-1-
ณ ภายในโรงเรียนเซ็นโยลิต้า โกลด์ ไฮเด้นท์ ไฮสคูล
ตึ้งตึงตึ๊งตึ่ง ตึ่งตึงตึ้งตึ่ง! ( กรุณาอ่านให้เป็นเพลง )
ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเย็นที่ประธานนักเรียนเลิกประชุมพอดี ฉันจึงรีบวิ่งกลับบ้านหวังไปหาน้องสาวและพี่ชาย ตอนนี้บรรยากาศในโรงเรียนค่อนข้างเงียบ เพราะนักเรียนทยอยกลับบ้านหมดแล้ว ฉันจึงรีบวิ่งกลับอย่างสุดใจ
‘‘ แอปเปิ้ล!นั่นเธอจะไปไหน ’’ฉันหันไปมองต้นเสียง ผู้หญิงที่ย้อมสีม่วงขนาดนี้มีคนเดียวล่ะนะ - -’
‘‘ ลินลา..ฉันก็แค่กลับบ้านไงล่ะ นี่มันก็เย็นมากแล้ว ’’ฉัน
‘‘ หยุดก่อนสิ ฉันยังไม่อนุญาตให้กลับ! ’’ลินลากระชากผมฉันพร้อมลากไปในแปลงผักหลังโรงเรียน
‘‘ โอ้ย! ฉันเจ็บนะ ’’
‘‘ หุบปากที่ขี้ประจบประแจงนั่น เลยนะ ยัยบ้า! ’’
‘‘ ฉัน ขี้ประจบตรงไหนล่ะ ’’
‘‘ ยังไม่รู้อีกหรอ’’
เพี๊ยะ!! ลินลาตบฉันซะเต็มแรง จนหน้าฉันเป็นรอยแดงๆเจ็บนะ T^T#
‘‘ ชอบแกล้งขยันทำงาน หมั่นทำงานที่ครูสั่งมาส่งหลังสั่งแค่1วัน! อยากรู้จริงๆ ถ้าเธอไม่ประจบแบบนี้จะทำให้ใครรักได้ไหม ’’ลินลาพูดอย่างเยาะเย้ย
‘‘ ฉันไม่ได้ประจบ ก็พวกงานอะไรฉันเคยทำหมดแล้วเลยเสร็จเร็วเท่านั้นนะ! ’’ จริงๆนะงานพวกนี้ฉันเคยทำให้พี่ชายน่ะ โรงเรียนเราเครือเดียวกัน สอนก็คล้ายกัน
‘‘ โอ๋ๆ อย่าร้อนตัวสิ เอางี้ฉันมีข้อเสนอให้ถ้าเธอทำได้ ฉันจะเลิกว่าเธอเลย เอาไหม? ’’ก็บอกว่าไม่ใช่ยังไม่เชื่ออีก ไม่ยอมหรอก ฉันไม่ให้ตัวเองมีข้อหาผิดๆแน่
‘‘ ข้อเสนออะไร บอกฉันมา ฉันจะไม่ยอมให้ตัวเองมีข้อหาแน่ๆ ’’ ฉันพูดไปอยากตรงๆตามแบบฉบับของตัวเอง จะยากแค่ไหนฉันสู้!
‘‘ งั้นขอเสนอคือ เอ.. เธอรู้จักฮันเตอร์แห่ง มาสซิส รอยัลฮาร์ท ไฮสคูลไหม ที่อยู่โรงเรียนตรงข้ามโรงเรียนของเราน่ะ ฉันคิดว่าคนอย่างเธอคงรู้นะ ’’ ฮันเตอร์ ฮันเตอร์...
‘‘ ร้สึกเหมือนเคยได้ยินนะ.. นายเพลย์บอยคนนั้นน่ะหรอ! ที่ม่อผู้หญิงไม่เลือกนั่น ’’
‘‘ ถูกต้องแล้ว เธอต้องไปทำให้เขารักภายใน1เดือนน่ะ ’’ เมื่อกี้ฉันหูฝาดใช่ไหม ใครก็ได้ตอบที
‘‘ อะไรนะ! "
‘‘ ก็เธอต้องไปทำให้เขารักภายใน1เดือนไง ’’ ลินลามองฉันด้วยสายตาเหยียดหยาม ไม่!ฉันไม่ยอมหรอก!
‘‘ งั้นเปลี่ยนเป็นคนอื่นเถอะลินลา ได้รึเปล่า ’’
‘‘ กลัวทำไม่ได้หรอ...’’
‘‘ ...เปล่าซักหน่อย! ’’
‘‘ งั้น เป็นว่าตกลง โชคดี เอ.. โชคร้ายนะยะ ’’ ลินลาเดินไปขึ้นรถที่บ้านเธอขับมารับก่อนจากไป พร้อมหัวเราะเยาะเย้ย ปล่อยให้ฉันยืนแข็งทื่ออยู่หน้าโรงเรียน ฉันคิดว่าใครๆคงสงสัยว่าทำไมฉันถึงรับข้อตกลงได้ง่ายดายขนาดนี้? ฉันเองก็ไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเหมือนกัน สงสัยเพราะคงไม่มีใครเคยหมิ่นประมาทฉันล่ะมั้ง ฉันก็เป็นคนชอบเอาชนะอยู่แล้ว เอาล่ะ!เป็นไงเป็นกัน ฉันจะสู้! แต่.... ตอนนี้รีบกลับบ้านก่อนดีกว่า เดี๋ยวพี่โกรธเอาT[]T แกร๊ก~ เสียงเปิดประตูบ้านโชติวิชัยญานนท์ดังขึ้น
'' พี่ซัน!ยัยเม!อยู่ไหมมม! ''
'' ... '' เงียบเชียบ ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก - -
~I'm just a little bit caught in the middle~ *
อ๊ะ เสียงโทรศัพท์ฉันนี่นา ใครโทรเข้าตอนนี้นะ(-v-)o อ๋อ...พี่ซันนี่โทรมาเองนี่นา มีอะไรรึเปล่านะ - - อ้อ! ลืมแนะนำไป(พล่ามไปซะยาวแล้ว) ฉันชื่ออภิญา โชติวิชัยญานนท์ หรือชื่อเล่นว่าแอปเปิ้ล ส่วนซันนี่ที่พูดถึงเป็นพี่ชายของฉัน คอยเจ้ากี้เจ้าการตลอดเวลาและทำตัวเหมือนพ่อมากกว่าเป็นพี่ ฉันมีน้องสาวคนเล็กอีกคนหนึ่งชื่อจัสมินและฉันก็มีน้องสาวฝาแฝดคนนึงด้วย ชื่อเมเปิ้ล ได้รับฉายาเป็นนางฟ้าหมายเลขสองของโรงเรียนอีกด้วย สุดยอดไปเลยไหม แต่เรานิสัยไม่คล้ายกันเท่าไหร่นะ แต่เราคล้ายกันนะ มั้ง.. แม้เมจะมีผมเป็นสีทองก็เถอะ ฉันกับเมเรียนอยู่ที่โรงเรียนเซ็นโยลิต้า โกลด์ ไฮเด้นท์ ไฮสคูล (ชื่อยาวไหมล่ะ) เป็นโรงเรียนที่ได้ชื่อว่าเป็นโรงเรียนที่เข้ายากมากที่สุดของประเทศเลยล่ะ นักเรียนจะมีแต่พวกอัจฉริยะที่1-100ของประเทศ( ฉันที่2ล่ะ) ไม่ก็พวกชั้นสูงๆกันทั้งนั้น (บ้านฉันก็ไม่ได้รวยหรอกนะ แค่เป็นผู้ค้าอัญมณีรายใหญ่ของประเทศเอ๊งงง) ตอนนี้ฉันอายุแค่17แต่เรียนโกลด์คลาส 6 แล้วนา (เรียกตามปกติคือม.6) อ๊ะ! ตายล่ะ เผลอพล่ามยาวจะโดนพี่บ่นที่รับโทรศัพท์ช้าไหมเนี่ย! T^T (P-Vio:เค้าไม่เกี่ยวนะเออ -o-)
'' พี่ซัน~ ''
[อยู่ไหน?...]
'' อยู่บ้านค่าาา ''
[ดีแล้ว แอปไปดูที่โต๊ะกินข้าวหน่อยสิ เห็นสมุดอะไรไหม ช่วยหยิบมาให้พี่ด้วยนะ เจอไหม?]
'' เจอแล้ว พี่อยู่ไหนล่ะ ทำไมเสียงดังจัง? /(><)\ '' เขาขุดเจาะถนนกันหยอ..
[จำห้างที่เราไปเที่ยวเมื่อวันอาทิตย์ได้ไหมแอป ที่ยัยเมไปแล้วซื้อชุดมาสิบกว่าตัวน่ะ - - ]
'' จำได้ พี่อยู่ห้างหรอ '' จำได้ดีจ้า ในตู้เมมีชุดตั้งกี่ร้อยค่ะ?
[เปล่า!พี่อยู่ผับข้างๆห้างที่ชื่อ Torin LYH Blacx ของเพื่อนพี่น่ะ ที่ชื่อโทรินไง ตอนนี้พี่อยู่กับเพื่อนพี่ แอป รีบเอาสมุดมาให้พี่ด้วยล่ะ พี่ต้องเอามาเล่นดนตรีที่นี่มันมีโน้ตเพลงที่พี่จดไว้ เอ้อ!อย่าบอกพ่อกับแม่ล่ะไม่งั้นโดนแน่! แค่นี้นะเอามาให้ไวๆล่ะ!]พี่ซันรีบตัดบท แล้ววางสายไป เดี๋ยวเหอะ จะฟ้องพ่อกับแม่ซักวัน เชอะๆ ผับหรอมันเป็นสถานที่ๆฉันเกลียดที่สุดเลย - -* พี่คงอยู่กับเพื่อนสนิทพี่สินะ คงมี กายคู่กัดยัยเมที่ฉันไม่เคยเจอ(เปลี่ยนสรรพนามเรียกน้องจอมดื้อ) ริวเพื่อนอัจริยะของพี่คนนี้เคยเจอ โทรินชายที่หน้าตาหล่อสุดใน3โลกแต่ฉันไม่เคยเห็นหน้า นัทผู้ที่ยัยเมแอบชอบฉันเคยเจอ - -* แล้วก็...
ฮันเตอร์!ผู้ที่เพลย์บอยที่สุดในโรงเรียนของพี่ชายฉันโดยที่ฉันไม่เคยเห็นหน้าและ.... เป็นคนที่ฉันต้องทำให้เขาหลงรักให้ได้! ใครก็ได้ช่วยแอปเปิ้ลคนนี้ด้วย แจ่ม จาแดมแจ่ม ว้าว ณบัดNow T[]T! ร้องเป็นเพลงพี่บี้เดอะสตาร์ได้เลยพี่น้อง!
แอ๊ด~เสียงประตูบ้านถูกเปิดออกโดยหญิงสาวหน้าตาดีที่มีผมสีทองยาวสลวยทั้งหัว ที่ร้องฮัมเพลงเบาๆอย่างเซ็งๆก่อนที่จะ...
'' พี่แอป! '' ช็อกตาตั้งกับพี่สาวของตนที่ที่พยายามเอาหนังสือคณิตศาสตร์ฟาดไปที่หัว - -
'' เม... Help Me! T[]T '' เมทำหน้าซังกะตายเมื่อเห็นสภาพฉันพร้อมส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจ '' เป็นอะไรหรอพี่แอป หิวข้าวหรือสอบตกคณิตรึไงอ้ะ=o= ''
'' บ้ารึ พี่เคยสอบตกหรอ ช่วยพี่หน่อยนึงดินะๆน้องรัก '' ทำหน้าออดอ้อนอย่างสุดฤทธิ์
'' ทำหน้าออดอ้นมาเชียว ก็ได้ก็ได้ๆเล่ามาสิพี่ เรื่องเป็นไงจะได้ช่วยถูกไง ''
'' เรื่องมันมีอยู่ว่า @#$%^&*()_+!''
3 นาทีผ่านไป ไวเหมือนโกหก(ก็โกหกน่ะสิ!)
'' อ๋อ!เรื่องเป็นแบบนี้เอง งั้นพี่ยอมได้หรอที่ถูกเขาสบประมาทแบบนั้นจากยัยลิงขึ้นราอะไรนั่น! ''
'' เอ่อ ลินลา=o=ต่างหาก '' ชื่อคนอื่นเขาเสียหมด เมเอ้ย~
'' ก็คล้ายๆกันน่า เอ้าพี่ไปเปลี่ยนชุดได้แล้วไวๆเลย ''
'' จะไปไหนล่ะเม - - ''
'' ก็เอาของไปให้พี่ซันไง^o^ ชาลันล้า~ ''
'' เมจะไปหรอ อย่ากลับดึกนักล่ะ '' ฉันนั่งลงบนโซฟาเตรียมหยิบหนังสือขึ้นอ่าน
'' พี่ต้องไปด้วยนะ! ''
'' ไม่ เมไปคนเดียวสิ''
'' ต้องไป ''
'' มอไอไมไม้เอก อ่านว่าอะไร! ''
'' อ่านว่าพี่ต้องไปด้วยไง!? ''
'' ! ''
At Torin Blue Club
'' พี่ว่าพี่ซันอยู่โซนไหนหรอ= = ''
'' ไม่รู้ - - ''ฉันตอบกับน้องสาวสุดที่รัก(กัดฟันพูด) จับฉันโยนขึ้นรถแล้วขับมาที่ผับด้วยความไวอย่างยิ่ง
'' มันมีตั้ง12โซนเลยนะพี่ - -* ''
'' ไม่รู้เดินหาไปเรื่อยๆละกัน... ว่าแต่เมจะแต่งชุดเดรสแบบนี้มาทำไมเนี่ย ทำยังกะจะไปเที่ยวที่ไหน ''
'' พี่นี่ก็ เค้าเรียกชุดแส็กต่างหาก พี่ไม่รู้เรื่องแต่งตัวเลยจริงๆ =_= นี่พี่ก็แต่งตัวยังกะจะไปโรงยิมเหมือนกันล่ะน่า ใส่เสื้อกีฬากางเกงวอร์มแบบนี้''
'' เรื่องของชั้นน่า อย่ายุ่งเลยยัยสวย ชิ (- -*)''
'' เฮอะ!ไม่รู้ล่ะ โทรหาพี่ซันก่อนดีกว่าพี่รออยู่ตรงนี้นะอย่าไปไหน เดี๋ยวมาขอออกไปโทรศัพท์ก่อน เสียงดังเหลือเกิน ''ยัยเมเดินออกไปทางด้านนอกแล้วทิ้งให้ฉันยื่นบื้ออยู่คนเดียว ถึงในผับนีจะมีคนเยอะก็เถอะนะ ไปหาที่นั่งดีกว่า ยืนอยู่แบบนี้เมื่อยขา (ได้ข่าวว่าน้องแกเพิ่งบอกให้ไม่ให้ไปไหนนะ) ทำไมคนพวกนี้ขยับตัวไปมาเหมือนเชื้อโรคในลำไส้เลยนะ (ใครเข้าใจโปรดช่วยอธิบายที่T^T P-Vio คนนี้งงเจ้ฉลาดอย่างมหาศาล) อึ๋ย คนแน่นเป็นตัวหนอน ขยับตัวออกมาไม่ได้เลย รู้งี้ไม่เดินเข้าไปหรอก เอ๊ะ ทำไมมีอะไรแปลกๆ อย่าบอกนะว่า...
ฉันโดนพวกโรคจิตลวนลาม =[]=! ทำไงดีล่ะ ขยับหนีออกมาไม่ได้เลย ทำไงดีอ่า อ๊ะ ยัยเมมาแล้วมองเห็นฉันแล้วด้วย แต่คงเข้ามาไม่ได้อ่ะ ทำไงดี!
ผลั๊วะ!
กรี๊ดดด! มีคนมีเรื่องกัน คนในผับวิ่งออกไปห่างๆกันหมดแล้วล้อมวงล้อมเพลง เอ้ย!ใช่เวลามาเล่นมุกตอนนี้ไหมยัยแอป!
ห่ะ ใครมีอะไร เกิดอะไรขึ้น!( รู้สึกตอนนี้ตัวเองโง่อย่างบอกไม่ถูก )
'' ไอ้โรคจิต แกกล้ามาลวนลามน้องสาวฉันในผับเพื่อนฉันรึ!'' ผะ พี่ซัน กรี๊ดดด แอปรักพี่ซันจังเลยอ้ะ >o< จุ๊บที่มะๆ
'' เฮ้ยไอ้ซัน อย่ามาฆ่าคนในผับฉันสิวะ! '' ล่ะ หล่อขนาดนี้พี่โทรินชัวร์
'' ไอ้ซัน ใจเย็นว้อย! '' ยัยเมกรี๊ดสลบไปเรียบร้อย คนนี้พี่นัทแน่ๆหล่อลาก =.,=
'' เฮ้ย!ซัน สต๊อป! '' คนนี้ก็หล่อ ใครเนี่ย
'' ไอซัน!เบาสิว้อย จะฆ่าคนรึไง'''คนนี้ก็หล่ออ่ะ แต่ไม่รู้จัก พี่เรานี่คบคนที่หน้าตาหรอ แต่รู้สึกตัวเองชั่วแฮะ ตกหลุมรักคนพร้อมกันหลายคน >..< ว่าแต่อีกคนไปไหน~
'' ไม่ต้องมาห้ามเลยเจ้าพวกนี้! เฮ้ย!ไอ้ฮันปล่อย! ''คนหล่อคนสุดท้ายไปล็อกแขนพี่ซันทันที แล้วคนอื่นก็เริ่มเข้าไปช่วยล็อกด้วย เดี๋ยวนะ ฮัน?คุ้นๆแหะ ฟังเพี้ยนมั้ง..
'' ผมขอโทษครับ พี่สาว!หยุดพี่ชายคนนั้นให้ที่สิครับ (T/l\T) '' ไอโรคจิตคลานมากอดขาฉันเฉยเลย!น่าสงสารแหะ ปากแตกเลยอะ
'' แอป! ไอ้พวกนี้ก็ปล่อยฉันสิว้อย! ''
'' พี่ซันปล่อยเขาไปเหอะ แอปไม่เป็นไรน่า ''
'' เฮอะ!ก็ได้ ไอพวกนี้ปล่อยฉันน่า ไอ้โรคจิตไปไหนก็ไปซะ '' แอบเหลือบไปเห็นเจ้านั่นไหว้พี่ก่อนจะวิ่งไปเลย - ____ -; จากนั้นคนหล่อทั้งหลายก็ยอมปล่อยแขนพี่ทันที
'' ไม่เป็นไรจริงนะ ''พี่ซันหันมาถามฉัน
'' จริงค่ะ อ่ะนี่สมุดพี่ ''
" อื้ม! "
ณ เวลาที่เข็มสั้นเลยเลข 10 ไปแล้ว...(พูด4ทุ่มก็จบเรื่อง!)
ขณะนี้ฉันกำลังทำอะไรรู้ไหม? นั้งทำปากแบะมองน้องกับพี่ฉันนะสิ =__=; ดึกแล้วนะ เม... พี่ยังไม่ได้ย่อเนื้อหาวิทยาศาสตร์ ทั้งเล่มเลยนะ T^T ลองพยายามส่งกระแสจิตดูดีกว่า เผื่อจะยอมกลับ>..<
จ้อง ( '_')------>(>..<)~
" พี่แอป... " ยัยเมจะพูดอะไรรึว่า จะชวนกลับแล้ว เย้~ ^ ^
" ว่าไปพี่ฮันก็หล่อดีนะ " ตุ้บ! รู้สึกเหมือนมีหินหล่อ เอ้ย! หล่นใส่หัว T[]T
" คนไหนล่ะ "
" คนนั้น " ชี้นิ้วไปท่ามกลางกลุ่มพี่
" บอกทีละคนเลยดีกว่านะ คนเยอะมองยากT^T "
" จำคนที่มาห้ามพี่จะตื้บไอ้โรคจิตได้ป้ะ คนที่1พี่โทริน คนที่2พี่นัท คนที่3พี่กาย - -* คนที่4ก็พี่ฮันไง "
" จริงอ้ะ! คนสุดท้ายพี่นึกว่าพี่ริวซะอีก!"
" จริงสิ ไม่ได้ยินที่พี่ซันเรียกว่าไอ้ฮันหรอ = = " ไม่ได้ยิน ไม่เลยซักนิด
" T[]T "
" แล้วทำหน้าแบบนั้นทำไม? = = " ไม่มีอะไรหรอกเม....
พี่แค่อยากจะกรีดร้อง... กรี๊ดดดด! T[]T!