อะ...โอ~ =O= :: วันนี้คิดอะไรเพี้ยนๆ(เเต่ไม่บ้า 555) อยากมีกิจกรรมเหมือนคนอื่นบ้าง :3
เลยตั้งมันซะเลย 555 - - หัวข้อเเปลกประหลาดเป็นที่สุด ก๊ากๆ(มันมีเเต่หัวเราะอยู่นี่เเหละ -*-)
เราไปดูกิจกรรมกันเลยดี เดี๋ยวถ้าพิมพ์ต่อ มันจะยาว -O-!

_________________________________________________



ให้ทุกคนทุกร่วมกิจกรรมนี้ ถ่ายรูปซิม(ซิม2-ซิม3 < ได้หมดค่ะ)โดยสื่อเเบบละคร,นิยายที่เราจะมักเห็นว่า :
เมื่อพระเอกเห็นนางเอกอยุ่กับผู้ชายคนอื่นมักจะมีอาการหึง หวง เเละทำในสิ่งที่ผิด หรือ ทำทุกอย่างที่
ทำให้ผู้หญิงต้องเลิกกับเเฟนของตนเอง : พอเข้าใจกันมั๊ย? ถ้าไม่เข้าใจถามได้นะค่ะ

_________________________________________________


กรรมการ

1.yui_minkey

2.ninenarak11

3.Time maillee sotting

4.senmeemee

กรรมการมีหน้าที่ตรวจสอบกระทู้ ยาม จขกท. ไม่อยู่ ถ้ามีใครลงชื่อสมัครหรือถามใดๆ
พิมพ์ไปบอกได้ที่เพจ จขกท. เลยครับ เเละ เมื่อจบการลงคะเเนน กรรมการต้องตรวจสอบผลสอบงาน
, ลงคะเเนน ตามที่พิจราณาไว้ , พอลงคะเเนนเสร็จให้ไปบอก จขกท. ที่เพจว่าให้เเต่ละคนเท่าไร หรือบอกใน
กระทู้กิจกรรมก็ได้ครับ
_________________________________________________

เเบบฟอร์มการสมัครกิจกรรม


ชื่อผู้สมัคร ::


อายุผู้สมัคร ::


ชื่อซิม(ช-ญ) ::


งานชิ้นนี้มีเเรงบรรดารใจอะไร เเละคิดว่าคุณพอใจในชิ้นงานของคุณมั๊ย? ::




คำอธิบาย...



คำอธิบาย...



คำอธิบาย...



คำอธิบาย...



คำอธิบาย...

ปล.ภาพต้องพอดีกับกระทู้ เเละ ภาพไม่เกิน 8 ภาพ (ถ้าถ่ายภาพมาเเล้ว บอกกรรมการได้ค่ะ)

_________________________________________________

รายชื่อผู้สมัคร

1.naerlovely ☺

2.Pigberry ☺

3.mew4455 ☺

4.monajung1827 ☻

5.PataPee_ChangP ☺

6.SunnyZz ☺

7.winwersus ☺

8.i3aNNoKz ☺

. . . .

# ส่งเเล้ว ☺ ยังไม่ส่ง ☻
# ถ้านำผลงานคนอื่นมาเป็นผลงานตัวเอง เราตัดสิทธิทันที!
# ส่งผลงานก่อนวันที่ 21 เปิดลงคะเเนน 22-23 !

ชื่อผู้สมัคร :: mew4455


อายุผู้สมัคร :: 13 ปี


ชื่อซิม(ช-ญ) :: พอต (ช) เมเม่ (ญ)


งานชิ้นนี้มีเเรงบรรดารใจอะไร เเละคิดว่าคุณพอใจในชิ้นงานของคุณมั๊ย? :: เพราะว่าใกล้เปิดเทอมแล้วก็เลยอยากทำส่งท้าย แล้วก็นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ลงประกวดแบบเป็นเนื้อเรื่องด้วย เลยตั้งใจทำสุดฝีมือเลย



เธอคนนั้นคือผู้หญิงที่ผมแอบชอบมานาน โดยที่เธอไม่เคยรู้ตัวเลยซักครั้ง เธอเห็นผมเป็นเพียงพี่ชายที่เป็น "ที่ปรึกษา" เพียงเท่านั้น ถึงจะเป็นได้แค่นั้นแต่ผมก็ดีใจทุกครั้งที่เธอเชื่อใจและปรึกษากับผมในทุกๆเรื่องเธอทุกข์ใจ และผมก็เสียใจทุกครั้งเช่นกันเมื่อเธอร้องไห้เจ็บปวดเพราะคนที่เธอรัก ผมรู้สึกว่าอยากให้เธอระบายมันออกมาให้หมด อย่างน้อยก็แบ่งความเจ็บปวดที่เธอมีมาให้ผมบ้าง แต่ตอนนี้ผมว่ามันมากไปเกินกว่าที่ผมจะรับได้แล้วล่ะ เพราะไม่ใช่แค่เธอที่ชอบเขา และเจ็บปวดเพราะเขาคนนั้น แต่ผม คนที่ได้ขึ้นชื่อว่าที่ปรึกษาคนนี้ ก็รักเธอมาก และเจ็บปวดจากเธอมากๆเช่นกัน



วันนี้ผมตั้งใจแล้วว่าจะบอกกับเธอให้ได้ เรื่องความรู้สึกที่ผมมีต่อเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะปฏิเสธแต่ก็ต้องบอกเธอให้ได้
"พี่พอตเรียกเมเม่มามีอะไรรึเปล่าคะ"
"คือ พี่..."

~ ตู๊ด ตู๊ด ~ เสียงโทรศัพท์ของเมเม่ดังขึ้น
"พี่ เมเม่แป๊บนึงนะคะ"
"ครับ"



"ฮาโหล เมเม่อยู่กับพี่พอตค่ะ"
"อะไรกัน ตัวเองจะมาว่าพี่พอตแบบนี้ไม่ได้นะ"
"ฮึ งั้นก็เลิกกันไปเลย!!!"



"เอ่อ เม่เมมีอะไรรึเปล่าครับ"
"ก็ไอแฟนบ้าของเมเม่เค้าหาว่าเมเม่นอกใจน่ะสิคะ แล้วก็ยังใครความพี่อีก ฮึ่ย น่าโมโห"
"เค้าว่าพี่ยังไงหรอ?"
"เค้าหาว่าที่พี่ชอบมาคุยกับเมเม่เพราะพี่น่ะแอบชอบเมเม่ 555 คิดได้ไงก็ไม่รู้นะคะ บ้าจริงๆ เฮ้อ ต้องหาแฟนใหม่อีกแล้วนะคะเนี่ย 55"

"ที่เค้าพูดมาก็ถูกแล้วนี่ เพราะว่าพี่น่ะ รักเธอจริงๆ"



"นี่ปล่อยนะ ปล่อยนะ ปล่อยเมเม่นะ ถึงให้ตายยังไงเมเม่ก็ไม่มีทางชอบพี่หรอก"
"เธอ"
"เมเม่ไม่มีทางชอบพี่เด็ดขาด เสียใจจริงๆที่เมเม่เคยไว้ใจ"



"ฉันกลับล่ะ อย่าตามานะ"
"เมเม่รอพี่ด้วย"
ผมคงไม่มีโอกาสได้คุยกับเธออีกแล้ว
เพราะผมได้ทำร้ายความเชื่อใจและจิตใจอันบริสุทธุ์ของเธอไปเสียแล้ว
อยากบอกเธอว่า "พี่ขอโทษ"

-------------------------------------------------------------------
จบแล้ว เรื่องนี้ทำได้เน่ามากๆเลยอะ T^T
ท่าโพสก็ลงไปแค่ 1 เพราะถ้าลงไปเยอะคอมจะช้าสุดๆ T^T
ขออภัยที่ไม่สนุกนะคะ

ชื่อผู้สมัคร :: Naerlovely

อายุผู้สมัคร :: 14

ชื่อซิม(ช-ญ) :: Lyserg Diethel / Memory Cadilish

งานชิ้นนี้มีเเรงบรรดารใจอะไร เเละคิดว่าคุณพอใจในชิ้นงานของคุณมั๊ย? :: ก็ไม่มีแรงบันดาลใจอะไรเป็นพิเศษหรอกค่ะ
ฉันคิดว่าฉันพอใจกับผลงานชิ้นนี้นะคะ^^ ถึงโจทย์จะยากไปหน่อยแต่ก็เป็นเรื่องที่ท้าทายมากเลยค่ะ

-----------------------------------------



ทุกวันนี้ผมเริ่มรู้สึกแย่..เพราะวันๆเมมโมรี่เอาแต่คุยโทรศัพท์ไม่เทคแคร์ผมเหมือนเมื่อก่อน...อยากรู้จังเธอคุยกับใคร...


เมมโมรี่::นี่!!..ทำไมมานั้งซึมอยู่ตรงนี้ล่ะ รีเซิร์กทำตัวแปลกๆน๊าช่วงนี้น่ะ มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า
รีเซิร์ก:: ไม่หรอก..ไม่มีอะไร
(ทำไมกันนะ..ทั้งที่มันเป็นเรื่องที่ค้างคางใจมากที่สุด...ทำไมผมไม่ถามออกไปล่ะ..ทำไม)


ณ สถานบันเทิงแหล่งหนึ่งในเมือง...
ทำไม..ทำไมเราไม่ถามยัยนั้นเลยล่ะ ว่าคุยกับใคร ทำไมต้องเก็บมาคิดคนเดียวอย่างนี้ ไม่ได้ล่ะ..กลับไปต้องถามให้ได้!


เฮ้อ...ทำไมยังไม่กลับมาอีกน๊าาา.. ตาบ้านั้น- - นี้มันตี2แล้วนะย่ะ..-3- จะรู้ไหมเนี่ยว่าคนอื่นเค้าเป็นห่วงน่ะ ชิ!


แอ๊ด..เสียงเปิดประตูดังขึ้น..
เมมโมรี่::ทำไมกลับมาดึกจังนี้มันตี2แล้วนะ ไปไหนมาน่ะ รู้ไหมคนเค้าเป็นห่วงน่ะ><
รีเซิร์ก:: ...


เมมโมรี่:: หือ..เป็นไรอ่ะ
รีเซิร์ก:: นี่..ขอถามไปอย่างนึงได้ไหม..
เมมโมรี่:: อืม..ได้ซิ^^
รีเซิร์ก:: เธอ..มีคนอื่นที่นอกจากฉันหรือเปล่า-///-


เมมโมรี่:: ถามอะไรบ้าๆ,,>[]<,, จะมีคนอื่นได้ไงล่ะ>///< หึงล่ะซิ55 คนที่เค้าคุยด้วยอ่ะพี่ชายเค้าต่างหาก
แค่นี้เองทำหึง หวง ไปได้ คิๆ>+++< นายนี่เวลาหึงนี้น่ารักจังนะ
รีเซิร์ก::อ่..อ่ะ..อืม..งั้นหรอ งั้นก็ดีแล้ว-///- (อายเป็นบ้าเลยวุ้ย!)


เมมโมรี่:: เอ้า!ไปอาบน้ำนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องไปส่งเค้าไปโรงเรียนนิ่>///<
รีเซิร์ก:: เออ น่า.. รู้แล้วๆ ไม่ต้องผลักก็ได้-///-

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

โซลคุงเป็นคนชอบสูบบุหรี่แต่ไม่ติดหรอกอยากจะสูบแค่เท่ห์ๆ

แต่นานะเป็นห่วงโซลคุงมากอยากจะให้โซลคุงเลิกสูบบุหรี่เพราะมันไม่ดีต่อตัวเอง

นานะ:โซลคุง..เลิกบุหรี่เถอะนะ นะ นะ มันไม่ดีหรอกนะ โซลคุง
ไม่ว่านานะจะพูดจะยังไงโซลคุงก็ไม่เคยสนใจในสิ่งที่นานะพูด

ดูสายตาของโซลคุงที่มองนานะและคาบบุหรี่อย่างเย็นชาคู่นั้นสิ

ดูนํ้าตาของนานะที่กลั่นออกมาจากความรักสิคอยดูนะโซลคุงนานะจะเลวให้ได้ยิ่งกว่า

โซลคุงเองน่ะที่ทำให้นานะต้องทำแบบนี้

โซลคุง:เฮ้ย ! ไอ้ตาโง่แกมาทำอะไรแฟนฉันน่ะ
นานะ:ใครเป็นแฟนนายไอ้งั่ง !
ดูความงี่เง่าของโซลคุงสิ ! ฮ่าฮ่าสะใจชะมัด ผู้ชายที่ไม่เคยสนใจคนอย่างนานะมาต่อยเพื่อจะแย่งนานะ

นานะ:คงรู้เเล้วสิน่ะ ! ว่าใครชนะจำไว้เลยโซลคุงเพราะเธอ ! ฉันจึงเลว

อ๋อ ! พอเข้าใจแล้วฮ้าบบบบบบบ

ลองทำดูแล้วก็เป็นเยี่ยงนี้ แล .....

วันนี้เป็นวันครบรอบที่ทั้ง 2 คนคบกันมาได้ 2 ปี


เมื่อเขาได้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาจึงเดินทางไปยังที่ ที่เขาคิดว่าเธออาจจะไปเพราะมีความสงสัยในใจมานานแล้ว


และเขาก็เห็นเธออยู่ที่นี่จริงๆ


เขาเห็นภาพบาดตาที่ทำให้เขาเจ็บปวดที่สุด


เขากลับมาที่บ้านและยังคงเตรียมอาหารไว้เพื่องานคืนนี้ด้วยความทุกข์


รอจนดึกแล้วเธอก็ยังไม่กลับมา เขาได้แต่เพ้อกับตัวเอง


คำถามที่ต้องพูดออกไปด้วยความเจ็บปวดบาดลึกไปถึงขั้วหัวใจเมื่อเธอกลับมาถึง


เขาสุดที่จะกลั้นกับสิ่งที่เจอ ด้วยการมอบความเลวร้ายและลงโทษเธอด้วยน้ำมือเขา แล้วเธอก็ .... จากเขาไป ตลอดกาล ....

เเละคิดว่าคุณพอใจในชิ้นงานของคุณมั๊ย? :: ไม่รู้สิค่ะ เพิ่งทำละครครั้งแรกด้วย แต่ก็ทำเต็มที่แล้วแหละค่ะ



โนเนม: ตัวเอง วันนี้เค้าไม่ได้ไปส่งตัวเองนะ วันนี้เค้ามีนัดกับเพื่อนๆ ตัวเองกลับคนเดียวได้มั้ย?
โซวอน: อะ.. อะ.. อืม..



โซวอน: ทำไม... เดี๋ยวนี้นายเปลี่ยนไปล่ะ ทำไมมัน.. ไม่เหมือนเดิม
นายเป็นแบบนี้ตั้งเดือนกว่าแล้ว ฉันต้องตามไปดูนายซักหน่อย ว่าทำไม..
นายถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้



โซวอน: นี้มัน. . . ร้านเบเกอรี่ที่เรามากินกับเนมประจำนี้น่า ทำไมเนมถึงมาทำอะไรที่นี้หล่ะ...



โซวอน: กรี๊ดดดด!!~//แดดิ้น นั้นมันเนมกับยัยหวานนี้น่า ฮึกๆเนม นายหลอกฉัน . . .



โซวอน: ฮึกๆ พวกเธอหลอกสวมเขาฉันมาตลอดเลยหรอเนี่ย TT^TT



โนเนม: โซ นี้น่า!! มาแอบมองตอนไหนว่ะเนี้ย (เวรแล้วไง)



โนเนม: โซหยุดก่อน!!อย่าวิ่งกลางถนนนะเดี๋ยวรถชน โซ!!! ฟังเนมอธิบายก่อน
โซวอน: ไม่อย่ามายุ่งกับฉัน!! !



โซวอน: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!! !
โนเนม: ม่ายน้าาาาาาาาาาาาาาาาา!~ โซ~~~~~~!!!!!!!! T^T

THE END