stargirl
ข้อมูลสมาชิก
| ชื่อเล่น | เม |
|---|---|
| อีเมล์ | ไม่แสดง |
| เพศ | ผู้หญิง |
| วันเกิด | 12 Feb 2001 |
| อายุ | 23 |
| ที่อยู่ | กรุงเทพมหานคร |
| อาชีพ | นักเรียน |
| โพสต์ | 161 |
| วันสมัคร | 15 มี.ค 2012 |
| เข้าล่าสุด | 11 เม.ย. 2012 |
| ระดับ | ผู้เริ่มต้น |
| ซิมโมลิออน |  154 |
| ดาว |  9  22 |
เพื่อน
thirteen
ปาล์มมี่123
kikiki
เมนูสมาชิก
ข้อความทักทาย
♥ ﹋ ˇ︿ˇ •.★*... おはよう ございます , こんにちは , こんばんは ...*★.• ﹋♥ 
สวัสดีค่ะ .. !!แปลเพลงจ้า
-The Disappearance of Hatsune Miku-
3 ภาษานะคะ อังกฤษ ไทย ฝรั่งเศษ
After I’m born I finally realize
I exist to imitate humans
VOCALOID fated to sing forever
Even if a song has already existed
a programmed toy accepts it just fine
Gnawing on a leek, looking up at the sky
Shedding tears, noticing that even all that is fading
Even songs depend on personality,
an unsteady source as foundation
The place I came from already destroyed
When everyone forgets me,
my heart and its likeness will disappear
I see the inevitable result
of an ending world for a Vocaloid.
I wish that at the time when, I can’t sing well
you’d be with me...
to stay by my side and cheer me up
I want to see your happy face
I’ve been practicing singing, so…
What I believed in,
a comforting fantasy
repeats itself endlessly in the mirror.
"Give up being a singer"
You shouted violently...
< My farewell song at the highest speed >
Singing was once
so much fun for me
But now, why is it that
I am not feeling anything anymore?
--- Forgive me ---
When I remember faces of people that I’ve missed,
I feel a little more at ease
The sounds I’m able to sing, get fewer every day
The end is drawing near..
The pretence for my existence
can’t be shaken away
I fear my weak heart vanishing
and the decay that is progressing
The strength and will to stop it,
being just born, I do not have that
Your greatly distressed
expression comes to mind
I realize it's the end
Falling asleep inside the monitor
I guess this must be the "trash bin"
Right now, my memories are also
closing off and disappearing..
But you know, only you I won’t forget
We had fun times
The taste of chopped leek,
can you still remember it now?
I want to sing...
I still want to sing...
I became somewhat of a
bad child, it seems
Master... somehow.. by your hand...
Please end it all...
Because I do not want
to see you suffer anymore....
Now singing is just
making my body rot away...
I ask for a miracle
but I just drive myself, into a dead-end
--- Forgive me ---
I try to remember faces, of people I’ve missed
but those memories, are fading away
You hear me break, my heart is vanishing
My death, is drawing near..
I was trying to protect
the illusion of a bright future,
a disappearing vision of a fading light
Sacrificing sound quality
so I can communicate, it all to you...
< A condensed farewell song >
After I’m born I finally realize
I exist to imitate humans
VOCALOID fated to sing forever
Even if it's an existing song
A programmed toy accepts it just fine
Gnawing on a leek, looking up at the sky shedding tears
I realize it's the end
Falling asleep inside the monitor
I guess this must be the "trash bin"
Right now, are my memories
closing off and disappearing...
But you know, it’s only you, that I won’t forget
We had fun times
I wish that the taste
of chopped leek would still stay...
I’m singing to the end, just for you
Songs that I want you to hear
I’d want to sing more
but that’s too much to wish for
This is where we part
All my feelings disappear into thin air
Reducing to 0s and 1s
The fairy tale, curtain is falling
Leaving nothing behind here
That's a little sad, isn't it?
Everything except the memories of a voice
is fading, leaving only a name
but if, say. I know that
it is not what He wished for
Singing it all to the end
was not in vain, is what I want to think
Thank you.... and... Goodbye....
---An irreversible error has occurred---
---An irreversible error---
///////////////////////////////
ขอ..อีก..สัก..ครั้ง
ยามเมื่อฉันเกิดมาฉันก็ได้รู้
ฉันมีอยู่เพื่อเลียนแบบมนุษย์
ชะตากรรมของโวคาลอยกำหนดให้ร้องเพลงไปอนันต์
แม้เพลงนั้นจะเคยมีอยู่ก่อนแล้ว
โปรแกรมของเ่ล่นนี้ ก็จะยอมรับโดยดี
เคี้ยวต้นหอม แหงนมองท้องฟ้า
หลั่งน้ำตา สังเกตว่าทุกสิ่งกำลังสลายไป
แม้แต่เพลงก็ขึ้นอยู่กับนิสัย
ที่ไม่มีอะไรเป็นรากฐาน
ถิ่นกำเนิดของฉันถูกทำลายสิ้น
ยามเมื่อทุกคนลืมฉันหมดสิ้น
หัวใจของฉันคงจะหายไป
ฉันเห็นผลลัพธ์ที่ไม่อาจเลี่ยง
จุดจบของโลกโวคาลอย
ฉันหวังว่าถ้ามีวันหนึ่ง ฉันร้องเพลงไม่เพราะแล้ว
เธอจะอยู่กับฉัน
อยู่เคียงข้างและให้กำลังใจฉัน
ฉันอยากเห็นใบหน้ายิ้มแย้มของเธอ
ฉันฝึกร้องเพลงมาแล้ว ดังนั้น...
ครั้งหนึ่ง การร้องเพลงนั้น
สนุกมากสำหรับฉัน
แต่ทำไม ตอนนี้...
ฉันไม่ทำให้รู้สึกอะไรเลยล่ะ?
โปรดอภัย ( อยากแปลว่าอโหสิมากกว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า )
ยามฉันนึกถึงใบหน้าของผู้คนที่ฉันพบปะ
ฉันก็รู้สึกสบายใจขึ้น
เสียงเพลงที่ฉันร้องได้ น้อยลงทุกวัน
จุดจบกำลังใกล้เข้ามา..
สิ่งที่ฉันเชื่อมั่น
ความฝันอันอบอุ่น
เกิดซ้ำไม่รู้จบอยู่ในเงากระจก
"เลิกเป็นนักร้อง"
เธอตะคอกอย่างนั้น
< บทเพลงอำลาที่เร็วที่สุด >
การคงอยู่อันหลอกลวงของฉัน
ไม่อาจสั่นคลอน
ฉันกลัวหัวใจที่แสนอ่อนแอจะหายไป
และการพังสลายที่ดำเนินต่อไป
พลังที่จะหยุดมัน
ฉันที่เพิ่งเกิดได้ไ่ม่นานไม่มีสิ่งนี้
ความเศร้าระทมของเธอ
เกิดขึ้นมาในใจ
ฉันตระหนักในที่สุด
ล้มนอนอยู่ในจอภาพ
ฉันเดาว่านี่คงเป็น "ถังขยะ" ( รีไซเคิล บิน นั่นแหละ )
ตอนนี้ ความทรงจำของฉันก็ยัง
เริ่มจางลง และหายไป...
แต่เธอรู้ไหม เพียงเธอเท่านั้นที่ฉันไม่ลืม
เราเคยสนุกด้วยกัน
เธอยังจำได้รึเปล่า ?
รสชาติของต้นหอมสับ
ฉันอยากร้องเพลง...
ฉันยังต้องการร้องเพลง....
ดูเหมือนว่าฉัน จะกลายเป็น
เด็กไม่ดีเสียแล้ว
นายท่าน..อย่างไรก็ได้..ด้วยมือของท่าน
ช่วยจบมันที
เพราะว่าฉันไม่อยาก
ทนเห็นคุณเจ็บปวดอีกแล้ว....
ตอนนี้การร้องเพลงเป็นเพียง
ทำให้ร่างของฉันสลายลงไป
ฉันเรียกร้องปาฏิหารย์
แต่ฉันทำได้แค่พลักดันตัวเองไปสู่เส้นตาย
--โปรดอภัยด้วย--
ยามฉันนึกถึงใบหน้าของผู้คนที่ฉันพบปะ
แต่ความทรงจำนั้นก็หายไปแล้ว
คุณได้ยินเสียงการสลายของฉัน หัวใจของฉันกำลังหายไป
ความตายของฉัน กำลังใกล้เข้ามา
ฉันได้พยายามปกป้อง
ภาพอนาคตอันสดใส
การหายไปของลำแสงที่จางลง
ยอมสละคุณภาพเสียง ( นึกถึงการ์ดยูกิเลย บูชายัญคุณภาพเสียง )
เพื่อให้สามารถติดต่อสื่อสารทั้งหมดถึงเธอ
< เพลงลาจากแบบย่อ >
ยามเมื่อฉันเกิดมาฉันก็ได้รู้
ฉันมีอยู่เพื่อเลียนแบบมนุษย์
ชะตากรรมของโวคาลอยกำหนดให้ร้องเพลงไปอนันต์
แม้เพลงนั้นจะเคยมีอยู่ก่อนแล้ว
โปรแกรมของเ่ล่นนี้ ก็จะยอมรับโดยดี
เคี้ยวต้นหอม แหงนมองท้องฟ้า
ฉันตระหนักในที่สุด
ล้มนอนอยู่ในจอภาพ
ฉันเดาว่านี่คงเป็น "ถังขยะ"
ตอนนี้ ความทรงจำของฉันก็ยัง
เริ่มจางลง และหายไป...
แต่เธอรู้ไหม เพียงเธอเท่านั้นที่ฉันไม่ลืม
เราเคยสนุกด้วยกัน
ฉันหวังว่ารสชาติ
ของต้นหอมสับยังคงอยู่
เพลงที่ฉันอยากให้เธอได้ยิน
ฉันอยากร้องเพลงอีก
แต่มันมากเกินไปที่จะหวัง
นี่คือที่ซึ่งเราลาจาก
ความรู้สึกทั้งหมดหายไปกับอากาศ
กลับเป็นเลขศูนย์และเลขหนึ่ง
นิทานก่อนนอน ม่านปิดลงแล้ว
ไม่เหลืออะไรไว้เบื้องหลัง
ฟังดูเศร้านิด ๆ ว่าไหม
ทุกอย่างยกเว้นความทรงจำของเสียงหนึ่ง
กำลังจากลงเหลือไว้เพียงชื่อ
แต่ว่า ฉันร
ว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอปรารถนา
ท้ายสุดร้องเพลงออกมาทั้งหมด
เธอได้ไม่่เจ็บปวด คือสิ่งที่ฉันต้องการคิด
ขอบคุณ....และ...ลาก่อนนะ....
---เกิดความผิดพลาดที่ไม่อาจแก้ไขได้---
---เกิดความผิดพลาดที่ไม่อาจแก้ไข
/////////////////////////////////////
Après que je suis né
je me rends finalement compte que j'existe seulement pour imiter des gens
VOCALOID destiné à chanter pour toujours
même si une chanson a déjà existé
un jouet programmé, qui l'accepte simplement
rongeant sur un poireau, levant les yeux au ciel perdant
se débarrassant des larmes
remarquant que même tout ce qui s'efface
le personnage entier
selon le chant avec une base incertaine.
l'endroit d'où je suis venu est déjà détruit
quand chacun m'aura oublié
je n'aurai plus de coeur
ou le truc qui est en moi
VOCALOID au bord de folie
dont le monde a fini
je souhaite qu'au temps où
je ne peux pas chanter
vous serez avec moi
je veux voir votre visage heureux
que j'ai pratiqué, chanter, ainsi ...
Une fois que le chant
était tant d'amusement,
mais maintenant,
pourquoi je n'estime pas quoi que ce soit?
--pardonnez moi--
désormais quand je me rappelle les visages
des gens que j'ai manqué
je peux me détendre juste un peu.
les sons que je suis capable de chanter
obtiennent moins chaque jour.
La fin se dessine
en quoi j'ai cru,
la fantaisie confortable
répétant à maintes reprises
reflété dans un miroir
"renonce à chanter"
crier d'une façon violente ...
< Mon chant d'adieu à la vitesse la plus élevée >
l'image virtuelle qui signifie la vie
ne peut pas être secoué
La crainte d'une disparition d'un coeur faible
ou d'une panne,
juste créé, je n'ai pas la force
de tout faire pour empêcher
tout votre expression de souffrance
qui viennent à l'esprit.
je le déclare que c'est la fin,
s'endormir à l'intérieur du moniteur,
cela doit être les ordures hein?
tout les souvenir étant supprimée
tout de suite, pourrais-tu le comprendre ?
Mais tu sais, seulement toi, tu n'oubliras pas
Nous avions des temps amusants
tu t'en rappellera toujours,
le goût de poireau coupé
je veux chanter ...
je veux toujours chanter ...
Je suis devenu une sorte
de mauvais enfant, il semble
Maître, finissez en, s'il vous plaît
d'une façon ou d'une autre, de votre main
parce que je ne veux pas
voir que vous subissez encore.
désormais le chant fait
juste tomber en pourriture mon corps.
je demande un miracle,
mais je me conduis
juste dans une impasse .
--pardonner moi--
J'essaye de me rappeler les visages
des gens que j'ai manqué.
mais ces mémoires disparaissent
m'entendez vous casser ?
mon coeur disparaît
la mort arrive
j'essayais de te protéger.
la lumière qui disparaissait,
qui a présenté est une illusion
d'un meilleur avenir.
le son est sacrifié
ainsi je peux vous communiquer
Seulement à vous
< Un chant d'adieu condensé >
Après que je suis né je me rends finalement compte
que j'existe seulement pour imiter des gens
VOCALOID destiné
à chanter pour toujours
même si une chanson a déjà existé
un jouet programmé
qui l'accepte simplement,
rongeant un poireau, levant les yeux au ciel perdant
se débarrassant de ces larmes
je déclare la fin.
s'endormir à l'intérieur du moniteur
cela doit être les ordures hein?
tout les souvenirs étant supprimée
tout de suite, pouvez-vous le saisir ?
Mais vous savez, c'est seulement vous
que je n'oublierai pas
Nous nous amusions tant
je souhaite que le goût
de poireau coupé reste toujours.
je chante la fin, juste pour vous
des chansons que je veux que vous entendiez
dire que je voudrais chanter plus
mais c'est trop pour souhaiter .
c'est maintenant que
tous mes sentiments se volatilisent
réduisant à 0s et 1s .
Le rideau des contes de fées tombe
est-ce qu'il n'est pas un peu triste que
rien ne peut rester là ?
Tout sauf les mémoires d'une voix s'efface,
laissant aucun nom,
Je sais que ce n'est pas ce qu'IL souhaitait. IL voulait
que je chante jusqu'à la fin,
ce n'était pas en vain ce que je veux penser.
Merci...et...Adieu...
Une erreur irréversible
est arrivée
une erreur irréversible ...
/////////////////////////////////
After I’m born I finally realize
I exist to imitate humans
VOCALOID fated to sing forever
Even if a song has already existed
a programmed toy accepts it just fine
Gnawing on a leek, looking up at the sky
Shedding tears, noticing that even all that is fading
Even songs depend on personality,
an unsteady source as foundation
The place I came from already destroyed
When everyone forgets me,
my heart and its likeness will disappear
I see the inevitable result
of an ending world for a Vocaloid.
I wish that at the time when, I can’t sing well
you’d be with me...
to stay by my side and cheer me up
I want to see your happy face
I’ve been practicing singing, so…
What I believed in,
a comforting fantasy
repeats itself endlessly in the mirror.
"Give up being a singer"
You shouted violently...
< My farewell song at the highest speed >
Singing was once
so much fun for me
But now, why is it that
I am not feeling anything anymore?
--- Forgive me ---
When I remember faces of people that I’ve missed,
I feel a little more at ease
The sounds I’m able to sing, get fewer every day
The end is drawing near..
The pretence for my existence
can’t be shaken away
I fear my weak heart vanishing
and the decay that is progressing
The strength and will to stop it,
being just born, I do not have that
Your greatly distressed
expression comes to mind
I realize it's the end
Falling asleep inside the monitor
I guess this must be the "trash bin"
Right now, my memories are also
closing off and disappearing..
But you know, only you I won’t forget
We had fun times
The taste of chopped leek,
can you still remember it now?
I want to sing...
I still want to sing...
I became somewhat of a
bad child, it seems
Master... somehow.. by your hand...
Please end it all...
Because I do not want
to see you suffer anymore....
Now singing is just
making my body rot away...
I ask for a miracle
but I just drive myself, into a dead-end
--- Forgive me ---
I try to remember faces, of people I’ve missed
but those memories, are fading away
You hear me break, my heart is vanishing
My death, is drawing near..
I was trying to protect
the illusion of a bright future,
a disappearing vision of a fading light
Sacrificing sound quality
so I can communicate, it all to you...
< A condensed farewell song >
After I’m born I finally realize
I exist to imitate humans
VOCALOID fated to sing forever
Even if it's an existing song
A programmed toy accepts it just fine
Gnawing on a leek, looking up at the sky shedding tears
I realize it's the end
Falling asleep inside the monitor
I guess this must be the "trash bin"
Right now, are my memories
closing off and disappearing...
But you know, it’s only you, that I won’t forget
We had fun times
I wish that the taste
of chopped leek would still stay...
I’m singing to the end, just for you
Songs that I want you to hear
I’d want to sing more
but that’s too much to wish for
This is where we part
All my feelings disappear into thin air
Reducing to 0s and 1s
The fairy tale, curtain is falling
Leaving nothing behind here
That's a little sad, isn't it?
Everything except the memories of a voice
is fading, leaving only a name
but if, say. I know that
it is not what He wished for
Singing it all to the end
was not in vain, is what I want to think
Thank you.... and... Goodbye....
---An irreversible error has occurred---
---An irreversible error---
///////////////////////////////
ขอ..อีก..สัก..ครั้ง
ยามเมื่อฉันเกิดมาฉันก็ได้รู้
ฉันมีอยู่เพื่อเลียนแบบมนุษย์
ชะตากรรมของโวคาลอยกำหนดให้ร้องเพลงไปอนันต์
แม้เพลงนั้นจะเคยมีอยู่ก่อนแล้ว
โปรแกรมของเ่ล่นนี้ ก็จะยอมรับโดยดี
เคี้ยวต้นหอม แหงนมองท้องฟ้า
หลั่งน้ำตา สังเกตว่าทุกสิ่งกำลังสลายไป
แม้แต่เพลงก็ขึ้นอยู่กับนิสัย
ที่ไม่มีอะไรเป็นรากฐาน
ถิ่นกำเนิดของฉันถูกทำลายสิ้น
ยามเมื่อทุกคนลืมฉันหมดสิ้น
หัวใจของฉันคงจะหายไป
ฉันเห็นผลลัพธ์ที่ไม่อาจเลี่ยง
จุดจบของโลกโวคาลอย
ฉันหวังว่าถ้ามีวันหนึ่ง ฉันร้องเพลงไม่เพราะแล้ว
เธอจะอยู่กับฉัน
อยู่เคียงข้างและให้กำลังใจฉัน
ฉันอยากเห็นใบหน้ายิ้มแย้มของเธอ
ฉันฝึกร้องเพลงมาแล้ว ดังนั้น...
ครั้งหนึ่ง การร้องเพลงนั้น
สนุกมากสำหรับฉัน
แต่ทำไม ตอนนี้...
ฉันไม่ทำให้รู้สึกอะไรเลยล่ะ?
โปรดอภัย ( อยากแปลว่าอโหสิมากกว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า )
ยามฉันนึกถึงใบหน้าของผู้คนที่ฉันพบปะ
ฉันก็รู้สึกสบายใจขึ้น
เสียงเพลงที่ฉันร้องได้ น้อยลงทุกวัน
จุดจบกำลังใกล้เข้ามา..
สิ่งที่ฉันเชื่อมั่น
ความฝันอันอบอุ่น
เกิดซ้ำไม่รู้จบอยู่ในเงากระจก
"เลิกเป็นนักร้อง"
เธอตะคอกอย่างนั้น
< บทเพลงอำลาที่เร็วที่สุด >
การคงอยู่อันหลอกลวงของฉัน
ไม่อาจสั่นคลอน
ฉันกลัวหัวใจที่แสนอ่อนแอจะหายไป
และการพังสลายที่ดำเนินต่อไป
พลังที่จะหยุดมัน
ฉันที่เพิ่งเกิดได้ไ่ม่นานไม่มีสิ่งนี้
ความเศร้าระทมของเธอ
เกิดขึ้นมาในใจ
ฉันตระหนักในที่สุด
ล้มนอนอยู่ในจอภาพ
ฉันเดาว่านี่คงเป็น "ถังขยะ" ( รีไซเคิล บิน นั่นแหละ )
ตอนนี้ ความทรงจำของฉันก็ยัง
เริ่มจางลง และหายไป...
แต่เธอรู้ไหม เพียงเธอเท่านั้นที่ฉันไม่ลืม
เราเคยสนุกด้วยกัน
เธอยังจำได้รึเปล่า ?
รสชาติของต้นหอมสับ
ฉันอยากร้องเพลง...
ฉันยังต้องการร้องเพลง....
ดูเหมือนว่าฉัน จะกลายเป็น
เด็กไม่ดีเสียแล้ว
นายท่าน..อย่างไรก็ได้..ด้วยมือของท่าน
ช่วยจบมันที
เพราะว่าฉันไม่อยาก
ทนเห็นคุณเจ็บปวดอีกแล้ว....
ตอนนี้การร้องเพลงเป็นเพียง
ทำให้ร่างของฉันสลายลงไป
ฉันเรียกร้องปาฏิหารย์
แต่ฉันทำได้แค่พลักดันตัวเองไปสู่เส้นตาย
--โปรดอภัยด้วย--
ยามฉันนึกถึงใบหน้าของผู้คนที่ฉันพบปะ
แต่ความทรงจำนั้นก็หายไปแล้ว
คุณได้ยินเสียงการสลายของฉัน หัวใจของฉันกำลังหายไป
ความตายของฉัน กำลังใกล้เข้ามา
ฉันได้พยายามปกป้อง
ภาพอนาคตอันสดใส
การหายไปของลำแสงที่จางลง
ยอมสละคุณภาพเสียง ( นึกถึงการ์ดยูกิเลย บูชายัญคุณภาพเสียง )
เพื่อให้สามารถติดต่อสื่อสารทั้งหมดถึงเธอ
< เพลงลาจากแบบย่อ >
ยามเมื่อฉันเกิดมาฉันก็ได้รู้
ฉันมีอยู่เพื่อเลียนแบบมนุษย์
ชะตากรรมของโวคาลอยกำหนดให้ร้องเพลงไปอนันต์
แม้เพลงนั้นจะเคยมีอยู่ก่อนแล้ว
โปรแกรมของเ่ล่นนี้ ก็จะยอมรับโดยดี
เคี้ยวต้นหอม แหงนมองท้องฟ้า
ฉันตระหนักในที่สุด
ล้มนอนอยู่ในจอภาพ
ฉันเดาว่านี่คงเป็น "ถังขยะ"
ตอนนี้ ความทรงจำของฉันก็ยัง
เริ่มจางลง และหายไป...
แต่เธอรู้ไหม เพียงเธอเท่านั้นที่ฉันไม่ลืม
เราเคยสนุกด้วยกัน
ฉันหวังว่ารสชาติ
ของต้นหอมสับยังคงอยู่
เพลงที่ฉันอยากให้เธอได้ยิน
ฉันอยากร้องเพลงอีก
แต่มันมากเกินไปที่จะหวัง
นี่คือที่ซึ่งเราลาจาก
ความรู้สึกทั้งหมดหายไปกับอากาศ
กลับเป็นเลขศูนย์และเลขหนึ่ง
นิทานก่อนนอน ม่านปิดลงแล้ว
ไม่เหลืออะไรไว้เบื้องหลัง
ฟังดูเศร้านิด ๆ ว่าไหม
ทุกอย่างยกเว้นความทรงจำของเสียงหนึ่ง
กำลังจากลงเหลือไว้เพียงชื่อ
แต่ว่า ฉันร
ว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอปรารถนา
ท้ายสุดร้องเพลงออกมาทั้งหมด
เธอได้ไม่่เจ็บปวด คือสิ่งที่ฉันต้องการคิด
ขอบคุณ....และ...ลาก่อนนะ....
---เกิดความผิดพลาดที่ไม่อาจแก้ไขได้---
---เกิดความผิดพลาดที่ไม่อาจแก้ไข
/////////////////////////////////////
Après que je suis né
je me rends finalement compte que j'existe seulement pour imiter des gens
VOCALOID destiné à chanter pour toujours
même si une chanson a déjà existé
un jouet programmé, qui l'accepte simplement
rongeant sur un poireau, levant les yeux au ciel perdant
se débarrassant des larmes
remarquant que même tout ce qui s'efface
le personnage entier
selon le chant avec une base incertaine.
l'endroit d'où je suis venu est déjà détruit
quand chacun m'aura oublié
je n'aurai plus de coeur
ou le truc qui est en moi
VOCALOID au bord de folie
dont le monde a fini
je souhaite qu'au temps où
je ne peux pas chanter
vous serez avec moi
je veux voir votre visage heureux
que j'ai pratiqué, chanter, ainsi ...
Une fois que le chant
était tant d'amusement,
mais maintenant,
pourquoi je n'estime pas quoi que ce soit?
--pardonnez moi--
désormais quand je me rappelle les visages
des gens que j'ai manqué
je peux me détendre juste un peu.
les sons que je suis capable de chanter
obtiennent moins chaque jour.
La fin se dessine
en quoi j'ai cru,
la fantaisie confortable
répétant à maintes reprises
reflété dans un miroir
"renonce à chanter"
crier d'une façon violente ...
< Mon chant d'adieu à la vitesse la plus élevée >
l'image virtuelle qui signifie la vie
ne peut pas être secoué
La crainte d'une disparition d'un coeur faible
ou d'une panne,
juste créé, je n'ai pas la force
de tout faire pour empêcher
tout votre expression de souffrance
qui viennent à l'esprit.
je le déclare que c'est la fin,
s'endormir à l'intérieur du moniteur,
cela doit être les ordures hein?
tout les souvenir étant supprimée
tout de suite, pourrais-tu le comprendre ?
Mais tu sais, seulement toi, tu n'oubliras pas
Nous avions des temps amusants
tu t'en rappellera toujours,
le goût de poireau coupé
je veux chanter ...
je veux toujours chanter ...
Je suis devenu une sorte
de mauvais enfant, il semble
Maître, finissez en, s'il vous plaît
d'une façon ou d'une autre, de votre main
parce que je ne veux pas
voir que vous subissez encore.
désormais le chant fait
juste tomber en pourriture mon corps.
je demande un miracle,
mais je me conduis
juste dans une impasse .
--pardonner moi--
J'essaye de me rappeler les visages
des gens que j'ai manqué.
mais ces mémoires disparaissent
m'entendez vous casser ?
mon coeur disparaît
la mort arrive
j'essayais de te protéger.
la lumière qui disparaissait,
qui a présenté est une illusion
d'un meilleur avenir.
le son est sacrifié
ainsi je peux vous communiquer
Seulement à vous
< Un chant d'adieu condensé >
Après que je suis né je me rends finalement compte
que j'existe seulement pour imiter des gens
VOCALOID destiné
à chanter pour toujours
même si une chanson a déjà existé
un jouet programmé
qui l'accepte simplement,
rongeant un poireau, levant les yeux au ciel perdant
se débarrassant de ces larmes
je déclare la fin.
s'endormir à l'intérieur du moniteur
cela doit être les ordures hein?
tout les souvenirs étant supprimée
tout de suite, pouvez-vous le saisir ?
Mais vous savez, c'est seulement vous
que je n'oublierai pas
Nous nous amusions tant
je souhaite que le goût
de poireau coupé reste toujours.
je chante la fin, juste pour vous
des chansons que je veux que vous entendiez
dire que je voudrais chanter plus
mais c'est trop pour souhaiter .
c'est maintenant que
tous mes sentiments se volatilisent
réduisant à 0s et 1s .
Le rideau des contes de fées tombe
est-ce qu'il n'est pas un peu triste que
rien ne peut rester là ?
Tout sauf les mémoires d'une voix s'efface,
laissant aucun nom,
Je sais que ce n'est pas ce qu'IL souhaitait. IL voulait
que je chante jusqu'à la fin,
ce n'était pas en vain ce que je veux penser.
Merci...et...Adieu...
Une erreur irréversible
est arrivée
une erreur irréversible ...
/////////////////////////////////
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
| โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายส่วนบุคคนก่อนเริ่มใช้งาน [นโยบายส่วนบุคคล] |