วันหนึ่งสองแม่ลูกนั่งคุยกัน ลูกกำลังน่ารัก พูดจาฉอเลาะ
กำลังอยู่ในวัยอยากรู้ อยากเห็น เป็นเด็กฉลาด ขนาดอายุ 5 - 6 ขวบ
แม่ก็กลัวลูกที่ซุกซนจะเหงา ก็เลยเอ่ยถามขึ้นมาว่า ลูกตุ๋ยมานี่ซิ...


แม่ : เหงามั้ยลูก
ตุ๋ย : เหงาเป็นยังไงครับแม่
แม่ : ลูกอยากมีเพื่อนเล่นไหมล่ะ เล่นอยู่กับบ้านเนียะ
เอาล่ะ แม่จะบอกข่าวดี อีกไม่นานหรอก ลูกจะมีน้อง


ตุ๋ย : พอได้ยินก็ดีใจ แจ้นออกไปบอกเพื่อนๆเลย..
เฮ้ย แม่ฉันบอกว่า ฉันจะมีน้องไว้เป็นเพื่อนเล่นเวลาอยู่บ้าน
เพื่อน : เออ...ดีๆๆๆ ได้น้องเมื่อไหร่เอามาให้ดูหน่อยนะ
ตุ๋ย : เออๆ ถ้าได้แล้วจะเอามาให้แกดู..


(แล้วก็ทวงถามแม่อยู่ทุกวัน...แม่น้องล่ะ...ทวงอยู่3-4เดือน)


แม่ : เอ้าลูกเข้ามาใกล้ๆ...
(ว่าแล้วก็เอาหัวลูกมาแนบกับท้องแม่ แล้วพูดว่า)
ฟังซิ...น้องอยู่ข้างในท้องแม่


ตุ๋ยฟังแล้วก็ไม่ได้ว่าอะไร ได้แต่หน้าเศร้าๆ
วันรุ่งขึ้นก็ไปโรงเรียน...เจอเพื่อนๆ


เพื่อน : เฮ้ยเป็นไงล่ะ ได้น้องมาแล้วหรือยัง
ตุ๋ย : มึงลืมไปเลย ลืมไปเลย กูไม่มีน้องอีกแล้ว
เพื่อน : ทำไมล่ะ
ตุ๋ย : ก็เมื่อวานเนียะ...แม่กูกินน้องเข้าไปแล้ว
กูหมดสิทธิ์ ไม่มีน้องแล้ว แม่กูกินเข้าไปในท้องแล้ว...

แม่กินน้องเข้าไปแล้ว

เด็กมันน่ารักก็ตรงนี้ล่ะ

เด็กน้อเด็ก