สวัสดีค่ะ เนยได้ปั๊มนิยายเรื่องใหม่ออกมาแล้วนะ ซึ่งมันก็คือเรื่องนี้นี่เอง แต่มันเป็นแนวที่สาวๆคงจะชอบกันคือแนว Yaoi นั่นเอง
เนยเองก็ป็นเด็กใหม่ที่อยู่ในเว็ปนี้มาไม่ถึงครึ่งปีนะ แต่เนยก็อยากสรางผลงานให้ทุกคนได้เสพกัน ฮ่าๆ ตอนแรกก็ว่าจะไม่เอาลงหรอกเพราะภาษามันค่อนข้างหยาบคาย และแอบติดเรทนิดนึง จะโดนลบไหมเนี่ย?

เม้นต์แรกเลยนะเนี่ยพี่คัพเค้ก ขอบคุณค่ะ

ติดตามๆๆๆ อ๊ายเห็นตัวละครแล้วเลือดวายพุ่ง

โฮ่ โฮ่ โฮ่ ตัวละครหล่อโฮกฮากจ้า ติดตาม

ตอนนี้ผมและคิวพีอยู่ที่ร้านกาแฟที่ชื่อ Dark Cofee ชื่อร้านดูมืดมนนะ แต่ทำไมคนเยอะชิบเลยวะ ผมก็ไม่เข้าใจรสนิยมของสองสาวหรอกนะว่าชอบอะไรดาร์กๆแบบนี้ด้วย =[]=!
“น้องครีมกูอยู่ไหนวะ -o-“
“มึงถามกู? กูก็มากับมึงเนี่ย แล้วกูจะรู้มะ ช่วยกันหาเดะ” ผมว่ามันหลังจากที่มันถามคำถามควายๆออกมาอีก ผมกวาดสายตามองไปรอบๆร้าน และผมก็ไปสะดุดตาเข้ากับผู้ชายผิวขาวหน้าตาหล่อเหลา ริมฝีปากบางสีชมพูสดจรดกับปากแก้วกาแฟลายคลาสสิค สายตาคมๆของนายนั่นจดจ้องอยู่กับนิตยสารแฟชั่น L ก็แน่ล่ะ การแต่งตัวแบรนเนมจ๋าซะขนาดนั้น...
ผมยังคงลอบแอบมองนายนั่นอย่าเงียบๆ ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าทำไมต้องมองเขามากขนาดนี้...
“เห้ยๆ กูเจอแล้ว >o<”
“...”
“เห้ย! ไอ้น้ำแข็ง กูเจอแล้ว นี่มึงอึนอะไร -*-“
“เออๆ เอามือมึงออกไปได้ละ –o-“ผมพูดกับมันแล้วปัดมือของมันออกไปจากหน้า
ไอ้คิวมันลากผมไปหาสองสาวที่นั่งอยู่ตรงริมหน้าต่างร้าน ผมเห็นหลินกำลังส่งสายตาแบบนี้ ♥_♥ ให้กับผู้ชายตรงมุมห้อง และมันเป็นคนคนเดียวกับคนที่ผมมองเมื่อกี้!
“อะแฮ่มๆ!” ผมกระแอมอย่างจงใจเพื่อให้สาวๆสนใจผมบ้าง แต่พอเธอหันมาสีหน้าของเธอกลับเปลี่ยนไป อะไรวะ!
“ขอโทษนะ ที่น้ำมาขัดจังหวะตอนหลินกำลังมองผู้ชาย -_-^” ผมถามด้วยอารมณ์ฉุนกึ๊ก
“อ้อ... ไม่เป็นไรหรอก ไว้ตอนน้ำไม่อยู่หลินค่อยมองใหม่ ^^”
“เอ่อ... คิวว่าเรามาสั่งอาหารกันดีกว่านะทุกคน ^^+” เสียงขอคิวทำลายบรรยากาศมาคุของผมกับหลินลง
“คิว อย่าพูดบ้าๆนะ นี่ร้านกาแฟจะมีอาหารได้ยัไง (-*-)”
“แล้วเค้กไม่ใช่หรอไงครีม -_-^” คิวพีสวนครีมไปด้วยท่าทางไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แหงหล่ะ! ไอ้เชี่ยนี่ไม่ชอบให้ใครมาทำมันหน้าแตกอยู่แล้ว
“ก็...”
“พวกเธอพอได้แล้ว! จะมาทะเลาะอะไรกัน! อีกไม่เกิน 5 นาทีทุกอย่างก็จบแล้ว” หลินปรี๊ดแตกอย่างหมดความอดทน และเสียงนั้นดังมาก จนคนทั้งร้านหันมามองเราเป็นตาเดียว รวมถึงคนตรงมุมร้านด้วย เอาก็เอาวะ!
“อะไรนะ/อะไรนะ!” ผมกับคิวถามสองสาวพร้อมกัน
“ก็จบยังไงล่ะ แค่นี้ไม่เข้าใจหรอ”
“หมายถึงเลิกน่ะนะ” ครีมสมทบกันหลิน
“ขอเหตุผลหน่อย” คิวพีถามครีม
“ก็ฉันไม่ชอบคนที่หน้าตาเหมือนผู้หญิง ที่สวยและน่ารักกว่าฉันยังไงหล่ะ!” เมื่อสิ้นเสียงของครีม คิวพีทำท่าทางจะพูดต่อแต่ผมยกมือห้ามเอาไว้ แล้วถามหลินบ้าง
“แล้วเธอหล่ะหลิน คงมีเหตุผลที่ฟังขึ้นกว่านี้นะ”
“เหตุผลเดียวกันนั่นแหละ และอีกอย่างหลินก็เจอคนใหม่แล้ว”
“ใครหลิน!” ผมถามด้วยท่าทางหมดความอดทน ถ้าหลินเป็นผู้ชายนะ ป่านนี้ตายคาตีนผมไปแล้ว!
“ก็คน...”
“หมายถึงผมน่ะหรอ” เสียงปริศนาดังขึ้นจากด้านหลังของผม เป็นเสียงทุ้มนุ่มลึกของผู้ชาย ผมอดไม่ได้ที่จะหันหน้าไปดูและก็พบว่า...
มันคือผู้ชายที่นั่งตรงมุมร้าน!
“เอ่อ... คุณรู้ได้ยังไง” หลินเปลี่ยนโหมดเป็นสาวหวานเสียงใสถามไอ้หน้าหล่อนี่ กูหล่ะหมั่นไส้
“ก็คุณเล่นส่งสายตาแบบนั้นมา ไม่รู้ก็บ้าแล้วล่ะคุณคนสวย ^^”
“งั้น... เรามา...” หลินยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกขัดซะก่อน
“อ้อ! ถ้าจะขอคบนะครับ ผมขอ say no นะครับ เพราะผมไม่ชอบผู้หญิงตี 2 หน้า ขี้วีนโดยไม่มีเหตุผล และผมไม่ชอบผู้หญิงชอบอ่อยและร่านแบบคุณ ^^” คำพูดเจ็บๆนั่นทำให้หลินจิตหลุดไปเลย ขอบอกตามตรงเลยว่าแอบสะใจนิดๆ นิดเดียวจริงๆ
“แล้วอีกอย่างนึงนะครับ” หมอนั่นพูดพลางเอานิ้วเรียวยาวของตัวเองมาเชยคางของผมให้สบตามัน
“ทำ...อะไร -*-“ ผมถามมันอย่างหยาบๆ แต่ดูท่ามันจะไม่สนใจเลย แถมยังหันไปพูดกับหลินอีกต่างหาก
“ผมชอบผู้หญิงหน้าหวานนน พูดจาหยาบๆ และชอบแอบมองแบบนี้” สิ้นเสียงหล่อๆ หมอนั่นก็ประกบริมฝีปากร้อนลงมาบนริมฝีปากผม ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากอย่างเร่าร้อน ก่อนที่ผมจะผลักออก
“อย่ามาทำอย่างนี้กับกู! กูไม่ชอบ และอีกอย่างกูเป็น...”
“ไม่ต้องพูดอะไรเลยสาวน้อย เราไปกันเถอะ ^^”
“ไอ้เหี้ยนี่ ปล่อยกู! เห้ย” ผมตะหวาดลั่นร้าน และพยายามจะชกหน้ามัน แต่มือของผมถูกฉวยออกไปนอกร้านด้วยความรวดเร็ว
“อ้าวเห้ย! ไอ้สัดน้ำ มึงอย่าทิ้งกูนะไอ้...ยย” เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนจะถูกลักพาตัวโดยคนไม่รู้จัก(?) คือเสียงของไอ้คิวพี มึงอย่าหาว่ากูทิ้งมึงเล๊ย กูไม่ได้เต็มใจหรอกนะ ว่าแต่... ไอ้เหี้ยนี่มันจะพาผมไปไหนว๊า T^T

น่ารักอ่ะ สะใจนังหลิน อ๊าย!กรี๊ด

บทที่ 2
Q-Pee...Part
ผมกำลังเผชิญหน้ากับครีมและหลิน(ที่ตอนนี้อยู่ในอาการจิตหลุด) ไอ้เชี่ยน้ำแม่งก็ถูกไอ้หน้าหล่อที่ไหนไม่รู้เอาไปกก แถมยังมาหาว่ามันเป็นผู้หญิงอีก แล้วคราวนี้ผมจะเอายังไงล่ะ ต่อยครีมดีมะ? เห้ย! ผมไม่ได้หน้าตัวเมียขนาดนั้นนะ เอาหล่ะ ตอนนี้ผมควรใช้สมองให้เป็นประโยชน์ซะแล้ว ครีมบอกเลิกผม งั้นผมต้องคั้นเอาเหตุผลที่มันฟังขึ้นกว่าเหตุผลที่ว่าหน้าผมเหมือนผู้หญิง
“ครีมมานี่กับคิวเลย” ผมว่าพร้อมกับคว้าข้อมือเล็กๆของครีม แล้วลากออกไปนอกร้านพร้อมกัน แต่ว่า...
เพี๊ยะ!
“ครีมตบคิวทำไม” ผมถามครีมด้วยเสียงราบเรียบ ผมยังไม่อยากอารมณ์ขึ้นตอนนี้หรอกนะ เพราะถ้าผมขึ้นจริงๆไม่ว่าจะหณิงหรือชายผมก็ไม่แคร์หรอก - -*
“ปล่อยนะ” ครีมว่าพร้อมกับสะบัดมือ “อย่ามายุ่งกับครีมอีกนะ”
“คิวแค่อยากฟังเหตุผลว่าทำไมถึงเลิก”
“ก็บอกไปแล้วไง! ว่าคิวสวยกว่าครีม น่ารักกว่าครีม รู้อะไรมั๊ย.. ตอลดเวลาที่เราเดินด้วยกันมีแต่คนมองคิว ไม่สนใจครีมเลย!!”
“อ๋อ... งั้นก็แปลว่าตลอดเวลาที่คบกันครีมสนใจคนอื่น และอิจฉาที่ผมมีคนมองใช่มั๊ยล่ะ เหอะ! เธอมันก็แค่ผู้หญิง มีนอคนนึง ที่มักมากในความรัก!”
ซ่า!...
ครีมเอาน้ำส้มของโต๊ะข้างๆมาสาดใส่หน้าผม และนั่นทำให้เสื้อสีขาวแสนสะอาดกลับเปลี่ยนเป็นสีส้มทันตา นี่ผมฉุนแล้ว!
“อย่ามาด่าครีมนะ! ไอ้ตุ๊ด! ถุยยย คิดว่าทำตัวแมนแล้วฉันจะยิ่งรักหรอ ไปเลยนะ ไปเลย” ครีมตัดเพ้อแล้วผลักผมจนเซล้มไปโดนโต๊ะข้างๆ ตอนนี้ผมไม่มีอะไรจะเถียงแล้ว ทุกอย่างด้านชาไปหมด...
ผมเดินออกจากร้านด้วยอาการหัวเสียและซึมเศร้า ตอนนี้ผมเจ็บ! เจ็บสัดๆเลย ตอนนี้ผมอยากดริ้งค์สุดๆ แต่มันยังไม่มืด ผับแถวไหนเค้าจะเปิดวะ ถึงเปิดก็ไม่มีคน ไอ...! ผมล่ะอยากร้องไห้
ปึก!
“โอ๊ย! ...ไรวะเนี่ย -*-“ ผมถบสหลังจากก้นจ้ำเบ้าเนื่องจากไปชนกับอะไรไม่รู้ตรงหน้า ผมเงิยหน้ามองช้าๆ และก็พบว่าเป็นผู้ชายผิวขาวจั๊ว ใส่เสื้อยืดสีขาวเหมือนผม หมอนั่นเสยผมสีดำที่ลงปรกหน้าขึ้นไปช้าๆ เผยให้เห็นดวงตาสีน้ำตาแลดูซุกซน และจมูกโด่งๆราวกับเอาสิลิโคนมายัดไว้ หมอนั่นทำหน้าเหลอหลาเมื่อหันมามองผม
“อ้าว... เป็นอะไรมั๊ย มาๆเราช่วย” ไอ้หน้าหล่อยื่นมือมาคล้ายๆกับให้ผมจับ แต่ผมปัดมือของมืนออกไปแล้วยันตัวขึ้นมาจากพื้น
“ขอบคุณนะ แต่กูไม่เป็นไร (-_-)” ผมตอบหน้าตาย ซึ่งนั่นทำให้คนตรงหน้าผงะไปเล็กน้อยก่อนจะตีหน้าดุ
“เธอหน่ะเป็นสาวเป็นนางมาพูดกูพูดมึงอย่างนี้ไม่น่ารักเลย -3-“หมอนั่นว่าพลางทำปากยื่นเหมือนเด็กๆ แต่ผมเป็นผู้ชายแต่ไอ้บ้านี่มาหาว่าผมเป็นสาวเป็นนาง อย่างนี้มันน่าชกให้เลือดกบปาก -*- เอาเถอะตอนนี้ผมยังไม่อยากมีเรื่อง
“วันนี้กูไม่อยากมีเรื่องอ่ะนะ กูไปละ และขอบคุณที่ทำให้กูล้มจ้ำเบ้า!” ผมตัดบทแล้วเดินออกมา แต่ข้อมือของผมก็ถูกคว้าเอาไว้ซะก่อน
“นี่มึงอยากมีเรื่องจริงๆหรอ -*-“
“ปล่าว ฉันแค่เป็นห่วงเธอนะ นี่มันก็จะมืดแล้วด้วย เป็นผู้หญิงเดินคนเดียวตอนกลางคืนมันอันตรายนะ ^^”
“ขอบคุณนะที่ห่วง แต่มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับมึงเลยไม่ใช่หรอ” ผมสลัดข้อมือ
“แล้วนี่จะไปไหน ^^”
“กูจำเป็นต้องรายงานมึงหรอวะ! ขอโทษนะแต่ตอนนี้กูกำลังรีบ ไปละ บาย” ผมตัดบทแล้วเดินออกมา ผู้ชาย...ไรน่ารำคาญชะมัดเลย

เสียงเพลงของเลดี้ กาก้า ดังกระหึ่มไปทั้งผับ ผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยกำลังโยกย้ายกันอยู่บนฟลอ บางคนก็มามั่วกันอยู่ตรงโซนที่นั่ง แหยะ! ตรงนั้นมีคนกำลังอ้วกด้วย นี่ผมเข้าผับผิดล่ะมั้ง -*-
ผมเดินดุ่มๆไปนั่งตรงเคาท์เตอร์ใกล้ๆฟลอ แล้วจัดการสั่งบริกรหน้าโหดทันที
“เตกีล่า” ผมสั่ง พอไม่ถึง 1 นาทีแก้วที่มีน้ำสีน้ำตาลอ่อนๆก็มาวางตรงหน้าแล้ว ผมจิบมันเข้าไปช้าๆ ผมไม่ใช่คนคอแข็งนะ แต่แค่อยากเมาเพื่อลืมๆเรื่องวันนี้เท่านั้นแหละ ผมกวาดสายตามองไปรอบๆผับ เอ๊ะ! นั่นเหมือยไอ้น้ำเลย ย้อมผมสีคาราเมลเหมือนกัน แต่คงไม่ใช่หรอกป่านนี้มันคงสลบอยู่บนเตียงไอ้หน้าหล่อเมื่อตอนเที่ยงล่ะน๊า –.,-
ผมละสายตาจาก(คนที่คล้ายๆ)ไอ้น้ำ และไปมองสาวๆบนฟลอแทน แต่ทำไมพวกนั้นต้องมองผมด้วยสายตาอาฆาตแบบนั้นด้วยวะ เฮ้อ!
ผมเดินไปหาที่ที่อาการโปร่งๆดู และก็พบว่าดาดฟ้านี่แหละดีสุดๆ เพราะอยู่ข้างในแล้วเหม็นบุหรี่ อีกอย่างทนสายตาผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้น่ะ -.-
“ผมของคุณสวยจังนะครับ”
“ก็จะเอาใจซีเกลไงคะ”
“น่ารักจัง”
“แล้วจะรักมั๊ยล่ะ”
โอ๊ย! เป็นเชี่ยอะไรกันวะ มาสวีตหวานกันบนดาดฟ้า บ้าปล่าว!!! (ด่าในใจ)
และด้วยความสงสัยผมเลยลองกระดึ๊บๆไปทางต้นเสียง และชะโงกหน้าไปมองด้วยความเสือก และภาพตรงหน้าคือ ชายหญิงกำลังฟัดกันนัวเนีย หยุบหยับเหมือนงูกำลังฟิดเจอร์ริ่งกัน โอ้ววว!
เพล้ง!
ไอ้...เอ๊ย! ใครเอากระถางต้นไม้มาวางตรงนี้วะ ถ้ารู้นะพ่อจะฆ่าให้เรียบ -_-*
“เห้ย! นั่นใครวะ”
บรรลัยแล้วไง ถ้าโดนจับได้ต้องโดนประณามว่าเป็นพวกโรคจิต แอบดูชาวบ้านเค้าฮุคอัพกัน ตายแล้วกู TT
ผมรีบก้าวขาเดินจากที่ตรงนั้นให้เร็วที่สุด แต่ขาผมมันสั้น Y^Y โอ๊ยยย อย่างงี้มันต้องจับได้แน่ๆเลยไอ้คิว
ฉึบ!
“อ๊อก! อ่อยอูอ๊ะ” (ปล่อยกูนะ)
ผมถูกกระชากคอเสื้ออย่างแรง แล้วถูกจับหมุนให้เข้าไปประจันหน้ากับมัน ผมรีบเอามือขึ้นมาปิดหน้าให้เร็วที่สุดเพื่อรักษาหน้าอันสมบุกสมบันของตัวเอง ไม่ได้หรอกเดี๋ยวผมเสียโฉม!
“อ้าว! เธอเองหรอเนี่ย”
เสียงนี้... คุ้นๆแฮะ
ผมค่อยๆคลายมือบนใบหน้าออกแล้วมองหน้าคนตรงหน้า ถึงแสงอาจจะมีไม่มากนักแต่ก็พอจะดูๆโครงหน้าได้ ผมเพ่งมองคนตรงหน้าด้วยแววตาสงสัย
อืม... ดวงตาสีน้ำตาลนี้...
จมูกแบบนี้...
เสียงแบบนี้….
“ไอ้คนน่ารำคาญ!”
“หา?” หมอนั่นวางผมลงแล้วเอียงคอมองด้วยแววตาขี้สงสัย มึงจะต่างกับเมื่อกี้เกินไปแล้วนะ --*
“ก็มึงไงไอ้คนน่ารำคาญ” ผมชี้หน้าด่ามันปาวๆ
“นี่มันอะไรกันคะซีเกล กุซซี่งงไปหมดแล้ว แล้วนังหน้าจืดนี่เป็นใครคะ >o<” ยัยผู้หญิงหน้าตีนกา (เพิ่งเห็น) คนนั่นว่าพลาเกาะแขนซีเกลอะไรนั่น แต่พอถึงตอนด่ากูนี่ชี้หน้าเลยนะ อย่าให้ผมทนไม่ได้นะ พ่อจะสวดให้ยับเลย!
“อ๋อ... เป็นคนที่ซีเจอตอนเช้าน่ะ น่ารักใช่มั๊ยล่ะ 55”
“น่ารักกับผีอะไรคะ หน้าจืดจะตาย สู้กุซซี่ก็ไม่ได้ หนังหน้าอย่างงี้คนละชั้นเลยล่ะค่ะ”
“ผมก็ว่าไม่ต่างกันเลยนะครับ เค้าออกจะหน้าใส”
“โอ๊ย! ไม่จริงหรอกค่ะซี กุซซี่อ่ะนะหนังหน้าไฮโซกว่าเยอะ โฮะๆ ^o^”
กูไม่ทนแล้วโว้ย!
“กูไม่ตรัสรู้หรอกนะว่าใครหนังหน้าไฮโซกว่าใคร แต่เลิกเปรียบเทียบหน้ากูกับหนังส้นเท้าเหี่ยวๆของคุณซักทีจะได้มั๊ย” ผมว่าอน่างเหลืออด ไม่ได้หรอกนะ มาเปรียบเทียบหน้าอันผุดผ่อนและเต่งตึงของผมกันหนังหน้าตีนกาแบบนั้นน่ะ!
“อุ๊บส์” ซีเกลกลั้นหัวเราะเอาไว้แต่ยัยหน้าตีนกานั่น...
“กรี๊ด! อีบ้า แกว่าฉันว่าหนังหน้าส้นเท้าหรอยะ >o<”
“กูยังไม่ได้เอ่ยชื่อเลยนะคุณ อย่ามาตีโพยตีพาย หรือว่าคุณยอมรับล่ะ -*-“
“อ๊ายยย! แกนะแก อย่างนี้มาตบกันเลยดีกว่ามั๊ยห๊ะ”
“ไม่ล่ะ ไม่อยากมีเรื่องกับคนอย่างคุณ บาย!” ผมว่าแล้วโบกมือลา แต่ยัยหน้าเหี่ยวนั่นกลับจับมือผมเอาไว้แล้วกระชากอย่างสุดแรง ผมไม่อยากหน้าตัวเมียไปกว่านี้หรอกนะ
เพี๊ยะ!
เสียงตบดังกังวานบนดาดฟ้า ผมรู้ว่าผมนี่แหละต้องโดนตบ แต่ทำไม... ไม่เจ็บวะ O.O? ผมมองไปข้างหน้าและพบว่า ไอ้น่ารำคาญซีเกลยืนบังผมอยู่ และหันหน้าไปด้านข้าง 45 องศาด้วยแรงตบ
“พอใจแล้วช่มั๊ยกุซซี่” ซีเกลเอ่ยด้วยสายตานิ่งเฉยพลางเอามือล้วงกระป๋ากางเกง มึงเพิ่งโดนตบมานะ = = *
“ซีเกลยอมโดนตบรับแทนมันทำไมอ่ะ >o<” ยัยหน้าเหี่ยวยังแวดๆไม่เลิก
“ก็... ยัยนี่ดูน่ารักบอบบาง น่าปกป้องอ่ะนะ”
“=[]=!”
“งั้นเราไปกันเหอะสาวน้อย ^o^” ซีเกลว่าแล้วคว้าเอวบางๆของผมเข้าหาตัวมัน มันใกล้มากจนได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของมัน นี่ผมเคลิ้มอะไร
“แล้วเรื่องของเราล่ะซีเกล เรายังไม่จบเลยนะ >o<” ยัยนั่นตะโดกนทิ้งหลังมาหลังจากผมกับซีเกลกำลังจะเดินลงบันไดจากดาดฟ้า
“มันจบตั้งแต่ผมเห็นสาวน้อยคนนี้แล้วแหละ บายย^^”
“กรี๊ด ไอ้บ้าเอ๊ย!” ยังไม่หยุดอีกหรอวะ =[]=
และผมกับ(ไอ้)ซีเกลก็ได้ยินเสียงเพลงของเลดี้ กาก้าอีกครั้ง คุณพระ!คุณคงไม่เชื่อแน่ว่าผมอยู่ส่วนไหนของผับ ผมอยู่โซนวีไอพีอันโคตรแพง ขนาดผมกับไอ้น้ำเอาตังค์ที่ไปหางานมา 5 เดือนมารวมๆกันยังไม่พอที่จะเข้าโซนนี้เลยให้ตายเหอะ!
“มึงพากูมาโซนวีไอพีทำหอกไร กูอยู่ของกูดีๆ”
“อ้าววว! แทนที่เธอจะตอบแทนฉันที่ไม่ทำให้เธอโดนยัยแก่นั่นตบหน้า - - *” ยะ...ยัยแก่หรอ สะใจว่ะ!
“เออ แล้วทำไมกูต้องตอบแทนมึงล่ะ ในเมื่อกูไม่ได้ขอ!”
“ใจร้ายจังนะเธอเนี่ย” ซีเกลไม่ว่าปล่าวยังยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีก พลางเอามือมาลูบแก้มผมเบาๆ และค่อยๆยื้อหน้าของผมเข้าไปหามัน เห้ยๆ! ใกล้ไปแล้วโว้ย
“โอเค! กูจะดริ๊งค์กะมึง แต่ถ้ามึงโดนกูมอมแล้วอย่ามาให้กูเห็นหน้าอีกนะ” ผมพูดออกไปอย่างไร้ความคิด! บ้ารึ ปล่าว ผมคออ่อนนะเฟ้ย
“โอเคเลยเบบี๋! แต่ถ้าเธอเป็นฝ่ายโดนมอมซะเอง เธอต้องคบกับฉันนะ” มันว่าพลางทำสายตากระลิ้มกระเหลี่ย
“อะ...เออ! ได้” ผมตอบมันแล้วหันไปสั่งบริกรที่ยืนหมดบทมานาน “พี่เอาเตกีล่ามา 1 ขวดเลย!”
“โว้วๆ เตกีล่าเลยหรอ o.o”
“ทำไม? มึงกลัวโดนกูมอม ?”
“แหมๆ เอาคำนั้นไว้ใช้กับตัวเองเถอะ”
“มึงอย่ามาดูถูกกู!” ผมว่าพลางเทเตกีล่าลงใส่แก้ว แล้วกระดกเข้าปากทันที โหยย! ร้อนชะมัด >< แล้วผมก็ปั้นหน้าปกติแล้วหันไปมองหน้าซีเกลแล้วยักคิ้วเหมือนกับว่า ‘บอกแล้วว่ากูเจ๋ง’ อะไรประมาณนั้น
“ว้าวๆ ดื่มให้ได้อย่างนี้ตลอดนะ ^^”
“เออ!”
---1 ชั่วโมงผ่านไป---
See-Gel...Part
“เธอเมาแล้วนะ” ผมว่าพลางกลอกตาไปมา ทำไมยัยนี่ดื้อจัง
“ยางง~ คิวยังไม่มาวววว~” สาวน้อยตรงหน้าผมว่าพลางเอามือเปิดขวดเตกีล่าขวดใหม่ ว่าแต่...เมื่อกี้เธอเรียกตัวเองว่าไรนะ?
“นี่...เธอชื่ออะไรน่ะ”
“ฉันหรอออ~?” เธอถามผมพลางเอานิ้วชีตัวเองและทำตาโต ตลกชะมัดเลยยัยนี่
“อื้ม เธอนั่นแหละ”
“คิวพี~ ช้านนนชื่อคิวพี”
คิวพีหรอ...
“นาย” จู่ๆสาวตรงหน้าก็พูดขึ้นมาแล้วทำตาโต
“นายมันน่าหมั่นส้ายยยย~”
“ฉันเนี่ยนะ” คราวนี้กลับเป็นผมซะเองที่เอามือชี้ตัวเอง
“ช่ายยย! นายนั่นแหละ” ยัยมึนนี่ว่าพร้อมกับเอามือมาถูหัวผมเล่น ผมไม่ใช่แมวนะ =.=
“เอ๋? ผมนายนิ่มจางงง ทำไมอากาศร้อนอย่างงี้วะ” ยัยนี่พูดเสียงอ่อยพลางหยิบคอเสื้อของตัวเองที่เลอะอะไรซักอย่างมาพัดๆ และผมก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันยั่วผมขนาดไหน (ถึงเจ้าตัวจะไม่รู้ก็เหอะ) สายตาของผมจดจ้องอยู่ที่ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อตรงหน้า (ที่ตอนนี้พร่ำเพ้ออะไรอยู่ก็ไม่รู้) ผมเม้มปากตัวเองอย่างอดกลั้น ว้อย! ห้ามใจไว้ซีเกล ห้ามใจ
แต่ความคิดของผมมันไม่สอดคล้องกับการกระทำเลยให้ตายเหอะ ผมค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าสวย จนจมูกของเราสองคนชนกัน เจ้าตัวสะดุ้งเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร... ผมเลยเข้าไปใกล้อีกนิดและ...
Rrrrrrrrrrr Rrrrrrrrrr!
อะไรอีกวะเนี่ย!
ผมคว้าโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาดูแล้วก็พลว่าคนที่โทรมาไม่ใช่ใคร แต่มันคือเพื่อนสุดโหดโฉดชั่วของผมเอง
“ว่าไงไอ้สตอม!” ผมกรอกเสียงลงในโทรศัพท์ด้วยความอารมณ์เสีย
(เป็น...อะไรของมึงวะไอ้ซี! ว๊อย!หุบปากไปเลยน้ำเห็นมั๊ยกูคุยโทรศัพท์อยู่ ถ้ามึงยังไม่หยุดนะคืนนี้มึงได้ผัวเป็นตัวเป็นตนแน่) อะไรของมันวะ!
“ถ้ามึงยังจัดการเด็กของมึงไม่ได้ล่ะก็ เสือกโทรมาทำไมฮ๊ะ”
(เออๆ คือว่า... เห้ย! ไอ้น้ำทำอะไรของมึงวะ! เออซีเกลเดี๋ยวกูโทรไปพรุ่งนี้ละกัน)
“เออ! ไอเวร!!” ผมทิ้งท้ายแล้วตัดสายทิ้ง
ผมก็หันกลับมาเตรียมจะต่อเรื่องของผมกับคิวให้จบแต่ว่าร่างบางที่เคยพูดเพ้อเจ้อจากเตกีล่ากลับฟุบหลับไปแล้ว อดอีกแล้วผม T^T
“นี่... บ้านเธออยู่ไหนจะไปส่ง” ผมว่าแล้วสะกิดที่แขนคิว
“อือ... “ เธออย่างครางได้มีย มันทรมาน Y^Y
“งั้นฉันจะพาเธอไปนอนที่บ้านฉันแล้วนะ” ผมพูดด้วยความขี้เล่น ยัยนี่ไม่ยอมไปนอนบ้านผมหรอกเป็นสาวเป็นนาง ^o^
ปึง!
“อือ... ไปก็ไปดิ!” ยัยนั่นว่าหลังจากเอามือทุบโต๊อย่างแรง แต่...คิวจะไปนอนบ้านผม บ๊ะเจ้า! คิวยื่นมือมาลากผมออกไปแล้ว ><
ผมลากคิวมาที่โรงจอดรถ แล้วรีบเปิดประตูรถเฟอร์รารี่สีขาวของผมแล้วยัดร่างบางเข้าไป ตลอดทางผมรู้สึกใจเต้นอย่างแปลกๆ นี่ผมเป็นอะไร ตั้งแต่ตอนเช้าแล้วนะ ตั้งแต่ที่คิว...ชนผมน่ะ
ตอนแรกผมไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร แต่พอเห็หน้ามันก็อยากปกป้อง...
‘อ้าว... เป็นอะไรมั๊ย มาๆเราช่วย’
‘ก็... ยัยนี่ดูน่ารักบอบบาง น่าปกป้องอ่ะนะ’

วาจาหยาบๆที่ออกมาจากปากสีสวยนั่น...
‘ขอบคุณนะ แต่กูไม่เป็นไร (-_-)’
และคำพูดที่โอ้อวดตัวเองนั่น...
‘วันนี้กูไม่อยากมีเรื่องอ่ะนะ กูไปละ และขอบคุณที่ทำให้กูล้มจ้ำเบ้า!’
มันทำให้ผมใจเต้นได้หรอไงเนี่ย...
ในที่สุดก็มาถึงบ้านของผมซักที กว่าจะมาถึงหัวใจผมจะวายตายอยู่แล้ว เพราะคิวนั่งบิดไปบิดมา แอ่นไปแอ่นมาอยู่นั่นแล้วก็บ่นว่าร้อนๆ สมาธิในการขับรถของผมแทบไม่มีเลยด้วยซ้ำเพราะมัวแต่ไปสนใจคิว >.,< แต่ทำไมอากาศบนรถมันร้อนๆนะเหมือนที่คิวบอกนะ ทั้งๆที่ผมเปิดแอร์แล้วแท้ๆเลย สงสัยจะเสีย
“คิว... คิว... ถึงแล้วนะ” ผมว่าแล้วปลุกคิว
“อื้ออออ” ร่างบางคราง (อีกแล้ว) จนผมเหนื่อยใจเลยตัดสินใจอุ้มร่างบางขึ้นมาเอง แล้วเดินไปทางห้องนอนของผม อย่าคิดว่าผมจะทำมิดีมิร้ายนะ แค่จะเอาไปเช็ดตัว (มันต่างกันตรงไหนหว่า)
ผมวางร่างบางลงกับเตียงอย่างเบามือ แล้วรีบวิ่งไปเอาน้ำกับผ้าขนหนูมาจัดแจงเช็ดตัวคนตรงหน้าให้เสร็จๆไป จะเอาไงล่ะเนี่ย ถอดเสื้อดีมั๊ยน่ะ -,.-
“ร้อนนนนน~” ร่างบางว่าพลางทำท่ากระส่ายกระสับและ.... ถอดเสื้อ!
O.O
ผมอึ้งกิมกี่... เพราะอะไรน่ะหรอ... เพราะคนตรงหน้าผมไม่มีหน้าอกเลยยังไงล่ะ!
นี่มันอะไรกันวะ! คิวเป็นผู้ชาย แต่เธอ เอ๊ย! แต่นายนี่ไม่บอกผม โอ้ววว! ผมละอยากฆ่าตัวตาย
“คิว... คิวเป็นผู้ชายหรอ -*-“ผมถามอย่างกล้าๆกลัวๆ เพราะกลัวว่าคำตอบมันจะ... แต่คนที่ผมถามมันกลับเอาหน้ามุดหมอนซะงั้น - -*
“อือ...อูเอ็นอู้อายยย”(อือ...กูเป็นผู้ชายยย) ผมได้ยินเสียงอู้อี้ดังออกมาจากคนตรงหน้า
แล้วผมจะทำยังง๊ายยยย T^T คืนนี้ที่วาดฝันไว้พังหมดแล้ว ToT (แกวาดฝันตั้งแต่เมื่อไหร่: ไรต์เตอร์) เอาไงดีวะ! ผมหงุดหงิดแล้วนะที่คิวไม่บอกว่าผมเป็นผู้ชายจนผมเผลอใจไป โว๊ย!
“คิว...”
“ว่า?” คิวเงยหน้าขึ้นมาจากหมอนนั่นแล้วทำตาโต อย่าทำนะเฟ้ย เดี๋ยวผมโกรธไม่ลง
“นายต้องโดนทำโทษ!” ผมว่าแล้วคว้าร่างบางเข้ามาประกบริมฝีปาก ผมจูบกับคิวอย่างเร่าร้อนและรุนแรงไปพร้อมๆกันจนได้กลิ่นเลือด
“มึงงงงจูบกู! หรือจะทำให้กูปากแตงห๊าาาาาา~” คิวรีบผละออกจากตัวผมแล้วถามด้วยอารมณ์หงุดหงิด
“เออ! นายจะต้องโดนฉันทำ.... อุ๊บ!” ก่อนที่ผมจะพูดจบร่างบางที่เปลือยท่อนบนก็คว้าผมเข้าไปจูบ! แต่ทว่า... มันกลับเป็นจูบที่นุ่มนวล เราสองคนจูบกันเนิ่นนานก่อนที่คิวจะค่อยๆผลักผมออก
“อย่างงี้เส่~ ถึงเรียกว่าจูบบบบ~”
“คิว...” ผมกะจะพูดต่อให้มากกว่านี้แต่ร่างบางก็คว้าผมเข้าไปจูบอีกครั้ง นี่คือการอ่อยหรือปล่าวน๊ะ? ถึงผมจะโดนผู้หญิงสวยๆอ่อยมามากก็เหอะ แต่ผมไม่เคยเจอผู้ชายอ่อยแล้วทำให้ใจผมเต้นแรงขนาดนี้มาก่อนเลย
จูบของผมกับคิวยังดำเนินต่อไป ริมฝีปากของคิวเหมือนน้ำผึ้งรสหวานที่ผมแทบไม่อยากให้มันจางหายไป ผมคิดว่า... ผมต้องได้จูบกับคิวทั้งคืนแน่ๆ >.,< แต่ห้องผมมันร้อนอีกแล้ว นี่ผมเปิด 23 องศาแล้วนะเฟ้ย!
---ย้อนกลับไปที่ผับ---
“เห้ย! ขวดเตกีล่าผสมยามอมสาวอย่างเห็นผลช้าสุดๆตรงนี้หายไปไหนวะ ไอ้จ่อยมึงเอาไปให้ลูกค้ารึปล่าว” ชายร่างบึกบึนถามลูกน้องอย่างหัวเสียพลางชี้ไปที่เคาท์เตอร์
“ขวดตรงนั้นน่ะหรอ? ผมเอาไปให้ลูกค้าโซนวีไอพีที่ชื่อคุณซีเกลแล้วอ่ะ ทำไมอ่ะพี่?”
“บรรลัยแล้วไงไอ้จ่อย!”
“ฮ๊ะ?”
“คึกตลอดคืนแน่ๆเลยไอ้บ้า -*-“

เด้ง

อ๊าย!!อ่านไปจิ้นไป คิดไป นึกภาพไป ไม่ไหวแล้วอัพต่อเร็วๆนะ
(นึกภาพจูบกันแล้วมันช่าง)

ดันๆ