บทที่ 1
ดีที่วันนี้ฉันมีเรียนแค่ครึ่งวัน ก็เลยมีเวลากลิ้งเกลือกตอนบ่ายเยอะมาก
Rrr Rrr
P Kavin’
โทรมาทำไมกัน ถ้าจะเรียกฉันไปใช้งานฉันไม่ไปนะ ขี้เกียจ วันนี้ฉันจะงีบอยู่ที่หอ
“หวัดดีค่า”
(น้องแชมน้อยของพี่กวินนนน~)
“เอ่อ จะใช้งานแชมหรอคะ =_=; ”
(นิดหน่อยน่ะครับ แหะๆ อย่าโกรธพี่นะ เดี๋ยวเลี้ยงข้าวมันไก่หลังมหา’ลัย)
“ข้าวมันไก่ *0* งานอะไรหรอคะ”
(มาที่ตึกคณะนิติศาสตร์หน่อยนะ มาช่วยยกของเล็กๆน้อยๆน่ะ)
“แล้วเพื่อนๆพี่ไปไหนหมดล่ะคะ” ฉันถามขึ้น เพื่อนก็มีตั้งเยอะแยะทำไมถึงมาใช้งานสาวน้อยบอบบาง ร่างเล็ก น่าทะนุถนอมอย่างฉัน(เข้าข้างตัวเองสุดๆ)
(แหะๆ มันมีธุระกันน่ะครับ เหลือพี่กับพอร์ชอยู่สองคนT^T)
“โอเคค่ะ รออีกสิบห้านาทีนะคะ”
ตึกคณะนิติศาสตร์
ฉันเดินมาถึงหน้าคณะก็พบว่าพี่กวินกับพี่พอร์ชมายืนรออยู่แล้ว
“พี่กวิน”
“แชมน้อย มาซะที”
พี่กวินทักทายฉัน ส่วนพี่พอร์ชก็ยิ้มโชว์ลักยิ้มน่ารักให้ >_< งานที่ได้รับมอบหมายก็คือ การขนกล่องกระดาษใบยักษ์แต่น้ำหนักไม่ยักษ์ไปเก็บไว้ที่ห้องเก็บของด้านขวาของตึก ซึ่งอยู่ห่างกันร้อยห้าสิบเมตร ตึกยาวเกินไปนะ =3=
“ยกไหวรึป่าวครับ น้องแชมเปญ”
พี่พอร์ชถามพร้อมแย่งกล่องจากฉันไปหนึ่งใบ จากกล่องที่สูงกว่าหัว พอยกไปกล่องนึกก็เหลือความสูงอยู่แค่จมูก
“ไหวค่ะ แล้วตอนนี้เหลืออยู่อีกประมาณกี่กล่องหรอคะ”
“อืม พี่ว่า…ราวๆสองร้อย..มั้งนะ”
“=[]=” แว๊กกก สองร้อย ฉันแบกไปได้ประมาณสอง พี่พอร์ชกับพี่กวินแบกได้ประมาณสี่ กว่าจะเสร็จ หนูโดนหลอกใช้>0< แต่ทว่า กระโปรงพลีตที่ฉันใส่คลุมตาตุ่มมาวันนี้มันช่างเกะกะเสียนี่กระไร จนมันสร้างปัญหาให้ฉันจนได้
“กรี๊ดดด><”
ตุ้บๆๆๆๆ!
ฉันหลับตาปี๋รอรับความเจ็บปวดที่ใบหน้า หน้าฉันต้องกระแทกแน่ๆ แต่มันก็ไม่เป็นแบบนั้น เมื่อมีมือหนึ่งมาคว้าเอวฉันไว้ นั่นก็คือ พี่พอร์ช! สภาพตอนนี้แบบว่า กล่องห้าใบกระจายอยู่ตรงพื้น โดยมีฉันยืนก้มหน้าจะล้มแหล่ ไม่ล้มแหล่ อยู่ตรงอ้อมแขนที่พอร์ช แถมหันหลังให้พี่เขาอีก
“น้องแชมเปญ เป็นอะไรมากมั้ยครับ”
“มะ..ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ=///=” เดาว่าตอนนี้ฉันต้องหน้าแดงมากแน่ๆ เกิดมาสิบแปดปี ไม่เคยใกล้ชิดกับชายคนไหนมากเท่านี้มาก่อนเลย แม่จ๋า ><
สามสิบนาทีผ่านไป
“เฮ้อ เสร็จซะที”
พี่กวินพูดขึ้นพร้อมบิดตัวไปมา คงปวดแย่ เห็นพี่กวินก้มๆเงยๆตลอดเลย คงจะปวดเอวสินะเนี่ย แต่ฉันกับพี่พอร์ชก็ปวดขาเหมือนกัน คงเดินได้ราวๆสองกิโลเลยมั้งน่ะ
Rrrr Rrrr
“ฮัลโหล”
(@#$$%^&^฿&+_*&&^%)
“อ่าฮะ โอเค จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”
ท่าทางเหมือนฉันจะอดกินข้าวมันไก่เจ้าอร่อยแล้วสินะเนี่ย ดูเหมือนพี่กวินจะมีธุระด่วนต้องไป
“น้องแชมน้อย พี่ขอโทษนะพอดีพี่ถูกเพื่อนเรียกตัวให้ไปช่วยนะT^T”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวแชมไปกินเอง”
“ง่า ได้ไงกันพี่สัญญาว่าจะเลี้ยงแล้วอ่ะ ไอ้พอร์ช แกพาน้องแชมไปหน่อยนะ ถือว่าหล่อขอร้อง*0*”
“ก็ได้ แล้วแกจะไปที่ไหนเนี่ย”
“อินเตอร์พาร์กน่ะ ฝากซื้อข้าวมันไก่ไม่เอาหนังถุงนึงนะ พิเศษนะเว้ย”
“เออๆ”
พี่กวินยังจะห่วงกินอีก ทั้งๆที่อินเตอร์พาร์กของอร่อยตั้งเยอะแยะ แต่ฉันยังไม่เคยไปอินเตอร์พาร์กเลยซักครั้ง ยังไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไง เดี๋ยวว่างๆชวนเฟียส กับ ซูกัสไปดีกว่า หลังจากแยกกับพี่กวินแล้ว พี่พอร์ชก็พาขับรถไปที่ร้านข้าวมันไก่ เรามีเมนูหลากหลาย~ ฉันไล่ชื่ออ่านเมนูยาวเป็นหางว่าว แค่ข้าวมันกับไก่ ทำไมมันเยอะงี้ มีทั้ง
ข้าวมันไก่ทอด
ข้าวมันไก่ต้ม
ข้าวมันไก่คลุกกะปิ
ข้าวมันไก่ใส่สีผสมอาหาร
ฯลฯ
บอกได้คำเดียว ‘เยอะ’ =_=;
“น้องแชมกินอะไรครับ”
“เอาข้าวมันไก่ กับชามะนาวค่ะ” หลังจากที่สั่งเมนูเรียบร้อยแล้ว ฉันก็หันหน้ามานั่งคุยกับพี่พอร์ช
“พี่ว่าน้องแชมน่าจะเอาหน้าม้าลงนะ”
“ทำไมคะ มันน่าเกลียดหรอคะ=[]=” เพราะฉันหัวเหม่งหรอ
“ฮ่าๆ ป่าวครับ พี่ว่ามันเป็นความชอบส่วนตัวของพี่น่ะ แต่ถึงน้องแชมจะเอาขึ้นหรือเอาลง ยังไงก็น่ารักอยู่ดีแหละ”
“-////- พี่พอร์ชบ้า” โอ๊ยยย เขินกว่านี้มีอีกมั้ย เดาได้เลยว่าตอนนี้หน้าของฉันต้องแดงมากแน่ๆ “ข้าวมันไก่มาแล้วค่ะ” ฉันพูดแก้เขิน ข้าวมันไก่ร้านนี้อร่อยจริงๆนะ หลังจากกินเสร็จ พี่พอร์ชก็พาฉันไปส่งที่หอ
“ขอบคุณค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ ^^”
ฉันเดินเข้าห้องมา ดีที่ห้องอยู่ชั้นหนึ่ง ไม่ต้องเดินขึ้นบันไดตอนแรกฉันก็ไม่ได้อยู่หอนี้หรอก แต่มีคนย้ายออกไปอยู่หอนอกก็เลยได้อยู่หอนี้
“กลับมาแล้วจ้า”
“แชมเปญญญญ” เอมม่าลากเสียง
“มีอะไรหรอ” เสียงแบบนี้มันต้องมีอะไรแน่ๆ เอมม่าเป็นเพื่อนฉันตั้งแต่อยู่โรงเรียนเก่า แต่เราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ พอรู้ว่าย้ายมาอยู่มหาลัยเดียวกันก็เลยตกลงกันว่าจะอยู่ด้วยกัน อ้อ เอมม่าเรียนบัญชีด้วยนะ ฉลาดมาก -0-
“เธอช่วยฉันทำงานหน่อยสิ คำณวนอ่ะ ปวดหัวจะตายอยู่แล้วT^T”
“ง่า โทดทีนะ ฉันมีหนังสือกฎหมายต้องอ่านตั้งห้าร้อยหน้า อีกอย่างฉันเกลียดคณิต”
“แงTOT น้าๆๆๆ แค่เปิดเทอมเจ็ดวันแรกก็ขนาดนี้แล้วอ่า”
“งั้นเดี๋ยวฉันลองถามพวกเพื่อนๆพี่ๆให้ละกันนะ”
“เธอคือแม่พระของฉัน แชมน้อย *O*”
พูดเสร็จแล้วเอมม่าก็เอาป๊อกกี้รสกล้วยมายัดปากฉันแทนการขอบคุณ แต่มันเจ็บนะเฮ้ย แทงซะเหงือกเป็นแผลT^T ยัยเอมบ้า
To be continue ...
เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก