมมันเป็นแบบนี้

จริงหรอ ^^" ขอบใจนะที่อ่าน

(เพื่อไรไม่รุ้กระทู้นี้)

555+ เข้าใจผิด กบติงต้อง

มาได้ไงแว๊ะ - -"